Dankbaarheid ( 6 )

Dankbaar dansen ( 6 ) God verandert onze klacht in een dans staat er in Psalm 30 : 12 

“U hebt mijn klacht veranderd in een dans, mijn rouwkleed weggenomen, mij in vreugde gehuld”. 

Psalm 30 behoort tot het genre persoonlijke dankpsalmen. De thematiek van dit lied wordt treffend weergegeven door het eerste woord; ‘ Ik zal U verhogen ‘ en het laatste woord: ‘ Ik zal u loven. ‘ 

De psalmist prijst de Heere zo uitbundig omdat hij door Jahweh verlost is uit doodsgevaar. Uit het derde vers kun je opmaken dat de auteur ernstig ziek is geweest. Helemaal zeker kun je dat niet stellen, omdat er in de psalmen wel vaker gesproken wordt over genezing, ook in het kader van het vergeven van zonden. Het gaat dan om de genezing van de ziel. 

Maar hoe het ook zij, als geheel vormt het lied een krachtig getuigenis van de verlossing die de Heere God gegeven heeft. Psalm 30 begint met een hartelijke lofprijzing aan de Heere. De psalmist jubelt het uit dat hij de Heere wil verhogen, omdat Hij hem uit de put heeft getrokken, en niet toeliet dat zijn vijanden zich met leedvermaak over hem verheugden. Het wordt wel duidelijk dat God de dichter van voor de poorten van de eeuwigheid heeft weggetrokken. Het is echt een wonder dat de auteur nog leeft. 

De slotverzen van de psalm getuigen van het feit dat Jahweh verlossing heeft geschonken, en zijn hulpgeroep heeft gehoord. De dichter richt zich direct tot de Heere, en daardoor krijgen zijn woorden het karakter van een lofprijzing. De dichter prijst de Heere omdat hij zijn rouwklacht veranderd heeft in een reidans. Hij heeft zijn rouwkleed afgelegd, en is nu bekleed met diepe vreugde. Dat is de reden dat hij de Heere wil bezingen, en zich niet stil kan houden. Met zijn hele hart en ziel en lichaam wil hij de Heere loven en prijzen. Niet alleen nu, op het moment van zijn verlossing, maar een heel leven lang. 

Deze mooie psalm laat de hele gemeenschap delen in de dankzegging en lofprijzing. De lofprijzingen worden bekrachtigd door een persoonlijk getuigenis. De dichter zegt eigenlijk: ‘  Ik weet precies wie God is, want ik heb het zelf ervaren! ‘ 

Er zit ook een waarschuwing opgesloten in de psalm. De dichter dacht in zijn goede tijden dat hij nooit zou wankelen, en dat hem nooit iets kwaads zou kunnen treffen. Maar nadat hij ernstig ziek was geweest, besefte hij hoe afhankelijk hij was van Gods genade en kracht. Inderdaad, voorspoed en gezondheid kunnen leiden tot een houding van onbezorgdheid waarin het besef van afhankelijkheid van de Heere naar de achtergrond kan verdwijnen. Vooral ook in onze westerse samenleving niet ondenkbaar. 

De dichter neemt zich in het slot van de psalm voor om de Heere blijvend te loven en te prijzen. Dit gegeven mag ook ons, latere gelovigen, ertoe aansporen om tot een blijvende houding van dankbaarheid en lofprijzing te komen.

Er zijn pastoraal bewogen mensen die naar aanleiding van deze psalm pleiten voor het geven van een lofoffer wanneer iemand genezen is van ziekte. Om vorm te geven aan de dank die de Heere zeker toekomt. 

Verleden, heden en toekomst benoemen geeft aanleiding om onze verhouding tot de Heere opnieuw te beleven, te bekrachtigen, en om Hem daarvoor de dank te brengen. Het gaat hier eigenlijk om onze persoonlijke relatie tot God. 

Dankdagen geven ons wel in het bijzonder aanleiding tot het brengen van persoonlijke dank. Wij mogen die dank overdenken, en ons intens verheugen over al het goede dat ons in het afgelopen jaar overkwam, om vervolgens de Heere daarvoor alle dank en eer toe te brengen! 

 

‘