Lucas 15 : 1 – 7

Op Zijn reis naar Jeruzalem kwamen alle tollenaars en slechte mensen naar Jezus luisteren. Dat Jezus Zich met tollenaren en slechte mensen inliet betekende niet dat Hij hun zonden goedkeurde. Hij gaf hen onderwijs en riep hen op tot bekering. Hij zocht het verlorene en was verheugd wanneer Hij het gevonden had. De farizeeën en wetsleraren klaagden daarover. Ze zeiden: “ Jezus gaat om met slechte mensen, en Hij eet zelfs met ze! “ Daarom gaf Jezus dit voorbeeld. Hij zei: “ Stel dat je honderd schapen hebt maar je raakt er één kwijt. Dan ga je dat schaap toch zoeken? Je laat de 99 andere schapen achter in het veld. En je gaat dat ene schaap zoeken totdat je het vindt. Als je het schaap gevonden hebt, dan ben je blij. En je draagt het op je schouders naar huis. Thuis roep je de buren en je vrienden. En je zegt: “ Laten we feestvieren! Want ik heb het schaap gevonden dat ik kwijt was. “ Luister naar Mijn woorden: Zo is het ook met God in de hemel. Hij is heel blij met één slecht mens dat zijn leven veranderd. Meer nog dan met 99 goede mensen die hun leven niet hoeven te veranderen. 

Er gingen grote aantallen mensen naar Jezus om naar Hem te luisteren. Ze waren eigenlijk bang dat Jezus hen zou verwerpen, maar toch konden ze het niet laten om naar Hem toe te gaan. Ze kwamen niet uit nieuwsgierigheid, maar omdat ze  meer over Zijn voortreffelijke leer wilden horen. Mensen die Jezus leren kennen, worden feitelijk alleen maar hongerig naar meer. De mensen wilden Zijn aanwijzingen horen en ze wilden graag weten of Hij een antwoord had op hun vragen en gebeden. 

De farizeeën en schriftgeleerden vonden dat maar niks. Ze waren boos dat aan tollenaars en heidenen de genademiddelen gegeven waren en dat zij werden aangemoedigd om op vergeving te hopen nu ze zich tot God bekeerd hadden. Eigenlijk dacht iedereen dat het niet in overeenstemming met Zijn karakter kon zijn om zo vertrouwelijk met allerlei vreemde vogels om te gaan. Dat was helemaal in strijd met de oude tradities. 

Maar Jezus rechtvaardigde zich. Hij toonde aan dat juist mensen die de fout ingegaan waren, mensen waren aan wie God eer kon behalen. Jezus zou zich zonder twijfel meer verblijden over tollenaars en zondaren die in de hemel een geordend leven zouden leiden, dan keurige mensen die hier op aarde al dachten dat er niets meer aan hen te verbeteren viel. Terwijl ook de heiligen het nodig hebben om zich van dagelijkse zwakheden te bekeren. ( Jakobus 3 : 2 / 1 Joh. 1 – 8 )  

Eerstgenoemd feit maakte de Meester duidelijk door een gelijkenis te vertellen. De gelijkenis van het verloren schaap. 

Het gaat in het verhaal over een mens die verkeerde levenswegen uitgekozen heeft. Hij lijkt op een verloren schaap, totaal de weg kwijt. Hij is verloren voor God, verloren voor de kudde van God maar ook voor zichzelf. Hij heeft er geen notie van waar hij zich bevindt, zwerft eindeloos rond, en is voortdurend in gevaar om ten prooi te vallen aan roofdieren. Daarom is hij altijd het slachtoffer van schrik en angst. Niet meer onder de hoede van de kudde van de grote Herder. Daardoor de grazige weiden van Gods Woord kwijtgeraakt. Hij kan uit zichzelf de weg naar de kudde niet terugvinden. De grote Opperherder weet dat er een bijzondere zorg aan dit schaap besteed moet worden. En hoewel hij honderd schapen heeft, wil hij toch dat ene schaap niet kwijt. Hij gaat er achteraan. Hij doet er alles aan om dat ene schaap terug te vinden. De herder volgt het schaap, en kijkt er net zo lang naar uit totdat hij het gevonden heeft. Dit beeld geeft de voortreffelijke eigenschappen van God weer. De Heere volgt afvallige zondaren totdat de gedachte bij hen opkomt om terug te keren naar de Herder. De Herder die het schaap terugvindt ziet dat het dier doodmoe is en absoluut niet meer in staat is om terug te lopen naar de stal. Daarom pakt hij het dier resoluut op zijn schouders en met grote tederheid en liefde brengt hij het terug naar de stal. 

God zond Zijn Zoon naar de wereld om te zoeken en zalig te maken wat verloren was. ( Lucas 19 : 10 ) Hij wilde de lammetjes in Zijn armen vergaderen en zorgzaam dragen als dat nodig was. Een beeld van Gods ontferming en tederheid. Wie door Jezus op de schouders wordt genomen, kan nooit meer omkomen. Jezus peinst er niet over om Zijn schaap te verwijten dat het de weg is kwijtgeraakt. Hij is zo blij over de vondst van Zijn schaap dat Hij zijn vrienden en buren bij elkaar roept. Hij organiseert een groot feest om dit heugelijke feit te vieren. “ Wees blij samen met Mij! “ staat er op de invitatie die Hij schrijft. Zoveel moeite heeft Hij over voor één schaap. 

God de Vader zond niet in de eerste plaats Zijn dienaren, maar Hij zond Zijn eigen Zoon, de grote en goede Herder. Jezus is degene die vinden zal wat Hij zoekt, en gevonden zal worden door mensen die niet naar Hem vragen.