Dankbaarheid ( 4 )

Een van de bijzonder memorabele zaken van dank in de Bijbel betreft de herbouw van de tempel in de tijd van Ezra en Nehemia. De herbouw van de tempel ging met grote moeite en veel tegenwerking gepaard.

Na de vernedering van de nederlaag en de pijn van de ballingschap lag er een nieuwe toekomst open voor het volk van God. Ze kregen de mogelijkheid terug te keren naar het land van hun voorouders, het door God Zelf gegeven en beloofde land. Je kunt uit het bijbelboek Ezra opmaken dat de Heere Zijn beloften vervulde, dat Hij Zijn volk niet in de steek heeft gelaten, en dat Hij in feite de verantwoordelijke voor bevrijding en terugkeer was. Jahweh was degene die mensen beïnvloedde ( Ezra 1 ), en de harten van de Israëlieten bewerkte ( 1 : 5 ). 

Jahweh zette eveneens iedereen aan tot vrijgevigheid, zodat het volk niet met lege handen naar Jeruzalem terugkeerde. Het Bijbelboek Ezra benadrukt dat het belangrijkste doel van de terugkeer niet het herstel van de politieke macht betrof, maar de herbouw van de tempel, en het opnieuw instellen van de eredienst voor God. 

Hoewel het volk ontzettend veel meegemaakt had, was het diep dankbaar voor de herbouw van de tempel.
‘ Terwijl de bouwers van de fundamenten van het heiligdom van de Heere legden, stelden de priesters, gekleed in ambtsgewaad, zich op met trompetten, en de Levieten – de nakomelingen van Asaf – stelden zich op met cimbalen om de Heer te prijzen, volgens de aanwijzingen van David, de koning van Israël. Ze dankten en prezen de Heer, en ze zongen in beurtzang: ‘ Hij is groot, eeuwig duurt Zijn trouw aan Israël. Heel het volk begon daarop luid te juichen en de Heer te prijzen omdat de fundamenten van de tempel van de Heer werden gelegd. ‘ 

Toch uitte niet iedereen zijn dank zo enthousiast.
‘ Veel priesters, Levieten en familiehoofden, de ouderen die de eerste tempel nog hadden gezien, huilden luid toen voor hun ogen de fundamenten van de tempel werden gelegd, maar veel anderen juichten en jubelden. Juichen en huilen waren niet meer te onderscheiden, het gejubel was zo sterk, dat het tot op grote afstand te horen was. ‘ ( Ezra 3 ) 

Hoewel alleen de fundamenten van de tempel nog maar lagen, werd de offerdienst al in ere hersteld. Je kunt dus stellen dat het nog een rommelige bedoening moet zijn geweest, daar in Jeruzalem. Er moest nog ontzettend veel gebeuren voordat de tempel weer in glorie zou herrijzen. Toch werden de ochtend- en avond offers weer ingesteld. ( vs 3 ) Op de eerste dag van de zevende maand verzamelde iedereen zich vanuit de steden waarin ze na de terugkeer waren gaan wonen, in Jeruzalem. Daar aangekomen bouwden de priesters het altaar op, om volgens de voorschriften te offeren. De lokale bevolking boezemde de Joden angst in, het was nog helemaal geen pais en vree daar in Jeruzalem. Met ongeruste gevoelens deden de Joden toch wat goed was in Gods ogen.Naast het instellen van de ochtend – en avond offers stelden ze het Loofhuttenfeest in. 

Toen de harde werkers het fundament van de tempel eenmaal hadden gelegd, was het tijd voor muziek en feestgezang door de Levieten,zoals David het geleerd had. De aanwezigen zongen psalmen als vanouds, en er werd gejuicht over de gelegde fundamenten. Een belangrijk aspect van de vroegere tempel was de aanwezigheid van oude mensen, die nog precies wisten hoe mooi de eerste tempel eruit had gezien. Zij konden dus vergelijken. Deze Joden juichten niet, ze huilden. Ze beseften dat de nieuwe tempel nooit meer zo mooi en rijk kon worden als de oude tempel. Het geluid van hun verdriet ging echter op in het gejuich van het vreugdegeroep dat overal te horen was. ( vs 13 ). Je ziet dat God juichend aangeroepen kan worden, maar ook huilend. 

Dat gegeven biedt ons perspectief om dankdag te houden. Wat er ook in ons ( kerkelijk) leven aan de hand is, of wij nu blij zijn of verdrietig, we kunnen God onze dank brengen. De Heere God nam alle dank aan, Hij wil dat ook met onze dank doen. Het gaat om de juiste attitude van ons hart. 

Uiteindelijk moest Israël niet terug in de tijd naar de oude tempel. Het volk moest terug naar God Zelf. God woont en troont in de eerste plaats op de lofzangen van Israël, Zijn volk. ( Psalm 22 : 4 ) De moeilijke omstandigheden waarin het volk zich bevond maakte hun dank des te kostbaarder.