Handelingen 2 : 22 – 24

“ Luister naar wat ik jullie vertel over Jezus uit Nazaret. Jezus is door God gestuurd. Hij heeft machtige wonderen gedaan en bijzondere dingen laten zien. Dat kon Hij doen omdat God Hem daarvoor de kracht gegeven heeft, zoals jullie weten. Toch hebben jullie Jezus laten doden. Jullie hebben Hem aan ongelovigen uitgeleverd en die hebben Hem aan het kruis gehangen. Dat had God allemaal van tevoren bepaald.”

De apostel Petrus gaf de toegestroomde menigte een korte weergave van het leven van Jezus en noemde Hem “ Jezus van Nazaret.” “  Hij had zich als een Man van God gemanifesteerd, was door de mensen veroordeeld, maar door God aangewezen. God verrichtte wonderen en krachten door Hem. Het was klip en klaar, niemand kon deze tot stand brengen zonder dat God met Hem was.”  Petrus legde bij zijn uitleg de nadruk niet op zichzelf, maar op de krachten van Jezus Christus. Niemand kon ze ontkennen want ze waren er zelf getuige van geweest. Zonder twijfel had God de Heere Jezus Zijn missie hier op aarde toegekend en waardig gekeurd. 

Petrus deed nauwkeurig uit de doeken hoe Zijn dood tot stand gekomen was. Dit was wel het grootste wonder van alles, dat een Man – door God waardig gekeurd – toch zodanig door Hem verworpen zou worden dat Hij aan het kruis Zijn leven moest eindigen. Petrus verklaarde deze onbegrijpelijke gebeurtenissen als een daad van God. In het perspectief van Gods soevereiniteit  was het een daad van wonderlijke genade en wijsheid. God de Vader gaf Jezus over aan de dood. Toch was in dit vonnis  niets wat wees op Jezus` verwerping. Het wees heen naar iets dat “de bepaalde raad en voorkennis van God “ genoemd werd. Jezus had dat geweten. Dit weten verzoende Hem met Zijn kruisdood. Jezus had de mensen zo intens lief dat Hij daar de totale vernietiging van Zichzelf voor over had. 

“ Vader Uw wil geschiedde “ en “ Vader, verheerlijk Uw Naam. “ had Jezus gebeden. 

Dat vertelde Petrus tegen mensen die meegeroepen hadden dat Hij aan het kruis gehangen moest worden. De doodstil luisterende menigte begon het te dagen. Het was een daad van ongelooflijk grote zonde geweest. Ze hadden geen Godslasteraar opgeruimd, maar hun hand geslagen aan de Zoon van God!