Het lijden van Christus ( 3 )

 

Op de eerste dag van het feest van het ongedesemde brood kwamen de leerlingen naar Jezus toe en vroegen: “ waar wilt U dat wij de voorbereidingen treffen zodat wij het pesachmaal kunnen eten? “ Hij zei: “ Ga naar de stad en zeg tegen de persoon die jullie bekend is: “ De Meester zegt: “ Mijn tijd is nabij. Bij jou wil Ik met Mijn leerlingen het Pesachmaal gebruiken.” De leerlingen deden wat hun was opgedragen en bereidden het Pesachmaal. ( Math. 26 : 14 – 18 ) 

Nadat Judas zijn duistere deal afgesloten had en zijn ontrouw aan zijn Meester met een handslag verzegeld, was hij naar de andere leerlingen teruggegaan.Die namen als vanzelfsprekend aan dat hun Meester het Pascha wilde eten, gewend als zij waren aan het feit dat Jezus Zich niets van de haat en afkeer van het Sanhedrin aantrok. Jezus zou het Pesachfeest vieren omdat dit belangrijkste Joodse ritueel als een Goddelijke Wet in Zijn binnenste verankerd lag. 

Zo begonnen de leerlingen aan hun voorbereidingen voor de maaltijd. Traditioneel aten de pelgrims het Pesachmaal in de heilige stad zelf. Er moest een lam geofferd worden in de tempel. Dit lam moest ritueel geslachte en bereid worden. Bovendien moesten er allerlei bijgerechten klaargemaakt worden. Pesach begon op de avond van de 14e Nisan ( maart, april ) met de Sederavond. Aan een feestelijk gedekte tafel werd er tijdens de maaltijd uit de Haggadah gelezen. Het hele gezin was bij de rituelen rond de maaltijd betrokken. Er was van alles nodig om de maaltijd goed te laten verlopen. De Joden vieren het Pesachfeest nog tot op de dag van vandaag. Daarbij hanteren zij de volgende gebruiken: 

• Als eerste de 2 Shabbats kaarsen, omdat elke Hoogtijdag begint met een Shabbatsviering en daar horen natuurlijk de kaarsen bij. Deze herinneren aan het gebod van God: onderhoud en gedenk, en worden aangestoken door de vrouw des huizes, waarna zij de zegenbede uitspreekt.
• Er staat een kom water op of bij de tafel met een gastendoekje. Die worden  doorgegeven op het moment dat de maaltijd begint. Urchatz = Handenwassing. Het wassen van de handen is een teken dat we rein voor God willen staan. ‘Wie mag de berg des Heren beklimmen, wie mag staan in Zijn heilige stede? Hij die rein is van handen en zuiver van hart’ (Psalm 24: 3 + 4a)
• Er worden Matzes  = ongezuurde broden, gegeten. Deze staan symbool voor de haast waarmee het volk uit Egypte moest vertrekken. Er was geen tijd om het brood te laten rijzen. Bovendien is gist ook een beeld van de zonde. Ook de zegen over het brood wordt dus uitgesproken over de matzes. Buiten een mandje met matzes voor algemeen gebruik tijdens de maaltijd, worden er 3 matzes in een speciale hoes gedaan: een Matze Cover, met 3 afzonderlijke segmenten die allemaal een aparte betekenis hebben tijdens de rituelen. Vaak wordt er ook gebruik gemaakt van een Afikoman etui (Afikoman = gebroken) om een deel van de middelste matze in te verstoppen. Denk hierbij aan het lichaam van Yeshua dat voor ons verbroken, in doeken gewikkeld, begraven en opgewekt werd. Aan het eind van de maaltijd wordt de Afikoman door de kinderen opgezocht. Messiasbelijdende gelovigen wijzen erop dat met de instelling van het avondmaal, in Lucas 14:20, Yeshua de beker ‘na de maaltijd’ nam. Er van uitgaande dat aan de orde van de maaltijd in 2000 jaar niet veel veranderd is, betekent dit dat het ‘brood’ dat Yeshua nam en brak, de Afikoman was. Daarmee is de verwijzing naar het verlossingswerk van de HaMashiach Yeshua compleet. De middelste matze, die de priester voorstelt, wordt niet alleen gebroken en begraven maar staat ook weer op, aan het einde van de maaltijd komt de matze weer te voorschijn. En het mooiste is, dat Yeshua dit stukje matze heeft gebruikt, toen hij tegen zijn discipelen zei: “Dit is mijn lichaam dat voor u gegeven wordt, doet dit tot mijn gedachtenis.” De beker die Hij vervolgens nam, is de beker ‘na de maaltijd’, de derde beker. Deze beker draagt als betekenis verlossing.
• Daarnaast wordt er ook een zestal speciale ingrediënten klaargelegd op een Sederschotel, die in het centrum van de tafel staat binnen handbereik van degene die de leiding over de maaltijd op zich neemt.
• Elke gast heeft ook de speciale gerechtjes op zijn eigen bord
• Bij elke gast worden maar liefs 4 glazen naast het bord klaargezet, voor de  4 bekers wijn met speciale betekenis tijdens het rituele gedeelte van de maaltijd. een slokje is genoeg, en druivensap mag ook.
• Elke gast heeft een kommetje met zout water waar sommige gerechten in gedoopt worden voordat men ze nuttigt.
• Midden op tafel staat verder nog een gevulde beker wijn, een zogenaamde Kiddush beker, die met de Shabbatviering ook gebruikt wordt, maar in dit geval dient die als beker voor Elia en blijft onaangeroerd. 

Op de Sederschotel:

1. Karpas = peterselie, doet denken aan de lente. Dit wordt gedoopt in water met zout, als herinnering aan de tranen in Egypte en het feit dat het leven niet altijd vreugde inhoudt. Ook herinnert de peterselie aan de bundel hysop die gebruikt werd om de deurposten in te smeren met bloed van het pesachlam.
2. Zeroah = een bot van een lam, dit is symbolisch en er wordt ook vaak een kippenbotje voor gebruikt. Herinnert aan het lam dat geslacht werd in de nacht van de Exodus, maar ook aan het lijden van Yeshua.
3. Baytzah = een ei, hard gekookt en daarna gebraden, als symbool voor het nieuwe leven. Denk hierbij ook aan Yeshua, Die als Pesachlam geslacht werd maar opstond uit de dood. Het ei wordt ook vaak gedoopt in het zoute water als herinnering aan de tranen in Egypte, maar ook aan de tranen van Yeshua in de hof van Getsemane.  
4. Maror = bittere kruiden, vaak geraspte mierikswortel, vanwege de bitterheid van de slavernij in Egypte, maar ook het bittere lijden van Yeshua.
5. Chazeret = rauwe hele mierikswortel, maar ook wel radijs, ook een bitter kruid, als het jong is, is het zoet met zachte bladeren, later wordt het hard en bitter. Zoals de houding van de Egyptenaren: eerst zoet tegen de vaderen, later hard en bitter tegen de kinderen Israëls.
6. Charoset, een mengsel van appels, noten, gember, kaneel en wijn.  Soms ook dadels, rozijnen, granaatappel, enz.De zoetheid van het gerecht staat voor het geluk na de bevrijding uit Egypte en onze bevrijding van zonden en dood door Yeshua, terwijl de kleur doet denken aan klei en aan de stenen en het cement uit de slaventijd in Egypte.

 De betekenis van de 4 bekers wijn zijn indrukwekkend:

1. Ik zal jullie uitleiden: beker der heiliging, Kos Kadesh
2. Ik zal jullie redden: beker der plagen, Kos Hamakot
3. Ik zal jullie verlossen: beker der vrijkoping, verlossing, of dankzegging, Kos Hage’oelah
4. Ik zal jullie aannemen: beker der aanneming en lofprijzing, Kos Hallel

De discipelen hadden dus heel wat te doen! Dat wist de Meester. Hij stuurde Zijn leerlingen naar de stad om op zoek te gaan naar iemand die hoogstwaarschijnlijk een vriend en volgeling van Jezus was. De Heere moet geweten hebben dat Hij op deze man kon rekenen, want Hij inviteerde Zichzelf en Zijn leerlingen zomaar in zijn huis.

De boodschap die zij deze man moesten brengen was ernstig. “ De Meester zegt: Mijn tijd is nabij. “ Ja, zo was het. De tijd van Zijn bitter lijden en Zijn dood naderde met rasse schreden. Jezus wist het, en ging dienovereenkomstig te werk.

Het is opvallend dat Jezus niet om een gunst vroeg, maar een gebod uitvaardigde. “ Ik zal bij u het Pascha houden. “ luidde de inhoud ervan. Het waren woorden met een diepe betekenis. Zij wijzen heen naar de vraag van de Heere om toegang tot ons hart. Daar wil Hij met ons Zijn Pascha vieren. Jezus vroeg deze toestemming niet alleen voor Zichzelf, maar ook voor Zijn leerlingen. Want de Heere Jezus komt nooit alleen. Als wij Hem aannemen tot onze God, dan nemen wij ook Zijn volk aan.

Zo is het gezegd, en zo is het gegaan. De deur stond open, ze waren allemaal welkom. Er moesten Shabbatskaarsen gekocht worden, een kom met water klaargezet worden, gastendoekjes neergelegd, matzes – het ongezuurde brood moest gebakken worden, en een Sederschotel toebereid, dat was veel werk.

Met bezorgde bezwaarde harten hebben ze alles gedaan wat hun Meester hen opdroeg. Hun harten vol vragen. De hosanna`s van de menigte nog in hun oren. De zware woorden van hun Meester als stenen op hun hart. Maar toch: het Pesachfeest voor ogen.

 

https://www.youtube.com/watch?v=fFup6ls6pmI&list=PL908F49BFBED161F4&index=2