Hooglied ( 1 )

In één van Zijn gelijkenissen vergeleek de Heere Jezus zich met een man die op reis ging, zijn dienaren bij zich riep, en het geld dat hij bezat  in bruikleen gaf. De een gaf hij vijf talenten, de ander twee, en aan nog weer iemand anders één, ieder naar wat hij aankon. De reiziger beoordeelde bij zijn thuiskomst het resultaat van zijn initiatief. Wat hadden zijn dienaren met de hen toebedeelde talenten gedaan? Iedereen die goed bezig was geweest kreeg extra talenten uitbetaald. Maar de nutteloze dienaar werd in de buitenste duisternis gegooid waar men jammert en knarsetandt. ( Matth. 25 : 14 – 30 ) 

Salomo en David hadden talenten gekregen om op een poëtische manier te profeteren. Veel van hun talenten heeft de Heere in de Bijbel voor ons bewaard. Je zou kunnen zeggen dat ze de grootste beloning voor het gebruik van hun talenten ontvingen die je je maar bedenken kunt. Koning Salomo was net zoals zijn vader een minnaar van de poëzie. Volgens de overlevering moeten er 1005 liederen door hem zijn geschreven. ( 1 Kon. 4 : 32 ) Deze liederen zijn niet allemaal geestelijk genoeg geweest om in de Bijbel opgenomen te worden. Het Hooglied was dat wel, omdat het een lied is dat de hemelse liefde proclameert. 

Het begin van het Hooglied ( Vers 2 – 6 ) is een gedicht waarin de bruid aan de lezer voorgesteld wordt, terwijl zij zich tot haar bruidegom richt, maar ook tot de dochters van Jeruzalem. Haar uitroep tot de bruidegom om haar te kussen is een teken van haar verlangen naar de betoning van zijn gunst. Dat is heel gewoon voor een verloofd stel, een duidelijker beeld bestaat er niet. UIt deze mooie beeldspraak spreekt het uitzien en verlangen van de Oud Testamentische kerk naar de komst en de openbaring van de Messias. 

Het is het verlangen en uitzien van het hart van een leerling van Jezus om niet alleen door engelen of profeten over Hem te horen, maar om een persoonlijke bevestiging  te krijgen dat Hij hun Eigendom wil zijn, hier in het dagelijks leven, en straks, voor eeuwig.  Een leerling van Jezus vindt – als het er op aan komt –  alleen in de woorden van God Zelf echte voldoening. De Naam van Jezus is een dierbare Naam. Ze is als een aangenaam geurende olie, en als een verfijnd parfum dat het hart opgewekt en blij maakt. 

Door de pure liefde van de Heere Jezus is Hij de Geliefde van alle mensen die rein van hart zijn. Maar helaas blijft het een feit dat niemand uit zichzelf naar Hem toe komt. De Vader moet eraan te pas komen, en mensen uit hun aardse bestaan vandaan halen. ( Johannes 6 : 44 ) 

“ Toch kan niemand bij Mij komen, tenzij de Vader die Mij gezonden heeft, hem bij Mij brengt, en Ik zal Hem op de laatste dag tot leven wekken.” zei Jezus. 

Zo was het ook met de bruid uit het Hooglied. Ze erkende de Liefste als haar koning en vroeg hem om haar mee te nemen naar zijn paleis. Ze vertelde haar vriendinnen hoe gelukkig ze met hem was en dat ze altijd over hem zong. Ze vertelde iedereen die het horen wilde over zijn liefde. In het licht van deze liefde viel alles in het niet. Iedereen was het met de bruid eens. 

Dit gedeelte ziet op de uitstorting van de Heilige Geest in het hart van de gelovige. Hij geeft zoveel liefde en blijdschap dat iedereen die daarover hoort en dat ziet, ook blij en opgewekt wordt! We kunnen dit beeld ook in een groter perspectief zetten. De christelijke gemeente waar de Heilige Geest werkt is de Bruid van Christus. Al haar leden ontvangen opwekkende verlevendigende invloeden door de werking van deze Geest. Dat is geweldig mooi! ( SV, kantt, NBV, de Bijbel in gewone taal, SBiP, MH ) 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *