De ziel

Geest: de menselijke geest of ziel. Het denkende, voelende en willende deel van de mens. Onderscheiden van het lichaam.

De aard van de ziel.  Eerste gedachte: de aard van de ziel.

De ziel is in religie en filosofie de niet-materiële essentie van mensen, vaak ook opgevat als synoniem voor de geest of het zelf. In de klassieke oudheid werd de ziel – onder andere door Plato – beschouwd als een niet-materiële, onsterfelijke, sturende, voelende en willende eniteit . 

De Bijbel is niet helemaal duidelijk over de aard van de menselijke ziel. Toch kun je nadat je de Bijbel bestudeerd hebt, een paar eenvoudige conclusies trekken. De ziel is het deel van de mens dat voor eeuwig blijft nadat het lichaam gestorven is. De menselijke ziel staat centraal in onze persoonlijkheid. Lewis zei: ‘ Je hebt geen ziel, je bent een ziel. ‘ Onze ziel is door God geschapen en kan behouden worden, of verloren gaan. ( Jak. 1 : 21 / Ezech. 18 : 40 )  De menselijke ziel heeft redding nodig ( Lev. 17 : 11 ) en is dat gedeelte van ons dat reiniging nodig heeft, beschermd wordt door de waarheid, en door de Heilige Geest.  ( 1 Petrus 1 : 22 )Jezus is de Grote Herder van onze ziel. ( 1 Petrus 2 : 25 )

De geest overleeft na het overlijden van het lichaam. Dit argument wordt onderbouwd door de volgende teksten: Matth. 10 : 28 / Handelinen 7 : 59 / Romeinen 8 : 23 / 2 Kor. 5 : 1 – 5 / 1 Petrus 3 : 19 

‘Wees niet bang voor hen die wel het lichaam kunnen doden maar de ziel niet. Wees liever bang voor Hem die en ziel en lichaam om kan laten komen in de Gehenna.’ In deze tekst komt Jezus terug op de vervolgingen en geeft opnieuw een reden waarom de discipelen niet hoeven te vrezen. Hij zegt dat de vervolgers slechts het lichaam kunnen doden, maar niet het leven, de ziel, de innerlijke mens. 

‘Terwijl Stefanus gestenigd werd, riep hij uit: ‘  Heer Jezus ontvang mijn geest. ‘ Stefanus` laatste woorden waren geen schuldbelijdenis, maar een zelfovergave aan de Heere en een bede om vergiffenis aan de verdwaasde moordenaars. Sfefanus ‘ riep de naam van de Heere aan. Zijn woorden komen overeen met de laatste woorden van Jezus Zelf. ( Lucas 23 : 46 ) Zoals Jezus één met de Vader was, zo was Stefanus dat ook. 

‘ En dat niet alleen, ook wijzelf die als voorschot de Heilige Geest ontvangen hebben ook wij zuchten in onszelf in afwachting van de openbaring dat we kinderen van God zijn, de verlossing van ons sterfelijk bestaan. In deze hoop zijn we gered.’ 

‘ Hiervoor heeft God Zelf ons gereed gemaakt, door ons de Geest als onderpand te geven.’

Met de bekleding uit de hemel die je in de Korinthebrief tegenkomt, refereert Paulus aan het verheerlijkte lichaam dat de gelovigen in de eeuwige toekomst zouden ontvangen. Het is tegelijkertijd een waarschuwing aan het adres van de Grieks georiënteerde dwaalleraars in Korinthe, die niets van een toekomstig opstandingslichaam wilden weten, maar slechts geloofden in een vereniging van de naakte ziel met God. ‘ Naakt ‘ betekent in de Griekse filosofie de ziel zonder lichaam. Als Paulus het in deze zin heeft opgevat, is niet precies duidelijk wat hij hiermee wilde zeggen. Je kunt het misschien beter opvatten als ‘ zonder bruiloftkleed.’( Math. 22 : 11 ) of in de zin van het bevlekte natuurlijke kleed van zonde en schaamte. ( Efeze 16 : 37, 39 )

‘Naar het lichaam werd Hij gedood, maar naar de Geest tot leven gewekt. Hij is naar de geesten gegaan die gevangen zaten, om dit alles te verkondigen aan hen die ten tijde van Noach weigerden te gehoorzamen toen Noach geduldig wachtte en de ark gebouwd werd.’
Christus is in de nieuwe geestelijk gestalte heengegaan en heeft Hij gepredikt tot geesten die zich in gevangenschap bevonden. Geesten heeft hier geen betrekking op mensen, maar op engelen, of demonen ( vgl. Lucas 10 : 20 / Hebr. 1 : 14 / Openbaringen 1 : 4 ) van wie vs 20 zegt dat ze ongehoorzaam zijn geweest. 

Er bestaat vaak verwarring over de menselijke geest in tegenstelling tot de menselijke ziel. Op sommige plaatsen lijkt de Bijbel deze begrippen uitwisselbaar te gebruiken, maar er kunnen subtiele verschillen zijn. ( Hebr. 4 : 12 )

Uiteindelijk blijven er maar twee dingen over: het woord van God ( Markus 13 : 31 ) en de zielen van mensen. Beiden zijn onvergankelijk.