“ Terwijl ze nog aan het vertellen waren, kwam Jezus Zelf in hun midden staan en zei: “ vrede zij met jullie “. Verbijsterd en door angst overmand meenden ze een geestverschijning te zien. Maar Hij zei tegen hen: “ Waarom zijn jullie zo ontzet, en waarom zijn jullie ten prooi aan twijfel? Kijk naar Mijn handen en voeten, want Ik ben het Zelf. Raak me aan en kijk goed, want een geest heeft geen vlees en benen zoals jullie zien dat Ik heb. Daarna toonde Hij hun Zijn handen en voeten. Omdat ze het van vreugde nog niet konden geloven, en stomverbaasd waren, vroeg Hij hun: “ Hebben jullie hier iets te eten? “ Ze gaven Hem een stuk geroosterde vis. Hij nam het aan en at het voor hun ogen op. Hij zei tegen hen: “ Toen Ik nog bij jullie was, heb Ik tegen jullie gezegd dat alles wat in de Wet van Mozes, bij de Profeten en in de Psalmen over Mij geschreven staat in vervulling moest gaan.” Daarop maakte Hij hun verstand ontvankelijk voor het begrijpen van de Schriften. Hij zei tegen hen: “ Er staat geschreven dat de Messias zal lijden en sterven, maar dat Hij op de derde dag zal opstaan uit de dood.” ( Lucas 24 : 36 – 45 )
Het nieuws over de opstanding van Jezus had iedereen met gemengde gevoelens vervuld. Verwarring ( Lucas 24 : 4 ) verwondering ( vs 12, 22, 41 ) geluk vermengd met twijfels ( vs 41 )streden om de voorrang. Verward en vol emotie probeerden ze steeds alle gebeurtenissen in het juiste perspectief te plaatsen. Het verleden werd in het licht van de nieuwe situatie bekeken. De kruisiging was niet de mislukking van de opdracht van de Messias, maar de vervulling ervan. Jezus moest als Profeet verworpen worden, en als Messias lijden. De opstanding, en later de hemelvaart, waren tekenen van de Goddelijke erkenning, zo leek het. De leerlingen moesten nu geprepareerd worden op het begrijpen van de hele situatie, zodat ze getuigen konden worden.
De hele Schrift vond zijn betekenis en vervulling in het leven en de dood van Jezus. De verschijning van Jezus aan twee leerlingen op weg naar Emmaüs maakte de ontwikkeling van ongeloof naar geloof duidelijk. Aanvankelijk verblind, en niet in staat om Jezus te herkennen, werden twee mannen door het contact met Jezus, het onderricht dat Hij hen gaf vanuit de Schriften, de ogen geopend. Daarop volgde een reeks verschijningen tot op het grote moment dat Jezus aan een hele groep leerlingen verscheen en vervolgens in de hemel opgenomen werd. ( 24 : 36 – 53 )
Op een gegeven moment bracht het heerlijke feit van de opstanding iedereen bij elkaar. De mannen uit Emmaüs waren na de ontmoeting met Jezus gelijk teruggegaan naar Jeruzalem waar ze de elf en de anderen aantroffen die tegen hen zeiden: “ De Heere is werkelijk opgewekt, en Hij is aan Simon verschenen! Terwijl de twee leerlingen vertelden wat er onderweg gebeurd was, en hoe Hij Zich aan hen kenbaar had gemaakt door het breken van het brood kwam Jezus Zelf in hun midden.
Opnieuw die bijzondere houding. Niets dat herinnerde aan het vreselijke lijden dat Hem overkomen was. Jezus kwam zoals Hij was: vol vrede en liefde.
Vijf keer was Jezus gezien op dezelfde dag dat Hij was opgestaan. Door Maria Magdalena alleen in de hof ( Johannes 20 : 14 ) door de vrouwen toen ze de leerlingen de boodschap brachten. ( Matth. 28 : 9 ) door Petrus alleen, door de twee leerlingen die naar Emmaüs gingen, en nu in de avond door de elf leerlingen. ) Hij kwam juist toen ze de wederzijdse bevindingen over de bewijzen van Zijn opstanding bespraken. Jezus die elke menselijke overlegging en gedachte kent, kwam om te bewijzen dat het echt waar was allemaal.
Liefde en vriendschap kwamen binnen. “ Vrede voor jullie, Shalom! “ zei Hij eenvoudigweg. Het leek erop dat Hij niet kon wachten tot ze naar Galilea kwamen, en hen nu al wilde zien. Jezus doet altijd veel meer dan wij van Hem verwachten, Niemand kan van Hem teveel verwachten.
De verbijsterde mannen zwegen. Ze konden het niet vatten dat hier het bewijs van het Goede Nieuws in levende lijve voor hen stond. Ze dachten dat Jezus een geestverschijning was. Jezus ving het allemaal op. Het was wel erg dat ze dachten dat ze een geest zagen terwijl het Christus was. Gelukkig kwam Jezus hun tegemoet. Hij toonde hen Zijn lichaam, en in het bijzonder Zijn handen en voeten. “ Kijk, ik ben nog gewoon Mens “ zei Hij eigenlijk. Maar Jezus was een Mens met littekens geworden. Littekens waarvoor Hij Zich niet schaamde. Hij liet ze openlijk zien.
“ Ik ben het Zelf die jullie van zo dichtbij gekend hebben. Ik ben het, in Wie jullie reden hebben je te verblijden. Jullie hoeven niet bang voor Mij te zijn. “ Jezus schaamde zich niet voor Zijn lijden voor ons. Daarom hoeven wij ons ook nooit te schamen in ons lijden voor Hem, op welke manier dat ook is.
Er borrelde een enorme blijdschap in de harten van de leerlingen omhoog. Toch bleven ze Hem verbijsterd aanstaren. Ze vonden het nieuws te mooi om waar te zijn. Net zoals Hij dat eerder bij de vrouwen had gedaan, hielp Jezus hen om zich te hervinden. Hij vroeg of ze iets voor Hem te eten hadden. Zijn lichaam was werkelijkheid, dat wilde Hij hen bewijzen.
Daarna verschafte Hij hen inzicht in de Schriften. Hij verwees hen naar de woorden die Hij tot hen gesproken had toen Hij nog bij hen was. ( vs 44 ) En zo begon het te dagen in de hoofden en harten van de leerlingen. Ook wij zouden beter begrijpen wat Christus doet als wij ons maar beter herinnerden aan wat Hij in Zijn Woord gezegd heeft. Jezus verwees de leerlingen naar het Oude Testament. Alles wat ze geschreven vonden over de Messias moest in vervulling gaan. Alles over Zijn koninkrijk maar ook over Zijn lijden. Zelfs het moeilijkste en het zwaarste. De verschillende delen van het Oude Testament passeerden de revue omdat ze elk dingen over Christus bevatten. Hoewel divers, pasten ze naadloos in elkaar. De Wet van Mozes, de Profeten, en de Psalmen. Ze openbaarden op verschillende wijze hoe God vanouds Zijn wil heeft geopenbaard. Zelfs voor de leerlingen, die Jezus liefhadden met hun hele hart en al Zijn lessen hadden bijgewoond, was het nodig dat hun verstand geopend werd.
Wij die leerlingen van de Heere Jezus zijn zullen hier op aarde nooit een kennis bezitten die de Bijbel te boven gaat. Het blijft bovendien nodig dat we steeds meer uit de Bijbel leren. De Heilige Geest verlicht ons hart en ons verstand zodra we biddend de Bijbel openen.
De dood van Christus verving de offers van de tempeldienst. Ze stemde in met de tempelzangen. Niets bereid ons hart beter voor om de Heilige Geest te ontvangen dan heilige vreugde en lofzegging. Angst en vrees vallen weg, pijn wordt verzacht en de hoop herleeft. Zover waren de leerlingen nog niet, maar dat zou nog komen. ( Lucas 24 : 52, 53 )( SB, SV met uitleg, SV met kantt, SB in perspectief, de Bijbel in gewone taal, MH )