Deuteronomium 4 : 12, 15 – 20

“ Let op, vergeet nooit wat jullie hebben gezien en meegemaakt hebben. Onthoud dat altijd, en vertel het aan jullie kinderen en kleinkinderen. Vertel ze over de dag dat jullie de Heer, jullie God, hebben ontmoet. Dat was bij de berg Horeb, daar had Ik jullie bij elkaar gebracht. Want de Heer had gezegd: “ breng alle Israëlieten bij elkaar. Ik wil ze Mijn wetten en regels bekendmaken. Dan leren ze om eerbied voor Mij te hebben, hun leven lang. En dan leren ze dat ook aan hun kinderen.” Jullie kwamen dus naar de berg Horeb en jullie bleven onder aan de berg staan. Uit de berg kwam vuur. De vlammen kwamen tot in de hemel. En om de berg heen hingen grote, donkere wolken. Vanuit het vuur sprak de Heer tegen jullie. Jullie hoorden een stem, maar jullie zagen niemand. Er was alleen die stem. De Heer maakte toen Zijn tien belangrijkste regels bekend. Hij schreef ze op twee stenen platen. Hij wilde dat jullie je daaraan zouden houden. 

De Heer heeft toen tegen Mij gezegd dat Ik jullie die wetten en regels moest leren. Houd je daar precies aan, als je straks in het land aan de overkant van de Jordaan woont. En vergeet nooit: Toen de Heer vanuit het vuur tegen jullie sprak konden jullie Hem niet zien. Daarom mogen jullie geen beeld maken van God Maak geen enkel godenbeeld! Niet in de vorm van een man of een vrouw, niet in de vorm van een dier op het land of een vogel in de lucht, en ook niet in de vorm van een dier dat over de grond kruipt, of een vis in het water. En als jullie omhoog kijken naar de zon, de maan en de sterren, vereer die lichten aan de hemel dan niet. Want die worden vereerd door de andere volken op aarde. Jullie zijn een bijzonder volk. Want God Zelf heeft jullie bevrijd! Hij bevrijdde jullie uit Egypte, waar jullie zo zwaar onderdrukt werden. Hij wilde dat jullie Zijn eigen volk zouden zijn. En dat zijn jullie ook!”  ( De Bijbel in gewone taal ) 

Als een verbond in het Nabije Oosten werd vernieuwd, werd het historische voorwoord bijgewerkt. Er werd verslag gedaan van de gebeurtenissen die waren voorgevallen op het moment dat het vorige verdrag op schrift was gesteld, en het moment dat het nieuwe verdrag was opgesteld. Ook in dit Bijbelgedeelte vertelt een uitgebreid historisch voorwoord over alle gebeurtenissen die zich hebben voorgedaan sinds het verbond op de Sinaï was gesloten. Twee belangrijke momenten sprongen eruit: de opstand bij Kades Barnea die verslag deed van Israëls ongelovigheid en ongehoorzaamheid, over een periode van bijna 40 jaar, en de verovering van het gebied ten oosten van de Jordaan. Alle gebeurtenissen zijn niet alleen een openbaring van het hart van het volk van Israël, maar vooral ook  van de Heere hun God. 

De God die zich bewezen had werkelijk God te zijn, de Almachtige, Trouwe, en Bevrijdende God! Hij had Israël uitgekozen uit grote en diepe liefde. Elke nieuwe generatie werd door Mozes aangespoord om Hem, de Enige ware God toegedaan te zijn, en te doen wat Hij hen opdraagt. 

In Deuteronomium 4 vinden we een ernstige aansporing, gericht aan het volk van Israël. Hoewel het Mozes verboden werd om zelf het land Israël binnen te gaan, bleef hij het volk tot zijn laatste dag op aarde onderwijzen. Hij had als geen ander de heiligheid van de Elohim van dichtbij meegemaakt. Diepe eerbied voor God kenmerkte hem. De jaren hadden hem nog wijzer en ernstiger gemaakt. Mozes kon het niet laten om zijn volk voortdurend aan Gods woorden te herinneren. Het doel van zijn rede was om zijn volk van de noodzaak te overtuigen om dicht bij God te blijven en bij Zijn dienst. Om Hem nooit te verlaten voor een andere god. 

Mozes beval de Israëlieten om Gods geboden te bewaren, om die te doen, om godsdienstige kennis in de praktijk te brengen. Hij beval de Israëlieten om nauwgezet te zijn in het handhaven van de Goddelijke wetten. Hij beval de mensen opnieuw geen afgoderij te plegen. Daarbij noemde Mozes twee soorten afgodendienst

De aanbidding van beelden die in verband gebracht werden met de  Elohim. Het is de grootste belediging die wij God aan kunnen doen om de oneindige Geest voor te stellen als een beeld en de grote Schepper door de beeltenis van een schepsel. Als argument tegen het maken van beelden drukte Hij de Israëlieten op het hart dat God – toen Hij Zich op de Horeb bekend maakte –  dat deed door een stem met woorden die in hun oren klonken om de mensen te leren dat het geloof is uit het gehoor,  en dat God door Zijn Woord bijzonder dichtbij komt. De Elohim schetste de Israëlieten daarbij geen beeld voor ogen, want God te zien zoals Hij is dat komt pas in de hemel als we bij God zullen zijn.

 De aanbidding van zon, maan en sterren was de tweede en oudste vorm van afgoderij. Hoewel zon,maan en sterren een zegen voor de mensen zijn, zijn ze niet bedoeld om Goddelijke eer te bewijzen. De grootheid, eer en goedheid van God moesten uniek blijven. Israël leefde tussen volken die veel afgoden hadden. De zon, maan en sterren werden aanbeden. De maan was vooral de god van de Nomaden, die hoofdzakelijk `s nachts reisden. De sterren waren de goden van Babel. De mensen geloofden dat hun lot in de sterren beschreven stond. Dit gegeven verklaart de geschiedenis van de Wijzen uit het Oosten. De hemel was een god, de aarde was een god, en de zee was een god. ( Tiamat ) De Egyptenaren aanbaden vooral de zon. 

“ Jullie zijn een bijzonder volk. Want God Zelf heeft jullie bevrijd! Hij bevrijdde jullie uit Egypte waar jullie zo zwaar onderdrukt werden. Hij wilde dat jullie Zijn eigen volk zouden zijn. En dat zijn jullie ook! Vergeet nooit de afsrpaak die de Heer, jullie God met jullie gemaakt heeft. Straks wonen jullie in dat nieuw land met jullie kinderen en kleinkinderen. Doe ook dan geen dingen die de Heere verkeerd vindt. Maak nergens een beeld van. Anders wordt de Heere kwaad. de hemel en de aarde horen wat ik nu zeg. Als jullie een godenbeeld maken dan zullen jullie niet in dat mooie land leven. Dan zullen jullie gedood worden, dat is zeker. “ ( Deuteronomium 4 : 25, de Bijbel in gewone taal  ) 

https://www.youtube.com/watch?v=87QoP21iM6A