De gelijkenis van de zaaier ( Marcus 4 )

 Het is een gegeven dat mensen het liefst aangesproken worden in hun moedertaal en met beelden die aansprekend zijn. Jezus wist dat, daarom nam Hij beelden uit het dagelijks leven om de mensen Zijn boodschap uit te leggen. Christus verborg Zijn leer in gelijkenissen als in lantaarns met een donkere en een lichte kant. De lichtzijde is gericht naar de mensen die de gelijkenissen op zichzelf toepassen, maar voor degenen die slechts een poosje met Zijn leer willen spelen geeft de lantaarn zo nu en dan alleen maar een lichtflikkering. 

Jezus had Zijn leerlingen niet voor niets geroepen, Hij wist precies wat Hij aan hen had. Toen de mensenmassa Hem verlaten had en Hij alleen achterbleef met Zijn leerlingen, vroegen ze Hem “ Waarom gaf U dat voorbeeld van het zaad in de grond? “ Toen verklaarde Jezus hen dat ze bevoorrechte mensen waren, die het gegeven was om bekend te worden gemaakt met de verborgenheid van het koninkrijk van God. Zij trokken lering uit wat voor de meeste mensen alleen maar vermakelijk was. De woorden van Jezus eisen aandacht, zelfs als wij ze niet helemaal of goed begrijpen zijn deze woorden het waard om aandachtig beluisterd te worden. Wij zullen altijd veel meer in Zijn woorden ontdekken dan wij ons op het eerste gezicht realiseren. 

Marcus 4 begint met het woord ‘ opnieuw ‘ . Jezus was weer bij het meer van Galilea gekomen om Zijn prediking voort te zetten, en opnieuw waren er veel mensen bij betrokken. Om niet door de mensenmassa verdrukt te worden ging Jezus aan boord van een schip. Zodoende kon niemand Hem aanraken. Dat deden de mensen volop, om door Hem genezen te worden. Maar deze keer nam de Meester bewust afstand van de schare en werden de mensen onverrichterzake afgeleid van hun dagelijkse problemen. Er zat niets anders op om naar de Rabbi Jezus te luisteren. Jezus onderwees de schare Zijn leer in meer verborgen bewoordingen om afstand van de opdringerige mensenmassa`s te kunnen houden. En zo vertelde Hij hen de gelijkenis van de zaaier. Een zaaier zaaide het zaad met waaiervormige bewegingen op de akker. Dit voorbeeld nam Jezus om de mensen een les te leren. Hij noemde vier plaatsen waar het zaad terechtkwam en wat de gevolgen daarvan waren. Een deel van het zaad viel tijdens het uitstrooien ‘ langs de weg ‘. Met ‘de weg ‘ worden paden bedoeld die aan de rand van en dwars door de akker liepen. Nu werd er gewoonlijk pas na het zaaien geploegd. Tijdens het moment van het zaaien waren de paden dus nog ongeploegd zodat het zaad dat daar viel op de harde grond bleef liggen. Deze korrels vormden daarmee een welkom hapje voor de vogels, die ze op konden pikken. De korrels verdwenen in de vogelmagen en konden niet meer tot hun doel komen. Ze konden geen wortel schieten, uitgroeien tot een korenaar en vrucht dragen. 

Helaas viel een tweede deel ook niet in de geschikte aarde die nodig was voor een vruchtbare groei. Deze korrels vielen op plaatsen die slechts in een dun laagje aarde op de rotsachtige grond lag. In het bergachtige Joodse land kwamen veel dergelijke plekken in de akkers voor. Dit zaad ontkiemde tijdens de koele middenoostelijke nachten veel sneller dan het zaad in de overige grond, omdat de rotsen onder de oppervlakte de warmte van de afgelopen dag nog uitstraalden. De omgeploegde aarde liet de zaaier nog in het ongewisse waar zijn akker nu precies rotsachtig was. De uitgestrooide graankorrels ontkiemden snel en goed. Maar de ontkiemende wortels stootten al snel op de rotsen, en konden niet verder uitgroeien, de diepte van de aarde in. De hitte van de zon zorgde ervoor dat de plantjes verdorden en verschroeiden. De plantjes stierven een vroegtijdige dood. 

Een derde deel van het zaad viel weliswaar in goede aarde, maar op plaatsen waar veel doorns groeiden. Toen de zaaier zijn land ging ploegen werden de dorens samen met het zaad omgeploegd. Helaas schoten ze net zo snel als de graankorrels op, werden veel sterker en verstikten de jonge plantjes om hen heen. De zich ontwikkelende korenhalmen werden overwoekerd door de dorens, en de opschietende halmen stierven af. 

Een vierde deel van het graan viel wel in goede aarde. Ze rolden door de Goddelijke besturing in goede grond die een geschikte voedingsbodem vormde voor het graan. Zo konden deze graankorrels aan hun doel beantwoorden en vrucht voortbrengen. Het gaat dus om de kwaliteit en ontvankelijkheid van de aarde. De oogst werd vervolgens door de Heere Jezus gecategoriseerd in drie groepen. De ene categorie bracht tot dertig graankorrels per zaadkorrel voort, de tweede droeg tot zestigvoud vrucht, en de derde tot honderdvoud. Hoewel de hoeveelheid vrucht verschilde, droeg al dit zaad vrucht en was daardoor tot grote waarde voor de zaaier. Met deze climax eindigde Jezus de gelijkenis. 

Net zoals aan het begin van de gelijkenis legde Jezus er vervolgens een oproep bij neer. Hij riep Zijn hoorder op om te horen, en door te dringen tot de betekenis, de verborgen boodschap. Kritiek op Jezus en ongeloof aan Zijn Goddelijke roeping plaatsen ons buiten Zijn koninkrijk en genade. We leven verder zonder de schat in de akker en de parel van grote waarde te kennen. We gaan uiteindelijk verloren. 

Met een citaat uit Jesaja 6 : 9, 10 ( vgl Joh. 12 : 40 / Handelingen 28 : 26 ) ging de Heere Jezus verder in op wat Hij zojuist gezegd heeft. Het gevolg van een houding van ongeloof is dat de mensen heel goed zien wat er allemaal gebeurt, maar de situatie niet doorzien. Ze luisteren aandachtig, maar ze verstaan de boodschap niet. Daar was het Jezus echter juist om te doen. Een gelijkenis moet dan ook niet opgevat worden als een verhelderend verhaal, maar als een beeldspraak waarin op een levendige manier een geestelijke waarheid wordt geopenbaard. 

De mensen die niet in Jezus` woorden geloofden verhardden zich en haalden daarmee een gericht over zichzelf. Ze bekeerden zich niet, ontvingen geen vergeving van zonde en schuld en gingen uiteindelijk verloren, zoals het graan dat niet tot zijn doel kon komen. ( Romeinen 1 : 24, 26, 28 ) Gelukkig waren er ook veel hoorders die daders van het Woord werden. Zij waren het die Jezus volgen langs bezaaide en onbezaaide wegen.
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/5437/wat-wordt-er-bedoeld-als-mensen-spreken-over-bezaaide-en-onbezaaide-wegen-/