De hoop van een christen kun je vergelijken met een betrouwbaar en zeker anker. Abraham had bij zijn wedergeboorte een belofte gekregen van de Elohim, die waarschijnlijk geen ogenblik van zijn leven meer uit zijn gedachten verdween. De hoop op de vervulling van deze beloften dreef hem dagelijks voort.
Als iemand wedergeboren wordt keert een mensenziel zich af van de weg van de zonde, die tot de dood leidt. Zo iemand keert zich vervolgens naar de weg die tot het leven leidt. Door het geloof houdt hij dagelijks vast aan de weg van God. Zo was het ook bij Abraham. Maar de Elohim – van Zijn kant – deed dat ook! Toen God de erfgenamen van de Goddelijke belofte ervan wilde doordringen hoe vast zijn voornemen was, stelde Hij zich met een eed garant voor de vervulling van Zijn beloften. Omdat Hij bij niemand kon zweren die hoger was dan Hijzelf zwoer Hij bij Zichzelf. Toen God de erfgenamen van de belofte ervan wilde doordringen hoe vast Zijn voornemen was, stelde Hij zich op dezelfde manier garant. Met deze twee onomkeerbare daden: de belofte en het zweren heeft God zich op dezelfde manier garant willen stellen, en ons krachtig moed in willen spreken. Dit deed de Heere van Zijn kant. ( Hebr. 6 )
Onze eer ligt er in om vast te houden aan de hoop op wat voor ons in het verschiet ligt. Die hoop is als een betrouwbaar en zeker anker voor onze ziel en gaat ons voor tot voorbij het voorhangsel, waar Jezus als voorloper ons al is voorgegaan. Alle beloften van God die wij uit de Bijbel oplezen, liggen gefundeerd in Gods eeuwige raad. De raad van God is onveranderlijk omdat ze perfect is. Wij mensen kunnen veilig op Zijn beloften vertrouwen.
Mensen die met hun hele hart de toevlucht tot Hem genomen hebben, zijn de erfgenamen van de belofte. NIemand minder dan God zelf is betrokken bij de vertroosting van de gelovigen. Daar moeten we niet lichtvaardig over denken. De troost van God is sterk genoeg om Zijn volk onder de meest moeilijke omstandigheden van het leven te ondersteunen.
Wij bevinden ons in deze wereld als een schip op zee. Nu eens schijnt de zon, dan weer steekt de wind op en begint er een storm, soms zelfs een orkaan. Wij zijn altijd in gevaar om schipbreuk te lijden. De hemel is de haven waarheen wij op weg zijn. We hebben een anker nodig om veilig en zeker te kunnen varen.
De hoop van het Evangelie is ons anker. Het is zeker, vast, en betrouwbaar. Het is geen wankele hoop die zomaar weer weggenomen kan worden want het is het waarachtige werk van God. Een anker dat stevig houvast gevonden heeft. De vergelijking gaat veel verder, de hoop hecht zich aan Christus. Hij is de ankergrond van de hoop van een gelovige.
Dankzij Jezus is ons vertrouwen heel groot. Dankzij Zijn beloften en Zijn plechtige woorden weten we zeker dat we nooit om zullen komen maar gered zullen worden. Wie eenmaal aan de Heere Jezus Christus verankerd werd, kan nooit meer op drift slaan.