Hooglied ( 3 )

Hooglied ( 3 ) 

Jezus heerlijkheid. 

Hooglied 1 : 13, 14 

In het heelal draait alles om heerlijkheid. Het diepste verlangen van het menselijk hart, en de diepste betekenis van hemel en aarde worden  er in samengevat en drukken de heerlijkheid van God uit. De Elohim schonk ons het heelal om ervan te genieten. Daarom is het zo betreurenswaardig dat we de heerlijkheid van God inruilden voor andere dingen. ( Genesis 3 : 6 /  Romeinen 1 : 23 ) Veel mensen beseffen het, maar meer mensen beseffen het niet dat ze hongeren naar de volmaaktheid en heerlijkheid van God. In het Evangelie zien we en genieten we van de heerlijkheid van God in het aangezicht van Jezus Christus. ( 2 Kor. 4 : 6 ) In het Hooglied staat vooral de liefde van Jezus, de Bruidegom, centraal. De liefde van de gelovige – de bruid, tot de Bruidegom is helaas niet altijd even sterk. ( Hooglied 3 : 1 – 3 / 5 : 2 – 3 ) Toch heeft de bruid een bijzonder hoge dunk van haar Bruidegom: Christus. Ze noemt Hem: Degene die mijn ziel liefheeft. Ze weet en vertrouwt erop dat Hij de kudde in de middag weidt. ( Hooglied 1 : 7 ) Veel verklaarders vergelijken dit middaguur met een tijd van zielsbeproeving en van strijd. Jezus Christus voorziet Zijn schapen altijd genadig van voedsel en rust. Hij zorgt ervoor dat ze gevoed en gelaafd worden, hoe stormachtig het er in hun leven ook aan toe kan gaan. De bruid heeft al aangegeven dat er voor haar niets boven het kennen van haar bruidegom gaat, en ze vraagt zich af waar ze Hem vinden kan. 

Dit is de oprechte bede van een zoekende ziel. Jezus hoort dit gebed, en beantwoordt het met grote liefde. Hij ziet in deze zoekende houding een ongekende schoonheid, en dat spreekt Hij ook uit. ( vs 8 – 11 ) Zoals de koning uit het Hooglied allerlei poëtische vergelijkingen maakte om zijn bruid voor zich te winnen, zo doet Christus dat ook. De oude verklaringen vergelijken de schoonheid en de sieraden van de bruid met de genade, de gaven, en de vertroostingen van de Heilige Geest. Wanneer God genade geeft, dan zal Hij die genade altijd vermenigvuldigen. Dezelfde Persoon die de Schepper is, wil ook de Voleinder zijn van het goede werk dat Hij in de gelovige begonnen is. Daarom kan een wedergeboren ziel niet meer verloren gaan. ( Filip. 1 : 6 ) De woorden die de Heere Jezus in het hart van de bruid legt, wekken haar op tot wederkerige liefde. Er is een nederige eerbied die gelovigen hebben voor hun God en Heere. Hij is hun Koning, hun Souverein. Hij leeft in hun hart, en verheugt Zich in hen. ( Sefanja 3 : 17 )  

Nu noemt het Hooglied de tafel waaraan de koning gezeten is, die is rond. ( vs 12 ) Het zitten aan een ronde tafel impliceert rust en eenheid. Zowel de bruid als de koning hebben aan deze tafel plaatsgenomen. In de oudheid droegen veel vrouwen overdag een klein zakje met kruiden tussen hun borsten. Deze kruiden verspreidden een heerlijke geur, en daar is de Bruidegom verrukt over. Dit alles ziet op de blijdschap van Jezus die in de gelovige Zijn eigen geestelijke werk ziet, De duivenogen waar de bruidegom het over heeft, zijn een beeld van eenvoudigheid en oprechtheid. ( Hooglied 4 : 1 / 5 : 12 ) en van de verlichting met de Heilige Geest. Dit is allemaal het werk van God. De bruid,  de gelovige, is een mensenkind dat veranderd wordt van heerlijkheid tot heerlijkheid, totdat het in de opstanding, bij de laatste bazuin, helemaal gelijkvormig geworden is aan het beeld van de Zoon, Jezus Christus. Zover is het nu nog niet. Maar tot die tijd verlangt de bruid te groeien in de genade en kennis van haar Heere en Zaligmaker. Vooral in de kennis van Zijn heerlijkheid. Ze wenst die heerlijkheid te zien, even duidelijk als de zon te zien is, en er even intens van te genieten als een bruidegom van Zijn bruid. Dit wonder gebeurt wanneer wij onze harten naar Gods Woord neigen, en naar de wonderen van Zijn heerlijkheid! ( Piper, de Bijbel in gewone taal, MH, SV kantt, en uitleg )