Hoe zou het in de hemel zijn? ( 2 )

“ En ik – Johannes – zag de Heilige Stad, het Nieuwe Jeruzalem, neerdalend van God in de hemel ” ( Openbaringen 21: 9 – 21 ) 

Wij mensen kennen de aarde het best. Daarom heeft de Heere de hemel zodanig laten beschrijven door de apostel Johannes dat wij ons er een voorstelling van kunnen maken. De hemel wordt in het visioen van Johannes voorgesteld als een grote stad die van ver zichtbaar is en het hart verheugd. Niet alleen door haar architectonische schoonheid, maar ook door haar omvang, gebouwen en torens. De Heere voerde Johannes in de geest naar een grote en hoge berg en liet hem vandaar de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem zien. De stad daalde neer uit de hemel van God vandaan. Johannes was niet bij bewustzijn, want dergelijke hemelse zaken kunnen niet op een gewone manier beleefd worden. Als God iemand een bijzondere openbaring geeft, dan brengt Hij Zijn kind eerst in een bijzondere gesteldheid. Zoals Mozes het land Kanaän vanaf een hoge berg liet zien, bevond Johannes zich op een dergelijke identieke plek. De plaats, of beter gezegd, de stad die Johannes zag – de hemel – werd door natuurlijke zaken afgebeeld. Johannes beschreef de glans, de poorten, de muur, de vorm en de stof waaruit de stad bestond. 

“ De stad had de heerlijkheid van God in zich, en haar licht leek op de aller kostelijkste steen, de steen Jaspis, die blonk als kristal. Kristal wijst op volmaaktheid en zuiverheid. De glans kwam niet door terugkaatsing van de zonnestralen op glas, glad koper of goud, maar kwam van de heerlijkheid van God vandaan die figuurlijk gezien de triomferende kerk zo bestraalde dat zij de meest schitterende glans weerkaatste. De muren en poorten van de stad waren hoog en er waren 12 poorten in. In de poorten waren 12 engelen. Op de poorten stonden 12 namen geschreven, de 12 namen van de stammen van Israël. 

De Heere Zelf is rondom Zijn kerk als een vaste hoge muur, en Hij is bovendien haar veiligheid. Hij brengt allerlei volken in deze stad. Van welke kant de toestromende menigte ook aankomt, zij vindt er vrije toegang. Er zijn poorten genoeg, men verdringt er elkaar niet, toch staan de poorten alleen open voor de gelovigen, voor ieder mens dat geestelijk gezien bij de 12 stammen van Israël hoort. Daarom staat er in iedere poort een wachter, een sterke held, zodat er geen vijanden zomaar de stad kunnen binnenkomen. 

“ Aan het oosten waren drie poorten, aan het noorden, het zuiden en westen. God haalt Zijn uitverkorenen van de vier windstreken, van alle einden van de aarde vandaan.  het maakt niet uit uit welke plaats de gelovige komt. Iedereen bezit dezelfde Geest, hetzelfde geloof en loopt ook over dezelfde weg en poort de hemel binnen. Niemand hoeft verloren te gaan, de hemel staat voor alle gelovigen open, iedereen kan er rechttoe rechtaan binnengaan. De muur van de stad had 12 fundamenten waarin ook de 12 namen van de apostelen van het Lam gegraveerd waren. De muur is gebouwd op de Heere Jezus, de beproefde Steen, de kostelijke Steen, de kostbare Hoeksteen! Dit fundament wijst heen naar de leer van de waarheid die door de apostelen en profeten van Jezus Christus verkondigd werd. 

De man die met Johannes sprak had een gouden rietstok in zijn hand waarmee hij de stad wilde meten. Haar poorten en muren ook. De stad lag in een vierkant. haar lengte was zo groot als haar breedte. Nadat de man de stad opgemeten had, stelde hij vast dat haar muur 144 ellen lang was. Het drukt de meest volmaakte maat uit, aan alle kanten even precies geschikt, even ordelijk en mooi. Het is een stad met veel ruimte, geschikt en volkomen ruim genoeg om alle uitverkorenen te kunnen bergen. De maten komen telkens op 12 -tallen uit. De omtrek, elke zijde van het vierkant, de hoogte, zijn overal exact gelijk en komen precies uit. 

De muur van de stad was van jaspis en de stad zelf was van zuiver goud, zo helder als glas. De fundamenten van de stad waren versierd met kostbare edelstenen. Het eerste fundament was jaspis, het tweede saffier, het derde chalcedon, het vierde smaragd. Het vijfde sardonyx, het zesde sardius, het zevende chrysoliet, het achtste beryl, het negende topaas, het tiende chrysopraas, het elfde hyacinth, het twaalfde amethist. Alle edelstenen hebben schitterende eigenschappen en kwaliteiten en weerspiegelen de heerlijkheid van God. 

De 12 poorten waren twaalf paarlen. Iedere poort was een parel en ook de straten van de stad bestonden uit zuiver goud, als doorzichtig glas. Het geeft allemaal de onuitsprekelijke heerlijkheid, kostbaarheid en kunstigheid van de derde hemel weer. Het is een schitterende gelijkenis die Johannes ons voor ogen schildert. Een ziel die door deze dingen tot het geestelijk leven opklimt, eindigt in verwondering en zegt: “ de eeuwige heerlijkheid is onbegrijpelijk! “