Hooglied 3

Het was voor de oudtestamentische kerk moeilijk om Christus in de ceremoniële wet terug te vinden. Eeuwen lang keken profeten uit naar de komst van de Messias, de Troost van Israël. Eindelijk hield Simeon het kind Jezus in zijn armen, en loofde God omdat hij geloofde en niet was opgehouden met bidden en uitzien.( Lucas 2 : 29 – 34 )  

Zo verging het ook de bruid uit het Hooglied. Ze zocht naar God, naar de levende God, maar het was in eerste instantie vergeefs. Gelukkig was de bruid niet bang aangelegd. Ze stond op en ging op zoek. In haar zoeken naar haar Vriend was ze het prototype van de zoektocht die veel gelovigen af moeten leggen om de Heere Jezus te vinden. Ze deed overal navraag naar Hem. Doelbewust stelde ze haar vragen bij de wachters van de stad. “ Hebben jullie Hem gezien die mijn ziel liefheeft? “ vroeg ze. Begenadigde zielen geven niet zomaar op. Dat komt omdat de Heere Jezus de volkomen vervulling is van ons lege hart. Zonder Zijn nabijheid zijn ze niets waard. Jezus vergeeft namelijk onze zonden. ( Marcus 2 : 5 – 11 / Lucas 7 : 48 )
Hij is Immanuël, God met ons ( Matth. 1 : 23 )
Hij is het Brood dat leven geeft ( Joh. 6  48 ), het Woord van God ( Joh. 1 : 1 / Openbaringen 19 : 13 )
Jezus is de stralende Morgenster ( Openbaringen 22 : 16 )! 

Geen wonder dat de bruid Hem zocht. In geestelijk opzicht was ze bezig om de Schriften te onderzoeken, en was ze steeds aan het bidden. Ze hield zich nauw aan de Goddelijke inzettingen, met dit alles in haar hart. Zodra ze merkte dat de wachters geen tijding van haar Vriend hadden, verliet ze hen om verder te gaan met haar zoektocht. Toen vond ze Hem Die ze zocht. Ze was blijven zoeken en navragen, en haar moeite werd beloond! 

Mensen die de Heere Jezus zoeken, zullen Hem vinden, terwijl ze zo langzamerhand misschien wel wanhopen aan het feit of dit ooit zal gebeuren. ( Psalm 42 : 7, 8 / Psalm 77 : 9, 10 / Jesaja 54 : 7, 8 ) 

Toen ze Hem eenmaal gevonden had, bleef ze zo dicht mogelijk in Zijn nabijheid. Haar geloof en liefde hielden Hem vast. Maar evenzo hield de Heere Jezus Zijn bruid vast. Waar wij Christus ook vinden, we moeten Hem meenemen in ons hart, en iedereen in onze nabijheid over Hem vertellen, zoals de bruid uit het Hooglied haar bruidegom meenam naar haar ouderlijk huis. Je kunt dit beeld ook doortrekken naar de gemeente van de Heere Jezus Christus. Deze gemeente is ons geestelijk gezin geworden. Daarheen brengen wij onze ondervindingen met Hem in de eerste plaats, om ze met onze broers en zussen, onze geestelijke vaders en moeders te delen. 

De bruid vermaande tenslotte de dochters van Jeruzalem om de liefde niet op te wekken voordat de tijd daarvoor was aangebroken. Deze uitspraak ziet op ons geestelijk leven. Wie Jezus nog niet gevonden heeft, kan het beste nederig blijven zoeken en vragen tot de vindenstijd gekomen is. Dan is de tijd aangebroken om groot en goed van God te spreken.
De dochters van Jeruzalem hadden de bruid schuw aangekeken omdat ze zwart was. Een mens die het geestelijk moeilijk heeft, daar kunnen niet veel mensen wat mee. Maar nu ze Jezus gevonden had bewonderden ze haar, en gaven uiting aan hun respect. Niemand had dit verwacht. De verdrietige, zoekende bruid was een opgetogen bruid geworden! 

Je kunt dit beeld toepassen op een begenadigde ziel, die hersteld wordt vanuit een toestand van vertwijfeling en verlatenheid. Christus` komst in onze ziel geeft genadegaven, Geest en leven. De Bijbel vergelijkt deze heerlijke toestand met de opstijgende geur van mirre en wierook. Geurige specerijen waren het, een heerlijke gave van God. 

Terwijl de dochters van Jeruzalem de bruid bewonderden, gaf zij alle eer aan God. De vrouwen moesten naar Hem kijken. Niet voor niets wordt de bruidegom hier driemaal Salomo genoemd. Het ging om de meerdere Salomo. Het wees allemaal heen naar de Heere Jezus Christus. 

Het bed of koets van Salomo is de Kerk. Daar, in die kerk, is het erg mooi. “ Dit is Mijn rust, hier zal Ik wonen. “ heeft de Bruidegom daarover gezegd. Het bed of de koets van koning Salomo had zestig helden die onafgebroken op wacht stonden. Het hof was nu eenmaal vol intriges en verraad. Niemand – zeker een koning niet – was er zijn leven zeker. Maar die zestig helden beveiligden voor alle vijanden. Zo veilig is het ook in de kerk van Jezus Christus. 

De Heere Jezus Zelf werd door legioenen van engelen beschermd. Bovendien stond Zijn Vader Hem onafgebroken bij. In deze veiligheid mogen alle gelovigen, en ook de kerk des Heeren zich verheugen. Ze hoeven nergens bang voor te zijn. Alle eigenschappen van God staan in voor de veiligheid van de gelovigen. Zijn vrede beschermt hen!  ( Filip. 4 : 7 ) 

De dag van de bruiloft is de dag van Jezus Christus, de dag van de vreugde van Zijn hart. Hij verblijd zich intens wanneer Hij een ziel gered heeft van de dood. Hij is ook ontzettend blij wanneer wij zover komen dat we Hem alle lof, eer, dank en aanbidding toebrengen. En zo wordt de feestvreugde compleet. ( Sefanja 3 : 17 )