Handelingen 4 : 13 – 31

“De gelovigen kwamen steeds bij elkaar in de tempel, de zuilengang van Salomo. Het volk had veel waardering voor hen. Toch durfde niemand zich bij hen aan te sluiten. De apostelen deden veel wonderen voor de mensen. En er kwamen steeds meer mensen bij die in de Heer geloofden, grote groepen mannen en vrouwen. Ook uit de steden rondom Jeruzalem kwamen veel mensen naar de apostelen toe. Ze brachten zieken mee en mensen die een kwade geest in zich hadden. Die werden allemaal beter gemaakt. Er werden zelfs zieken buiten op straat gelegd, op draagbedden en slaapmatten. Ze hoopten dat Petrus voorbij zou lopen en dat ze dan gezond zouden worden door zijn schaduw. Toen werden de hogepriesters en sadduceeën die hen steunden jaloers op de apostelen. Ze besloten in actie te komen. Ze lieten de apostelen oppakken en naar de gevangenis brengen. Maar `s nachts opende een engel van de Heer de deur van de gevangenis. De engel bracht de apostelen naar buiten en zei: “ Ga terug naar de tempel en vertel de mensen daar dat Jezus is opgestaan uit de dood. “ Ze deden wat de engel gezegd had. `s Ochtends vroeg gingen ze terug naar de tempel en ze begonnen uitleg te geven over Jezus.”

 

Diezelfde ochtend vergaderden de hogepriesters, de sadduceeën en alle andere Joodse leiders. Ze stuurden dienaren naar de gevangenis om de apostelen te halen. Maar de gevangenis was leeg. De dienaren kwamen terug en vertelden: “ De gevangenis was goed op slot en de bewakers stonden bij de deur. Maar toen we de deur open deden was er niemand! “ Toen de priesters en de hoogste tempel officier dat hoorden, schrokken ze heel erg. Ze wisten niet wat ze ervan moesten denken. Op dat moment kwam iemand vertellen: “ De mannen die in de gevangenis zaten zijn in de tempel. Daar geven ze de mensen uitleg over Jezus! “ De hoogste tempel officier ging samen met zijn dienaren de apostelen ophalen. Maar ze gebruikten geen geweld. Want ze waren bang dat ze dan zelf door de mensen gedood zouden worden. De apostelen werden meegenomen en naar de Joodse leiders gebracht. De hogepriester zei tegen hen: “ Wij hebben jullie verboden om de mensen dingen te leren over Jezus. Maar jullie zijn daar toch mee doorgegaan. Nu praat de hele stad over Hem. En jullie geven ons de schuld van Zijn dood. Petrus en de andere apostelen zeiden: “ Het is belangrijker om naar God te luisteren dan naar mensen. Jullie hebben Jezus aan het kruis gehangen en Hem gedood. Maar de God van onze voorouders heeft Hem uit de dood doen opstaan. God heeft Jezus de hoogste eer gegeven. Hij heeft Hem uitgekozen als onze Rechter en onze Redder. Door Keuze krijgt het volk van Israël de kans om een nieuw leven te beginnen. En om vergeving te krijgen voor al hun zonden. “  

De Heere Jezus was opgestaan uit de dood, en opgevaren naar de hemel. De apostelen Petrus en Johannes gingen verder met hun missie, en het zou blijken dat ze zich niet tevergeefs afmatten. De predikers verkondigden getrouw de leer van Christus en spraken dagelijks tegen het volk. Ze onderwezen de mensen die nog niet tot het geloof gekomen waren om hen te overtuigen en tot bekering te brengen. Daarbij onderwezen ze degenen die al geloofden dieper, dit tot hun troost en bemoediging. De leer van de opstanding uit de doden was door Jezus bevestigd. De leerlingen verkondigden de opstanding van Christus als hun machtiging om te preken. Ze hielden zich eenvoudigweg aan hun opdracht en predikten tot het volk van de hemel als hun bestemming en van Christus als hun weg daarheen. Hoewel de dienaren van Jezus vervolgd werden hield het woord van God de overhand. 

Dat was natuurlijk bijzonder tegen de zin van de overpriesters! Het griefde hen bijzonder dat ze de leer van het Evangelie verkondigden, maar ze vonden het nog erger dat het volk bereid was om ernaar te luisteren. Ze vonden het een kwelling om te zien dat dit Evangelie zich uitbreidde in plaats van dat het van de aardbodem verdween. Daarom stuurden ze de tempelwacht er op uit en namen de leerlingen gevangen. Voor het eerst moesten de leerlingen aan den lijve ondervinden wat het was om te lijden om de naam en de zaak van Immanuël. Maar in de nacht daarop volgend opende een engel de deur van de gevangenis en liet Petrus en Johannes vrij. De mannen gingen rustig verder met hun taak op de daarvoor aangewezen plaats: de tempel. 

Het Sanhedrin –  dat inwendig totaal in paniek was toen dit bericht hen bereikte, en niet goed wist wat te doen –  liet de mannen halen door de hoogste tempelofficier. Met het oog op het belang van het onderzoek werd er een speciaal hof samengesteld in Jeruzalem. De rechters van het hof waren oversten, ouderlingen en schriftgeleerden. De schriftgeleerden waren geleerden. De oversten en ouderlingen waren mannen van de macht. Het Evangelie had zowel de geleerdheid als de macht van de wereld tegen zich in het harnas gejaagd. De Bijbel noemt de namen van sommigen van deze mensen die het belangrijkst waren. Annas en Kajafas, voormannen bij deze vervolging. Er waren ook anderen die tot de familie van de hogepriester hoorden. 

De zitting begon. De gevangenen werden aangeklaagd, en moesten in het midden plaatsnemen. Het Sanhedrin stelde zich cirkelvormig op. De zitting begon. “ Wie heeft u macht gegeven om deze leer te verkondigen en de macht om een dergelijk wonder tot stand te brengen? “ vroeg de hogepriester scherp. Niemand had er erg in hoe absurd deze vraag feitelijk was. Iedereen wist heel goed dat de leerlingen Jezus Christus verkondigden, maar toch vroegen zij dit om Petrus en Johannes te kwellen en om te proberen of zij iets uit hen konden krijgen dat misdadig leek. Maar zoals het zo vaak gaat, was dit het moment van de Heilige Geest om in te grijpen. 

De leerlingen hadden zich niet voorbereid. Maar de Heilige Geest leidde hun pleidooi voor Jezus Christus, de Zoon van God. De Vader in de hemel wist dat het de beide mannen om de verkondiging van het Evangelie te doen was, en daarom gaf Hij hen de juiste woorden te spreken. Toen ging er een belofte in vervulling die zei dat de Heilige Geest hen zou leren wat ze in dat uur moesten zeggen. Trouwe volgelingen van de Heere Jezus zullen nooit gebrek aan aanwijzingen van de Geest hebben!  ( Markus 13 : 11 )