Serie: het negende gebod ( 3 )
Het verhaal van Abraham en Sara
“ Op een keer was er hongersnood in het land. Er was bijna niets meer te eten. Daarom besloot Abram om een tijd in Egypte te wonen. Dankzij het water van de Nijl had Egypte minder te lijden van perioden van droogte. Daar ging men tijdens de moeilijke jaren op zoek naar voedsel. ( Gen. 26 : 1-2 / 41 : 57 – 42 : 5 ) Toen hij en Sarai bijna in Egypte waren, zei Abram tegen zijn vrouw: “ Luister eens, je bent een mooie vrouw. Als de Egyptenaren jou zien, willen ze je natuurlijk hebben. En omdat je mijn vrouw bent, zullen ze mij dan vermoorden. “ Er zijn inderdaad papyrusrollen gevonden met het verhaal van een farao die er twee legereenheden op uitstuurde om een vrouw te bemachtigen nadat ze eerst haar man hadden gedood. “ Zeg maar dat je mijn zus bent. Dan laten ze mij leven, en zullen ze me juist goed behandelen. “ zei Abram ongerust. De Egyptenaren zagen direct dat Sara een mooie vrouw was. Ook de soldaten van farao zagen dat. Ze vertelden hem hoe mooi Sara was.
De farao liet haar meteen naar het paleis halen om zijn vrouw te worden. En aan Abram gaf hij als dank allerlei geschenken: schapen, geiten, koeien, ezels en kamelen, en ook slaven en slavinnen. Maar de Heere zorgde ervoor dat er allerlei rampen gebeurden in het paleis. De farao begreep dat dat door Sarai kwam. Hij liet Abram bij zich komen en zei: “ Waarom hebt u me niet gezegd dat Sarai uw vrouw is? Waarom hebt u gezegd dat ze uw zus is? Hier is uw vrouw weer. Neem haar mee en verdwijn! “ De farao stuurde Abram en zijn vrouw weg. Hij gaf zijn soldaten het bevel om hen het land uit te zetten, met al hun bezittingen. “ ( Genesis 12 : 10 – 20 )
Omdat er hongersnood heerste in het land Kanaän trok Abram naar Egypte. Daar kon hij als buitenlander en vreemdeling een tijdje blijven onder toestemming en bescherming van de Egyptische overheid. De vraag was hoe lang hij dat wilde, en ook hoe hij dat met de belofte van God kon verenigen. Op basis van Gen. 12 : 4 en 17 : 7 moet Sara toen ongeveer 65 jaar zijn geweest. Sara was nog steeds een mooie en aantrekkelijke vrouw. Volgens Genesis 20 : 12 was ze de halfzus van Abraham, maar ze was ook zijn vrouw. Abram was bang om gedood te worden door machtige bewoners zodat ze met zijn vrouw konden trouwen. Daarom stelde hij vroegtijdig voor om een list te gebruiken. Sarai moest zeggen dat ze een zus van Abraham was. Volgens Gen. 12 : 13 gebruikten ze deze list vaker. Gewoonlijk werd dit zo uitgelegd dat Abraham bereid was om zijn vrouw uit te huwelijken en hij zelf kon overleven. Ook Sarai zou voordeel hebben van deze regeling want Abraham zou als broer van de bruid het recht hebben om de onderhandelingen te voeren. Hij kon er dan voor zorgen dat de onderhandelingen zo lang zouden duren dat de hongersnood voorbij zou zijn, en ze weer veilig terug konden gaan naar Kanaän. In dit plan hadden de beide echtelieden niet voorzien dat de farao zelf haar wilde hebben. In Egypte viel de schoonheid van Sarai op. De vorsten van de farao bevalen Sarai aan bij hun heer. De schatrijke farao voerde helemaal geen onderhandelingen, maar liet Sarai gewoon oppakken en nam haar op in zijn harem. Hij gaf overvloedige geschenken aan Abram. Daarmee mislukte het plan dat gebaseerd was op een leugen. Abram had niet volledig op God vertrouwd en zou daarvan moeten leren. Er gebeurde iets vreemds, het hele hof werd door allerlei rampen overvallen.De farao ontbood Abraham, stelde hem allerlei terechte vragen en verweet hem dat hij niet eerlijk was geweest. Desalniettemin gedroeg de farao zich vorstelijk. Hij vroeg de bruidsprijs niet terug, maar verbande Abram met zijn gevolg uit het land. Deze verbanning was een straf, geen eerbewijs. De handelswijze van Abram met zijn vrouw werd herhaald in Genesis 20, en zijn zoon Isaak volgde later het voorbeeld van zijn vader. ( Genesis 26 ) Deze leugens hebben ervoor gezorgd dat buitenlanders negatieve ervaringen opdeden met het volk van Jahweh en Zijn goede naam geen eer aandeden. De manier waarop Abram en Sarai het land uitgezet werden was pijnlijk, en vernederend. Dat was helemaal niet nodig geweest!