Een lofpsalm!

Een psalm voor het dankoffer
Juich de Heer toe, heel de aarde.
Dien de Heer met vreugde,
Kom tot Hem met jubelzang
Erken het: de Heer is God,
Hij heeft ons gemaakt, Hem behoren wij toe.
Zijn volk zijn wij, de kudde die Hij weidt.
Kom Zijn poorten binnen met een loflied,
Hef in Zijn voorhoven een loflied aan.
Breng Hem hulde, prijs Zijn Naam.
De Heer is goed,
Zijn liefde duurt eeuwig,
Zijn trouw van geslacht op geslacht. 

Psalm 100 beantwoordt helemaal aan zijn opschrift: een lofpsalm. Er wordt geen dichter vermeld. Ook de tijd van ontstaan is niet te duiden. “ Kom Zijn poorten binnen met een loflied “ nodigt de dichter. Uit deze hartelijke nodiging kunnen we concluderen dat hij zijn lezers de tempel binnen wil leiden. Misschien was deze psalm bedoeld voor proselieten die uit alle landen overgingen tot de Joodse godsdienst. Als uniek opschrift lezen we in het Hebreeuws “mizmôr letôdâ”. Deze uitdrukking geeft aan dat het om een dankzeggingspsalm gaat, ze wordt geassocieerd met het dankzeggingsoffer. In Hebreeuwse termen gebeurde het bedanken van iemand door zijn of haar verrichte daden te noemen, of het karakter van iemand te beschrijven. De dichter heeft het over de Elohim. Zijn karakter en daden worden verkondigd. De hele  wereld wordt daarbij opgeroepen om een vreugderoep voor de Heere te laten horen. Iedereen wordt opgedragen om Hem blij te dienen, en met gejubel te benaderen. De Elohim moet worden erkend als de ware God die het volk heeft gemaakt en de rechtmatige Herder is. Het volk is alleen van Hem ( vs 3 ) 

De psalmist nodigt zijn gehoor uit om de tempel binnen te gaan. Zij mogen met een loflied op hun lippen door de poorten van het heiligdom de tempel binnengaan en de voorhof doorwandelen met een lofzang voor JHWH in hun mond. Hij is goed, Zijn goedheid duurt voor eeuwig, en Zijn trouw blijft generaties lang bestaan! Deze psalm heeft dus een belangrijke boodschap. Niet alleen het bevel om te juichen is aan de hele wereld gericht, maar door het korte bestek van de tekst kan het bijna niet anders of ook de bevelen “ dien “ en “ erken “ zijn gericht aan iedereen. Zelfs de slotroep “ Kom door de poorten en de voorhoven” en “ loof “ en “ prijs “ kunnen we niet anders interpreteren dan een uitnodiging aan de hele mensheid. Hoewel er meer gedeelten uit de psalmen  het hebben over het binnengaan in de tempel, valt deze oproep op. Het heiligdom van JHWH is niet alleen gericht aan Israël, de hele wereld is welkom! Uiteraard om de Heere te aanbidden. 

In de tijd van het NT was er een groot plein bij de tempel Dat was de voorhof van de heidenen waar iedereen mocht komen. Binnen het eigenlijke tempelcomplex mochten alleen de Joden komen. Maar de profeten voorzagen een tijd waarin het ook vreemdelingen toegestaan zou worden om naar de tempel te komen. ( Jesaja 56 : 6, 7 ) 

“ En de vreemdeling die zich met de Heer heeft verbonden om Hem te dienen en Zijn Naam lief te hebben om dienaar van de Heer te zijn – ieder die de sabbat in acht neemt en niet ontwijdt – ieder die vasthoudt aan Mijn verbond – Hem breng Ik naar Mijn heilige berg. Hem schenk Ik vreugde in Mijn huis van gebed. Zijn offers zijn welkom op Mijn altaar. Mijn tempel zal heten: “ Huis van gebed voor alle volken” Zo spreekt God de Heer. “
Bovenstaande woorden uit Jesaja vind je op veel Joodse synagogen terug. 

Het woord koning komt in psalm 100 niet voor. Toch wijst alles erop dat dit lied een voortzetting en voltooiing is van de voorafgaande reeks over JHWH . Je zou kunnen zeggen dat Psalm 100 Psalm 93, 95 – 99 afsluit. Het betreft Psalmen waarin alles draait om de heerschappij van God. Het feit dat de hele aarde opgeroepen wordt om de Heere te loven en te prijzen benadrukt het universele karakter van de aanbidding. ( vgl 96 : 1 / 97 : 1 / 98 : 2-4 ) 

“ Zing voor de Heer een nieuw lied, zing voor de Heer, heel de aarde.”

“De Heer is Koning, laat de aarde juichen, laat vreugde heersen van kust tot kust. “ 

“De Heer heeft de overwinning bekend gemaakt, voor de ogen van de volken Zijn gerechtigheid onthuld. Hij heeft gedacht aan Zijn liefde en trouw voor het volk van Israël. De einden van de aarde hebben het gezien, de overwinning van onze God. “ 

De Heere wordt vergeleken met een koning – herder en Israël met een kudde. De liefde van God die als eeuwigdurend wordt aangemerkt is een refrein bij een liturgisch gezang dat verschillende keren in de psalmen terugkeert. De Heere is de levende en ware God. oneindig volmaakt in Zijn wezen. Hij bestaat uit Zichzelf en is genoegzaam in Zichzelf. Hij heeft niemand nodig. Hij is een eeuwige Geest. Onbegrijpelijk en onafhankelijk, de Eerste Oorzaak en het Einddoel van alles. Hij is de formeerder van ons lichaam en de Vader van onze geest. Wij hebben onszelf niet gemaakt en konden dat ook niet. Daarom is de Heere onze rechtmatige Eigenaar en onze soevereine Regeerder. Hij is onze milddadige Weldoener. Wij zijn de schapen van Zijn weide waar Hij voor zorgt als een God van oneindige genade en goedheid! De woorden en de Geest van psalm 100 maken het hart gelukkig en aan God gewijd!