Wat een jaar! We zijn nog maar net over de helft, maar 2020 zal in onze gedachten gegrift blijven als een jaar dat zijn weerga niet kent. Corona, mondkapjes, 1.5 meter afstand, ziekte.
Naast Corona gaat het leven door. De gebeurtenissen volgen elkaar in rap tempo op. De een studeert af en de ander gaat promoveren. Een trouwdag moet verzet worden en helemaal anders ingevuld. Ja, wat moet er niet anders ingevuld worden dan we dachten? Alles eigenlijk.
School – mijn gezellige lokaal een beetje in een puinhoop veranderd. De aula en gymzaal stonden voor de grotere groepen klaar, dus verhuisde ik naar de andere kant van de school. Als ik lesmateriaal moest ophalen zag ik met lede ogen aan hoe onpersoonlijk en ongezellig alles er ineens uitzag. Ik voelde me een beetje ontheemd en de kids ook. Ze keken gedesoriënteerd uit hun ogen. Wat ze natuurlijk ook waren met die 1.5 meter afstand!
Voordeel van het virtueel lesgeven : de digitale lessen waren erg leuk om te maken, en feedback dat ging supersnel via Teams, Magister, of een videocall.
Even geen afspraken voor pleeg en jeugdzorg thuis. Ik vond thuiswerken erg gezellig. Iedereen met z’n eigen laptop op een eigen werkplek. Allerlei interessante en creatieve lessen die Jamy op Snappet maakte. Creativiteit herleefde en beleefde een glorietijd! Ik haalde mijn naaimachine tevoorschijn en maakte allerlei leuke dingetjes voor de baby`s die Paula en Deborah verwachten.
Paula was bijzonder fit de hele tijd. Hardlopen en fietsen alsof er niks aan de hand was. De bevalling, daar had ze allerlei ideeën over. Maar ook daarvoor geldt dat alles vaak anders gaat dan je verwacht.
Omdat de baby haar handje tegen haar gezichtje had, werd het een keizersnede. Maar nu is ze er! Een prachtig gezond meisje. Wat een wonder! Haar leven ligt als een pril en ongerept boek in Gods hand. Waarmee zullen de bladzijden van haar levensboek gevuld worden? God weet het. Dat geeft rust.