Het verhaal van de Bijbel is het grote verhaal van God, waar mensen bij betrokken raken. Waarom doen we dat eigenlijk? Dat lijkt een gekke vraag. Maar zo vanzelfsprekend is het niet. Als je naar Afrika gaat en daar Afrikaanse verhalen hoort over Afrikanen, voelen die niet aan als ons eigen verhaal. Hetzelfde geldt voor China, of welk ander land dan ook. Ook vanuit de Bijbel is het niet direct een logische gedachte. Paulus schreef: “ Bedenk dat u die eigenlijk door uw afkomst heidenen bent, en onbesneden genoemd wordt door hen die door mensenhanden besneden zijn – bedenk dat u destijds niet verbonden was met Christus, geen deel had aan het burgerschap van Israël, en niet betrokken was bij de verbondssluitingen en de beloften die daarbij hoorden. U leefde en een wereld zonder hoop en zonder God. “ ( Efeze 2 : 11 – 12 ) Vroeger was alleen het volk van Israël uitverkoren.
Binnen het grote verhaal van Israël neemt Jezus een bijzondere plaats in. Hij is Degene Die iedereen uitnodigt om geen toeschouwer te blijven, maar zichzelf te laten opnemen in dat grote verhaal als zijn eigen verhaal. De scheiding die er vroeger was, bestaat sinds de uitstorting van de Heilige Geest niet meer. ( Handelingen 2 )
Jezus kwam om te zoeken en te redden wat verloren was. Hier op aarde vervulde Hij het Oude Testament. “Ik ben niet gekomen om de Wet en de profeten af te schaffen maar om ze tot vervulling te brengen. “ ( Mattheüs 5 : 17 ) zei Hij.
De mensen aan wie Christus Zijn boodschap bracht, hadden de regels van het Oude Testament geleerd. Jezus liet hen zien dat ze daar gelijk in hadden. De normen en waarden die Jezus in kwam stellen, kwamen daar precies mee overeen en weken er niet van af. Nergens vernietigde Hij de oude boodschap, of zwakte Hij die af. Zelf heeft Hij in alle opzichten gehoorzaamheid aan de Wet laten zien.
Jezus kwam om de beloften van de wet en de voorzeggingen van de profeten te vervullen.
Hij kwam om aan de typen van de wet te beantwoorden, het ontbrekende ervan aan te vullen en te volmaken. “ Christus is aangetreden als Hogepriester van het goede dat ons toebedacht is. Hij is de Bemiddelaar van het nieuwe verbond Die stierf om ons te verlossen van de overtredingen van het oude verbond.” ( Hebr. 9 : 15 ) schreef de apostel Paulus.
Jezus bewees de eeuwigheid van de Goddelijke Wet. “ Want voorwaar zeg Ik, de Amen, de Getrouwe Getuige, verklaar plechtig dat totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet één jota of tittel van de wet voorbijgaan totdat het alles gebeurd is. “ ( Matth. 5 : 18 ) Alles wat bij God hoort en Zijn stempel draagt, hoe klein ook, zal bewaard blijven.
Uit al deze woorden van onze Meester maken wij op dat Zijn werk was om ons te leren onze innerlijke Godsvrucht tot een gewetenszaak te maken. Daarom begon Hij de wet op sommige punten uit te leggen. Hij beperkte Zich hierbij tot de zaken die misbruikt werden. Hij toonde de wijde strekking, de stiptheid en de geestelijk aard ervan aan. Uit alles wat Hij vervolgens leerde ( Matth. 5 : 21 – 48 ) kunnen we afleiden dat wij zorgvuldig christelijke liefde en zorg met al onze broeders en zusters moeten bewaren en altijd onze uiterste best moeten doen om vrede te houden of te herstellen. We moeten voortvarend zijn in vriendelijk daden omdat God ook naar ons toekomt voordat wij roepen, en ons elke dag voorkomt met Zijn zegeningen en Zijn trouw! ( Leven in Christus, MH, SV, NBV )