Het heerlijke van Jezus Christus is dat Zijn voortreffelijkheden volmaakt tegemoet komen aan onze menselijke complexe tegenstrijdigheden.
God kan niet in een Woord of Naam uitgedrukt worden. Hij is oneindig en onbeschrijfelijk. Toch gaf Hij Zichzelf twee namen. De ene Naam heeft betrekking op Zijn wezen, de andere op Zijn manier van bestaan, Zijn Goddelijkheid. De Naam die betrekking heeft op Zijn wezen is JAHWEH en de Naam die de drieëenheid van God beschrijft is ELOHIM. Soms worden deze namen samengevoegd tot JEHOWI, of tot JAWEH ELOHIM. Zo weten we dat Hij één in wezen en drie in personen is. De Joden hebben zoveel respect voor de Naam van God dat ze hem niet uitspreken. Het lijkt een beetje bijgelovig te zijn, ze hebben een soort pseudoniem bedacht, en noemen Hem Adonai, wat Heere betekent.De apostel Johannes vertaalde het woord Jahweh in Openbaringen 1 : 4 / 16 : 5 met : Jahweh. Degene Die is, Die was, en Die komen zal. Hij koos voor deze beschrijving om aan te geven dat Jezus de verleden, tegenwoordige en toekomende tijd omspant. Jahweh is een Naam die niemand anders toekomt, het is de eigen naam voor God.
“ Ik ben Jahweh, dat is Mijn Naam, en Mijn eer zal Ik aan niemand anders geven. “ ( Jesaja 42 : 8 )
“ Jahweh is Zijn Naam. Hij is een krijgsheld “ riep Mozes uit. ( Exodus 15 : 3 ) Deze God had Hem zijn missie gegeven. “ Ik zal zijn heeft mij naar u toegestuurd” had hij tegen de farao gezegd.
Eva had deze Naam ook genoemd. “ Ik heb een man van Jahweh gekregen. “ zei ze in Genesis 4 : 1. Bijzonder, dat de Heere zo aan wilde geven dat Hij de God van het verleden, het heden, en de toekomst wilde zijn.
De betekenis van de naam Jahweh is omstreden. Hij dook voor het eerst op rond 1400 voor Christus in Egyptische teksten van Amenhotep III. In het algemeen wordt de Naam als werkwoord aangeduid. Het zou dan iets betekenen als: Hij manifesteert zich, Hij bewijst Zichzelf, of Hij openbaart Zich, Hij is de bestaansveroorzaker. Dat zijn schitterende uitdrukkingen die iets weergeven van wie de Heere is.
De Naam die betrekking heeft op de wijze van bestaan, of de Goddelijke persoon is Elohim. In het Grieks “ Theos “ en in onze taal “ God. “ Ook deze Naam wordt steeds gebruikt om een meervoudige Godheid aan te duiden.
“ De Elohim zei: laat ons mensen maken. “ ( Genesis 1 : 26 )
“ De Elohim is heilig “ ( Jozua 24 : 19 )
“ Gedenk de Elohim, uw Schepper “ ( Prediker 12 : 1 )
Niemand anders heeft recht op de Naam Elohim, dan de Heere alleen. Toch werden er ook afgoden met die naam genoemd omdat hun volgelingen hen goddelijke eer toeschreven. Ook engelen werden wel zo aangeduid, omdat zij afstralingen zijn van Gods heerlijkheid en macht. Als laatste werden ook de overheden met deze term aangeduid, vanwege hun regering en macht, die als het goed is een afschijnsel is van Gods opperheerschappij. Maar dat is niet terecht.
Het wezen van God is onbegrijpelijk. Jakob vroeg eens naar Zijn Naam, en kreeg te horen “ Waarom is het dat je naar Mijn Naam vraagt? “ ( Genesis 32: 29 ) God wilde niet dat Hij verder zou graven in de geheimen die Hem alleen toebehoren. Eeuwen later kreeg Manoach hetzelfde te horen. “ Waarom vraag je naar Mijn Naam? Die is toch wonderlijk. “ ( Richteren 13 : 18 ) Dat had Jesaja eveneens gezegd toen Hij de Naam van Jezus profeteerde. “ Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven. De heerschappij is op Zijn schouders. Men noemt Zijn Naam: Wonderlijk, Raad, Sterke God, Vader der eeuwigheid, Vredevorst. “ ( Jesaja 9 : 5 ) Als mensen zoals Jakob – die zo dicht bij de Heere leefde – een dergelijk antwoord kreeg, dan moeten wij mensenkinderen altijd met eerbied en diep ontzag blijven voor de God die is, die was, en die komen zal!
( SB, SV, NBV, Redelijke Godsdienst – Brakel )