De Heilige Geest en Zijn werk ( 4 )

De Heilige Geest en Zijn werk (4)
En Ik zal de Vader bidden, en Hij zal u een andere Trooster geven, dat Hij eeuwig bij u zal blijven.
JOHANNES 14:16 (weergave DB 1545)

De apostel Paulus had veel te stellen met de gemeente van Korinthe. Zijn eerste brief schreef hij in het jaar 54 of 55 toen hij in Efeze was. ( 1 Kor. 16 : 8, 9 ). Dat was tijdens zijn derde zendingsreis, ongeveer 5 jaar nadat de gemeente was gesticht. ( Hand. 18 : 1 – 23 ). In de tusentijd had Apollos in Korinthe gewerkt. ( Hand. 18 : 27, 28 ) en had Paulus een brief geschreven die helaas verloren is gegaan. In die brief had hij de tucht in de gemeente aan de orde gesteld. Voor een onbevangen lezer kan het lijken dat er in de brief aan de Korinthe een hele serie op zichzelf staande problemen aan de orde komen, die de verhoudingen in de gemeente van Korinthe verstoorden en waarop Paulus antwoord probeerde te geven. De apostel riep zijn lezers toe om zich af te keren van het kwade ( 2 Kor. 6 : 14 – 7 : 1 ), en spoorde mensen aan om zich aan God te wijden. De jonge gelovigen moesten zich echter niet terugtrekken uit de wereld ( vgl. 1 Kor. 5 : 9 – 11), want dan zou hun getuigenis gevaar lopen. Ze moesten zich wel realiseren dat ze sinds hun bekering bij Gods volk hoorden. Ze moesten breken met alles wat er aan afgodendienst overgebleven was in hun leven. Waarschijnlijk reageerde Paulus op de verkeerde opvattingen die sommige mensen hadden over wat christelijke vrijheid zou zijn. Iets dat hij al eerder aan de orde had gesteld ( 1 Kor. 8 – 10 ), en waardoor sommige mensen zijn gezag in twijfel hadden getrokken, Je kunt je voorstellen wat deze achterdocht en deze aanvallen met Paulus deden. De uitdrukking: ‘ van buiten strijd, van binnen vrees’ , herinnert sterk aan 2 Kor. 2 : 13 en geeft aan dat Paulus geen rust gekend heeft voor zijn geest. Met ‘ zijn vlees ‘ bedoelde Paulus het hele menselijke bestaan, niet alleen zijn lichaam. 

Het woord machai – strijd,gevechten, twisten, geeft aan dat er zich allerlei vormen en meerdere situaties van strijd voordeden. Deze strijd kwam van buiten Paulus en zijn medewerkers. Het kan gegaan zijn om conflicten met de overheid, met ongelovigen, maar ook met dwaalleraren binnen de gemeente. Het kan ook gegaan zijn om de houding van gemeenteleden uit Korinthe. De uitdrukking phoboi ( vrees, verschrikkingen ) geeft de gevoelens van Paulus weer. Je kunt je voorstellen wat al deze bedreigingen en narigheid met deze pionier gedaan hebben.

In 2 Korinthe 4 : 11 staat iets van dezelfde strekking. “ Wij levenden worden altijd omwille van Jezus aan de dood prijsgegeven, opdat in ons sterfelijk bestaan ook het leven van Jezus zichtbaar wordt “ Het gebeurde meerdere keren dat tegenstanders van Paulus hem uitleverden om gedood te worden. Vele malen werd er een moordaanslag beraamd op zijn leven. ( Hand. 9 : 23, 29 / 14 : 5, 19 / 20 : 3 / 23 : 12 / 25 : 3 ) Meerdere keren wilden vijanden hem aan de rechterlijke macht overleveren om ter dood veroordeeld te worden. ( Hand. 17 : 5 / 18 : 12 / 24 : 1 /25 : 7 ) Dat gebeurde allemaal omdat hij het evangelie van Jezus Christus verkondigde en zich uitermate inspande voor de zaak van God. 

“ Elke dag sterf ik opnieuw “ zei Paulus, en zo was het ook. Hij doelde hiermee op werkelijk levensgevaar. Denk maar aan de vele aanslagen die er op zijn leven werden beraamd. ( Hand. 9, 12, 13, 14, 20, 21, 23, 24 ) De woorden die Paulus aandroeg om over zijn gevoelens te schrijven, geven ons naast een inkijkje in zijn gevoelsleven, moed, wanneer wij om ons geloof moeten lijden, wanneer we aangevallen worden,verkeerd behandeld worden, geminacht of belasterd. 

Wie de Geest van God ontvangen heeft, is een graag gezien doelwit voor anti – Goddelijke machten, voor de satan zelf. Hij werkt via mensen, middelen, en ook via onze gedachten heen. Daarom is het zo belangrijk dat we onze geest vullen met dierbare en troostrijke beloften uit het woord van God. 

Om er eens een paar te noemen: 

‘Ik laat jullie vrede na, Mijn vrede zoals de wereld die niet kan geven. Maak je niet ongerust en verlies de moed niet.’ ( Johannes 14 : 27 ) 

‘ Toen zei Job tegen de Heere: vroeger kende ik U alleen uit verhalen van anderen, maar nu heb ik U Zelf gezien, nu heb ik troost gevonden voor mijn moeilijke leven.’ ( Job 42 : 1 – 6 ) 

‘ De Heer is dichtbij mensen die geen hoop meer hebben. Hij helpt mensen die de moed verliezen. ‘ ( Psalm 34 : 19 ) 

‘ Toen ik dacht;  mijn voet glijdt weg, hield Uw trouw mij staande Heer. Toen ik door zorgen werd overstelpt, was Uw troost de vreugde van mijn ziel. ‘ ( Psalm 94 : 18, 19 ) 

‘ Heer, vergeet niet wat U mij beloofd hebt. U hebt mij hoop gegeven. U geeft mij kracht om te leven. Dat troost mij in moeilijke tijden. ‘ ( Psalm 119 : 49, 50 ) 

‘ Maar wie hoopt op de Heer krijgt nieuwe kracht. Hij loopt, maar wordt niet moe. Hij rent, maar raakt niet uitgeput. ‘(Jesaja 40 : 31 ) 

Dit zijn schitterende beloften voor mensen die moe raken tijdens het volgen van Jezus. De Grote Herder leidt Zijn schapen aan stille wateren, zodat ze zich daar mogen sterken in het Woord van God, en in God Zelf. 

Gesterkt door het Woord en door de Geest, kan een leerling van Jezus dan weer verder.