Jezus vertelde de genodigden een gelijkenis, want Hij had gezien hoe ze de ereplaatsen voor zichzelf kozen. Hij zei tegen hen: “ wanneer u door iemand wordt uitgenodigd voor een bruiloft, kies dan niet de ereplaats, want misschien is er wel iemand uitgenodigd die voornamer is dan u, en dan moet uw gastheer tegen u zeggen: “ Sta uw plaats aan hem af.” Dan zult u beschaamd de minste plaats moeten innemen. Als u wordt uitgenodigd, kies dan de minste plaats zodat uw gastheer tegen u zal zeggen: “ Kom toch dichterbij! “ Dan wordt u eer betoond ten overstaan van iedereen die met u aan tafel aanligt. Want wie zichzelf verhoogt zal vernedert worden, en die zichzelf vernedert zal verhoogd worden. “
Hij zei ook tegen degene die hem had uitgenodigd: “ wanneer u een maaltijd aanbiedt of een feestmaal geeft vraag dan niet uw rijke vrienden, uw broers, uw verwanten of uw rijke buren, in de verwachting dat zij u op hun beurt zullen uitnodigen om iets terug te doen. Wanneer u mensen ontvangt, nodig dan armen, kreupelen, verlamden en blinden uit. Dan zult u gelukkig zijn. Zij kunnen voor u dan wel niets terug doen, maar u zult ervoor beloond worden bij de opstanding van de rechtvaardigen. “ ( Lucas 14 : 7 – 14 )
Onze dagelijkse handelingen worden tot in de kleinste details waargenomen. “ Heere U kent mij, u doorgrondt mij. U weet het als ik zit of sta. U doorziet van ver mijn gedachten. Ga ik op weg of rust ik uit, U merkt het op. Met al mijn wegen bent U vertrouwd. Geen woord ligt er op mijn tong, of U Heere kent het ten volle. U omsluit mij van achter en van voren. U legt Uw hand op mij. Wonderlijk zoals U mij kent, het gaat mijn begrip te boven. “ schreef David in psalm 139. Hij voelde zich er zielsgelukkig bij, want Hij had zich helemaal aan God overgegeven.
Jezus was op de sabbat naar het huis van een vooraanstaand farizeeër gegaan. Hij was voor een belangrijke maaltijd uitgenodigd. Hoewel Hij wist dat iedereen op Hem lette, nam Hij de invitatie aan. Terwijl Hij het huis binnentrad genas Hij iemand. Zijn begeleidend commentaar zal Hem geen respect of vriendschap opgeleverd hebben ( Lucas 14 : 3 – 5 ), maar daar gaf Hij niets om. Jezus was niet naar de aarde gekomen om vrienden te maken, maar om vijanden met God te verzoenen.
Elk woord van Jezus was doortrokken van zingeving, getuigde van goed onderwijs en was met wetenschap gezouten.
De Heere Jezus ging op de Hem toegewezen plaats aanliggen. Terwijl Hij dat deed observeerde Hij nauwkeurig het gedrag van de binnenkomende gasten. Hij zag dat ieder die binnenkwam de beste plaats voor zichzelf uitkoos. Niemand dacht eraan om die een ander te gunnen. De gewoonte was dat men bij een belangrijk evenement, en zeker bij een bruiloft zijn plaats naar orde, rang of sociale status toegewezen kreeg. Als je niet precies wist wat je te wachten stond was het maar het beste om de minst gunstige plaats te kiezen. Want het zou een blamage zijn om van je plaats afgehaald te worden. Om dat te voorkomen gaf Jezus Zijn toehoorders het advies om altijd nederig te zijn, dan kon het alleen maar meevallen. Na een korte pauze richtte de Heere Jezus opnieuw het woord tot Zijn gastheer. Hij had gezien hoeveel rijke mensen er voor de maaltijd uitgenodigd waren. Hun gewaden waren kostbaar. Overal gebedssjaals. gebedsriemen en kwastjes. Er was in geen velden of wegen een armzalig gekleed mens te zien. Die hadden hier het nakijken, ze waren niet welkom. De opmerkzame geest van de Meester had dit gezien.
Daarom bestrafte Jezus de gastheer en zei dat hij veel beter de armen uit had kunnen nodigen. Mensen die geen cent te makken hadden, en hun gastheer zeker geen invitatie in retour zouden kunnen geven.
Wij allemaal moeten bereid zijn om arme mensen te ondersteunen, mensen die bijna niets hebben om van te leven, en niet in staat zijn om zelfstandig in hun levensonderhoud te voorzien. Zulke mensen zijn voorwerpen van barmhartigheid. Het hoogst noodzakelijke ontbreekt hen. Geef hen wat zij nodig hebben, en zij zullen voor je gaan bidden. Zij zullen weggaan en God danken dat je bestaat. Het zal je geen verlies opleveren. Integendeel.
“ Is dit niet het vasten dat ik verkies: je brood delen met de hongerige. Onderdak bieden aan armen zonder huis? Iemand kleden die naakt rondloopt en je bekommeren om je medemensen? “ riep Jesaja uit. ( Jesaja 58 : 9 ) Daar verbindt de Heere een belofte aan. Het zal je wel gaan, nu al, hier op aarde. Je zult je vreugde vinden in de Heere. Hij zal je laten rijden over de hoogten van de aarde, en je laten genieten van het land dat Hij je voorvaderen in bezit gegeven heeft. De Heere heeft gesproken! “ ( Jesaja 58 : 13b, 14 ) Het allermooiste is dat de Heere aan je zal denken bij de opstanding uit de doden. ( Jesaja 25 : 35 ) Geluk en genade zullen je volgen, tot in alle eeuwigheid.