Precies zo beschimpten Hem de misdadigers die samen met Hem gekruisigd waren. Rond het middaguur viel er duisternis over het hele land, die drie uur aanhield. Aan het einde daarvan, in het negende uur, gaf Jezus een schreeuw en riep luid: “ Eli, Eli, lema sabachtani? “ Dat wil zeggen: “ Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten? “ Toen de omstanders dat hoorden, zeiden enkelen van hen: “ Hij roept om Elia! “ Meteen kwam er uit hun midden iemand toegesneld die een spons pakte en in zure wijn doopte. Hij stak de spons op een stok en probeerde Hem te laten drinken. De anderen zeiden: “ Niet doen, laten we eens kijken of Elia Hem komt redden. “ Nog eens schreeuwde Jezus het uit, toen gaf Hij de geest. Op dat moment scheurde het voorhangsel van boven tot onder in tweeën, en de aarde beefde, en de rotsen spleten. ( Matth. 28: 45 – 52 )
De opmerkelijke lezer ziet dat de moordenaars die aan de rechter en linkerzijde van Jezus gekruisigd werden hoger ingeschat werden dan de Heere Jezus. Zij werden niet uitgescholden. Bovendien lasterden ze zelf net zo hard als de voorbijgangers. Jezus alleen werd gesmaad en gehoond. Hij werd gehaat en door iedereen veracht. De straf, die ons de vrede aanbracht daalde volkomen op Hem neer. De moordenaars die aan weerszijden gekruisigd waren hadden nog wel de minste redenen om Hem uit te schelden. Toch deden ze mee. De hele hellemacht was op de been om de Heere Jezus te verschrikken, en Hem te laten wanhopen aan de macht van Zijn hemelse Vader.
Op deze manier – door dit verschrikkelijk lijden – nam de Heere Jezus Christus het op Zich de gerechtigheid van God te betalen. Hij leed aan Zijn eer voor het onrecht dat Hem werd aangedaan. Doordat Hij zonde voor ons werd gemaakt, werd Hij ook voor ons tot een vloek gemaakt. Hemel en aarde sloten Hem buiten. Zelfs de natuur leed mee. Drie uur lang vond er een onnatuurlijke zonsverduistering plaats. Een buitengewoon licht had Zijn geboorte aangekondigd. Een buitengewone duisternis verkondigde Zijn dood. De Vader in de hemel zorgde ervoor dat alle lasterende monden gestopt werden. Iedereen zweeg.
Stil en alleen worstelde de Heere Jezus met de machten van de duisternis. Hij bestreed hen op hun eigen grond. Om ons van de buitenste duisternis te verlossen heeft Hij Zelf in de diepte van Zijn lijden, in duisternis gewandeld, en geen licht gehad.
Er staat geen enkel woord van Hem opgetekend. Zwijgend leed Jezus. In dit lijden moet Hij een tijd van God verlaten zijn geweest. Er verscheen geen engel om Hem van het kruis te verlossen. Er was geen vriend op aarde over om Hem te bemoedigen of te vertroosten. Maar Jezus bleef Zich aan God vasthouden. Zijn klacht sneed door de inktzwarte duisternis heen. “ Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten? “
Jezus` klacht liet Zijn vijanden tot hun positieven komen. Maar hun verharde harten smaadden Hem opnieuw. Spottend riepen ze dat Hij waarschijnlijk om Elia riep. Iemand stak een spons gevuld met edik omhoog.
Precies op de tijd dat in de tempel het avondoffer aangestoken werd en het paaslam geslacht, blies Christus de laatste adem uit. Opnieuw bleek dat Hij gewillig Zijn leven gaf. Hij riep met een luide stem, waar alle levenskracht nog inzat : “ Het is volbracht! “ Een uitroep van overwinning! Dat zou direct blijken.
Precies op het moment van Zijn dood scheurde in de tempel het voorhangsel van boven naar beneden. Er vond een aardbeving plaats, en de rotsen spleten.
Het voorhangsel hief de scheiding tussen het heilige en het heilige der heiligen door een onzichtbare kracht op. Je zou kunnen zeggen dat de verborgenheden van het Oude Testament geopenbaard werden. Alle heilsgeheimen kwamen letterlijk aan het licht. Door Zijn dood heeft Jezus de ceremoniële wet ingetrokken, uit de weg genomen, en aan het kruis genageld. Christus stierf om al de Zijnen één te maken. ( Johannes 17 : 21 ) Jood en heiden zouden voortaan één zijn.
De aarde sidderde onder de last van de onschuld van Jezus. Ze getuigde tegen de mens. Ze proclameerde de geweldige genadeslag die aan het rijk van de vorst der duisternis werd toegebracht.
De hardste en meest vaste gedeelten van de aarde spleten. Dit alles toonde de mens de waarheid van de Godheid van Jezus Christus.