Exodus 20 : 4 – 6

Exodus 20 : 4-6 

“ Maak geen godenbeelden, geen enkele afbeelding van iets dat in de hemel hierboven is, of van iets beneden op de aarde, of in het water onder de aarde. Kniel voor zulke beelden niet neer, vereer ze niet, want Ik ben de Heer, uw God. Duld geen andere goden naast Mij. Voor de schuld van de ouders laat Ik de kinderen boeten, en ook het derde en het vierde wanneer ze Mij haten. Maar als ze Mij liefhebben en doen wat Ik hun gebied, bewijs Ik hun Mijn liefde tot in duizend geslachten. “ 

Israël bevond zich aan de voet van de Sinaï, de plaats waar de Elohim Zich op grootse wijze aan Zijn volk zou laten zien. Nooit eerder was er een wet die Hij Zelf uitgesproken had. God heeft veel manieren om tot de mensen te spreken. In het Paradijs deed Hij dat direct, maar na de zondeval waren Adam en Eva angstig  van Hem weggevlucht. De heilige wet was uit hun hart gewist en de val had ervoor gezorgd dat ze de leefregels van God niet langer spontaan in zich op voelden wellen. Helemaal niet zelfs, het bleek dat de satan ervoor gezorgd had dat ze een oppositie partij van de Elohim geworden waren. 

Gods trouw en genade zorgden er gelukkig voor dat de mens niet aan zijn eigen willekeur overgeleverd werd. De tien leefregels van God moesten ons leren opnieuw naar Gods wil te handelen. 

De tien geboden zijn het echte handvest van het verbond op de Sinaï. God liet Zijn gezag gelden om deze wet in het algemeen vast te stellen. Hij stelde Zichzelf voor als de Enige God die door mensen aanbeden mocht worden. Daarna stelde het tweede gebod aan de Israëlieten voor hoe de Elohim dan wel geëerd wilde worden. 

De beelden van de Egyptenaren vond God afkeurenswaardig, Hij wilde niet dat Zijn volk daar iets mee te maken zou hebben. Ook de volken rondom Israël vereerden allerlei afgoden. Tijdens de hoogconjunctuur in Egypte leefde Mozes als prins aan het hof van de Farao. Ongeveer 1500 jaar voor Christus studeerde hij aan de beste universiteit van de werld en was onderwezen in alle wijsheid van de Egyptenaren. ( Hand. 7 : 22 ) Zonder twijfel had hij de Heilige Boeken bestudeerd uit 1522 voor Christus. Maar het is opvallend dat in zijn geschriften niets terug te vinden is over bezweringen en demonen of over de afgoden waarmee hij toch vertrouwd moet zijn geweest toen hij opgroeide aan het hof. 

Mozes nam de geleerdheid van de Egyptische professoren niet klakkeloos over. Helemaal niet zelfs. Hij waarschuwde zijn volk ernstig om alleen de geboden van Jahweh te volgen en niet de voorschriften uit Egypte. ( Lev. 18 : 1 – 5 ). 

Mozes had zoveel geloof in God dat hij alle wijsheden van Egypte aan de kant heeft gezet en eenvoudigweg alleen de woorden van God heeft opgeschreven. Als een man met zoveel geleerdheid dit besluit nam, geeft ons dat te denken. 

Er waren in de ogen van Mozes geen betere regels dan die van de Elohim. Vanuit dit oogpunt bekeken richten we onze blik op de woorden van de Heilige Wet. Zonder dreiging van vloek en straf zouden de Israëlieten de wetten van God nooit hebben gehoorzaamd. Geen enkel wetenschappelijk argument zou hen hebben overtuigd. Ze zouden het allemaal als onzin hebben gewaarmerkt. 

Aan de andere kant zouden de Israëlieten beslist niet tevreden zijn geweest om de onzichtbare God Jahweh alleen maar “ geestelijk “ te dienen, zonder regels en symbolen. Wij mensen hebben regels en symbolen nodig. Veel van de religieuze verpakking in de Bijbel is een tegemoetkoming van God aan de mens om iets tastbaars te hebben in het geloof. In de tabernakel en de tempel waren heel veel mooie voorwerpen aanwezig. Om maar wat te noemen: 

“ Het cederhout waarmee de tempel van binnen was afgewerkt was versierd met houtsnijwerk van kolokwinten en bloemenranken. Alles was van cederhout, van de stenen was niets meer te zien.” ( 1 Koningen 6 : 18 )

“ Op de handgrepen en panelen van de koperen zee graveerde Chiram cherubs, leeuwen en palmetten met festoenen daar tussen.” ( 1 Koningen 7 : 36 )

Maar hoewel de Elohim van mooie dingen hield, mochten ze niet aanbeden worden. Dit gevaar was altijd latent aanwezig, want het denken van de mens kwam niet langer automatisch uit dat van de Schepper voort. Voortdurend was hij ertoe geneigd om van de eigen scheppingsgaven uit te gaan, en die te vereren. ( NBV, SB, MH, wetenschap en de Bijbel ) 

https://www.youtube.com/watch?v=ca9LnzJnpjQ