De Geest van God maakt goede gesprekspartners

Bij sommige gesprekken wordt een stille kracht voelbaar, de kracht van Christus. Zijn Geest doorstraalt de gesprekspartners, en haalt hen uit de sfeer van het gewone, tastbare vandaan naar een geest van verbondenheid, vertrouwen, en eenheid. Dat is het werk van de Heilige Geest. Daarnaast zijn er ook menselijke voorwaarden aan een dergelijk gesprek verbonden. Openheid en kwetsbaarheid, een innerlijke gerichtheid op elkaar, méér dan op jezelf. Vertrouwen in elkaar, een geestelijk evenwicht tussen afstand en nabijheid. Overal waar mensen zo met elkaar praten, komt er vertrouwen, verbondenheid en warmte. 

In dergelijke situaties kan voelbaar worden hoe wij door zoiets eenvoudigs als een gesprek soms sterk kunnen veranderen, zo sterk, dat we het gevoel krijgen een heel ander mens te zijn geworden. Deze geest wordt ook wel de Christusgeest of de Christuskracht genoemd. Verschillende benamingen voor die éne grote geestelijke kracht die tijdens het gesprek voelbaar wordt. Iedereen die deze kracht weleens heel concreet ervaren heeft, weet dat deze op de één of andere manier te maken heeft met de liefde die van God vandaan komt. Het is daardoor dat wij door een dergelijk gesprek tot andere mensen worden omgevormd. We reageren niet vanuit angst, onzekerheid of reserve, maar we reageren vanuit liefde, vertrouwen, en vrede. 

Wanneer dat gebeurt, dan mag je dat rustig een wonder noemen. Het is een kracht die we de kracht van de liefde noemen omdat ze bij God vandaan komt. Deze Geest is ooit afgedaald naar de aarde, en heeft zich bij de doop in de rivier de Jordaan laten zien als een duif die vanuit de hemel neerdaalde. Wat een genadegave van God was het: de Heilige Geest die vanuit de hemel bij de mensen wilde komen, en zich in het lichaam van onze Heere Jezus Christus aangepast heeft aan het zoveel lagere geestelijke energiepatroon van de aarde en van de mensen. Toen de Geest zich drie jaar lang in de Heere Jezus heeft laten zien, stierf de Heere Jezus. Vanaf dat moment begon de Geest hier op aarde werkzaam te worden in de mensen. ( Handelingen 2 ) 

Al het werk dat de Heilige Geest verrichtte – en nog steeds verricht – was en is er op gericht om de mensen te helpen om vanuit hun gerichtheid op zichzelf een weg te vinden naar de kracht van de liefde die diep weggestopt in hun hart verborgen ligt. Tot op de dag van vandaag spoort de Geest mensen aan om haat, woede en egocentrisme los te laten en te vervangen door de krachten die de Heilige Geest Zelf zo rijkelijk te geven heeft: liefde, vrede en vertrouwen. 

Deze kracht wordt voelbaar wanneer wij bereid zijn om onszelf zo eerlijk mogelijk uit te spreken, vanuit de diepste lagen van onze ziel. Dat betekent dat we bereid moeten zijn om in kwetsbaarheid aan de ander te laten zien wat er in ons hart leeft. Voorwaarde voor een goed geestelijk gesprek is ook dat de ander daar liefdevol op reageert. Een ( geestelijk ) gesprek maak je samen, nooit alleen. 

Daarom kun je stellen dat een voorwaarde is dat we de ander onze pijn, ons verdriet, onze onmacht of onze diepste vreugde durven laten zien. Het is ons mensen eigen om onze diepste kern voor de ander verborgen te houden en wij doen onszelf liever mooier voor dan we zijn. 

Vervolgens is het belangrijk dat wij leren om vanuit onbevangenheid te spreken zonder erbij na te denken wat de mogelijke gevolgen van onze woorden zullen zijn en zonder onze woorden zo te kiezen dat de uitwerking van onze woorden ook zo is zoals we dat graag wensen. Want dat is iets wat we onbewust doen: we kiezen onze woorden zo uit dat de ander een positief beeld van ons krijgt, en ons niet gaat zien als een zielenpoot, een mislukkeling of als een mens die de goede weg naar het leven maar niet kan vinden. Naast deze eerlijkheid en onbevangenheid is het ook noodzakelijk dat er echte interesse is in wat de ander beweegt. Er moet een interesse zijn in datgene wat de innerlijke schoonheid uitmaakt van de ander. Een interesse die zich niet blind staart op de zwakke kanten van de ander, maar die in staat is voorbij de buitenkant de echte schoonheid van de ander te zien. 

Als je er altijd op uit bent om juist de donkere lelijke kanten van iemand anders te zien, en als je de ander( en ) daarom meteen veroordeelt of afschrijft, dan zal de kracht van de Heilige Geest nooit werkzaam kunnen worden, en wonderen tot stand brengen. De kracht van de Heilige Geest kan zich niet ontplooien in een sfeer waarin wij elkaar vastpinnen op onze onmacht, onvolgroeidhedenen of donkere kanten. De kracht van de Heilige Geest kan zich alleen maar ontplooien als wij werkelijk met respect en verwondering naar elkaar luisteren. 

De vraag is dus: kun je met oprechte verwondering de ware, innerlijke schoonheid van de ander zien? Ben je in staat om je hart zo ver te openen voor de ander? Voorwaarden zijn: 

• een eerlijk omgaan met jezelf. Een manier die het je mogelijk maakt om eerlijk en onbevangen met jezelf voor de dag te komen. 
• een  respectvolle manier van omgaan met de ander. Een wijze van kijken waardoor je de echte schoonheid van de ander gaat zien. Dat kan alleen maar als je met echte liefde naar de ander kijkt. 

Je moet jezelf dus vragen durven te stellen voordat je een goede geestelijke gesprekspartner kunt zijn voor iemand anders. Je kunt dat eenvoudig zó samenvatten: Hoe ga je een gesprek aan? Vanuit je ego? Of vanuit je hogere zelf? 

Als je zo’n gesprek vanuit je ego aangaat, dan ben je meestal niet erg eerlijk. Want het ego houdt er niet van om als zwak te kijk te staan. Het ego vindt eerlijkheid en onbevangenheid ook helemaal niet belangrijk. Dat wil alleen maar zo goed mogelijk voor de dag komen, wat het ook kost. 

Het ego is daarom ook helemaal niet geïnteresseerd in een ander. Daarom dan ook kan het ego absoluut de schoonheid in een ander mens niet opmerken. Het ego denkt in termen van macht: de ander is meer of minder dan hijzelf. En als het ego behoorlijk wat donkere kanten in een ander kan ontdekken,dan voelt het zich meteen meer dan een ander. En dat geeft een goed gevoel. 

Veel mooier is het om vanuit de stille kracht van het hogere zelf een gesprek aan te gaan. Wanneer je daarvoor kiest dan streef je ernaar om in het gesprek zo eerlijk en oprecht mogelijk te zijn. Je probeert onbevangen je gevoelens uit te spreken zonder bang te zijn dat de ander je daarom zal veroordelen of afwijzen. Je kijkt met verwondering en Agapè naar de ander. Je bent vrij van jezelf, en ziet daarom de ander in Christus als een echte broer of zus. Zo groei je zelf in geestelijk opzicht bij elke geestelijke ontmoeting die de Heere je geeft. Op de Bijbelkring, binnen de christelijke gemeente of daarbuiten.
( Bron: christelijke coaching, mentoring en de 10 heilige wetten van communicatie )