Onderweg zei Jezus tegen hen: “ jullie zullen mij deze nacht allemaal afvallen, want er staat geschreven: “ Ik zal de herder doden, en de schapen van Zijn kudde zullen uitééngedreven worden. maar nadat Ik uit de dood ben opgewekt, zal ik jullie voorgaan naar Galilea. Petrus zei daarop tegen Hem: “ Ik verzeker je: deze nacht zul je, nog voordat de haan gekraaid heeft, Mij driemaal verloochenen. Petrus zei : “ al zou ik met U moeten sterven, verloochenen zal Ik U nooit.” Alle andere leerlingen vielen hem daarin bij. ( Matth. 26 : 31 – 35 )
De woorden van Jezus Christus zijn zekerder en duurzamer dan hemel en aarde. Wij kunnen met meer zekerheid bouwen op het Woord van Christus dan op de pilaren van de hemel of op de sterke fundamenten van de aarde. Zelfs als die er niet meer zijn, zal het Woord van Christus blijven. Op de tijd die de Vader vastgesteld heeft, en op Zijn wijze – die de beste is – zal dit zeker vervuld worden. Ieder Woord van Christus is zeer zuiver, en daarom ook vast en zeker!
Terwijl Jezus onderweg was naar de Olijfberg voerde Hij opnieuw een gesprek. Hij gaf onderwijs zolang Hij leefde, en elk woord was met zout gezouten. Bijzonder en uniek.
Voorzichtig maar onomwonden zei Jezus tegen Zijn leerlingen dat er een vreselijke storm op zou steken die iedereen van elkaar zou scheiden, en verstrooien. De leerlingen zouden de moed totaal verliezen en niet langer bij Hem blijven. Ze zouden Hem lafhartig verlaten. In het uur van Gods zwaarste beproeving zouden er onder de leerlingen van Christus ergernissen ontstaan. Het kon niet anders, want zij waren zwakke en onvolmaakte mensen. Hoewel alleen Judas de verrader bleek te zijn, zouden de anderen allemaal deserteurs worden. Het kruis van de Heere Jezus, en Zijn weg van lijden en sterven bleek zelfs voor Zijn discipelen een te groot struikelblok.
“ Ik zal de Herder slaan. “ Dit is een aanhaling van Zacharias 13 : 7 . Hier wordt de Herder Vader geslagen in het lijden van Zijn Zoon Jezus Christus en de schapen werden daarop verstrooid. Zie hierin de vlucht van Zijn leerlingen. Iedereen zorgde alleen maar voor zichzelf . Ze wilden zo ver mogelijk van dit afschuwelijke lijdensscenario vandaan!.
Jezus wist dat allemaal. Hij verweet niet, maar gaf het troostende vooruitzicht dat ze na deze storm weer bijeen vergaderd zouden worden. De Heere Jezus kondigde het eerherstel van de leerlingen nu al aan, terwijl de afval en de verloochening nog geen plaats gevonden hadden. De Heere Jezus zou bewijzen geven van Zijn opstanding in Jeruzalem ( Matth. 28 : 9-10 / Joh. 20 : 11 – 31 ) hoewel de hereniging en hervatting van hun contacten in Galilea plaats zouden vinden. Daar, waar alles begonnen was! ( Math. 28 : 16 / Johannes 21 )
Opnieuw was daar Petrus. Hij had een grote dosis zelfvertrouwen en stond bij alle gelegenheden klaar om zijn mond open te doen. Vaak heeft hem dat goed gedaan, maar op andere ogenblikken – zoals hier – heeft hem dat misleid. Petrus was ervan overtuigd dat hij zich beter gewapend had tegen verzoekingen dan de andere leerlingen. Mogelijk dat iedereen zich aan Jezus zou ergeren, maar hem zou dat niet overkomen. Petrus had beter kunnen zeggen: “als iedereen dit zal doen, wie ben ik dan, om anders te zijn, beter, sterker?” Maar dat zei hij niet.
Jezus, die Petrus beter kende dan dat Petrus zichzelf kende, zei hem toen een harde waarheid. Voordat de morgen aanbrak, zelfs voor het kraaien van de haan, zou Petrus zijn Meester driemaal verloochenen.
Deze woorden moeten als een granaatinslag in zijn hart terecht gekomen zijn. Nogmaals protesteerde Petrus terwijl hij zei: “ al zou iemand dat doen, ik niet! “
Terwijl hij dat zei, vielen de anderen hem bij. Zij verzekerden hun Meester dat ze standvastig en trouw zouden zijn. Hadden zij teveel vertrouwen in hun eigen kracht en standvastigheid? Wilde Jezus hen en ons leren dat we niets zijn zonder de leiding van de Heilige Geest? Hoe het ook zij, degenen die het meest op zichzelf vertrouwen, hebben de meeste aanleiding om ongerust te zijn.
Gelukkig de mens die alleen op God vertrouwt. Nooit zal Hij Zijn gevangenen begeven!