Daniël ( 11 )

Daniël 8 

Daniël schreef verder. Een opvallend detail van zijn verdere beschrijving is dat de resterende profetieën en visioenen niet in het Chaldeeuws geschreven zijn, maar in het Hebreeuws. Deed hij dit om het geheim van de visioenen te beschermen? Ze waren bestemd voor de Joden, dat was overduidelijk. Het was in het derde jaar van de regering van Belsazar, en diens koningschap liep ten einde. De vernietiging van Babel was dichtbij gekomen. Jahweh gaf Daniël een vooruitblik op de koninkrijken die na Belsazar op zouden komen, een korte tijd zouden blinken en daarna weer zouden verzinken. 

Een nieuwe droom overviel Daniël. Hij zag zichzelf staan in Susa, de hoofdstad van de provincie Elam, vlak bij het Ulaikanaal. Daniël keek om zich heen en zag een dier bij het water staan, een ram. Het dier had twee sterke hoorns waarvan de ene groter was dan de andere. Opvallend detail was dat de grootste hoorn het laatst aan de kop van het dier vastgegroeid was. Natuurlijk gebruikte de ram zijn hoorns om te vechten. De ram was ongelooflijk sterk, er was niets tegen zijn kracht opgewassen. Geen enkel ander dier kon hem tegenhouden. De ram viel het westen, noorden en zuiden van het land aan. Alles dat door hem gegrepen werd was verloren. Ongehinderd deed de ram wat hij wilde en werd steeds sterker. 

Gefascineerd zag Daniël het gruwelijke scenario aan. Hij wendde zijn blik wat naar het westen en zag tot zijn schrik een ander dier aan komen. Het was een bok, die in tegenstelling tot de ram maar één hoorn op zijn kop droeg. De bok snelde met zo’n vaart dat hij niet eens de grond raakte. Woedend rende het dier naar de ram en sprong tegen diens kop aan. Tot zijn ontzetting zag Daniël de twee hoorns van de ram afbreken, zodat de ram in één keer ontwapend werd. De bok gooide hem zonder scrupules op de grond en trapte hem overal. Niemand kon de ram nog redden. 

Het was nu de bok die steeds groter en krachtiger werd. Het apocalyptisch schouwspel was nog lang niet beëindigd want ineens brak de grote hoorn van de bok af. Op de kop van de ram groeiden vervolgens razendsnel vier hoorns aan. Ze stonden in een groteske volgorde op de kop van de ram en wezen naar alle windrichtingen. Uit één van de hoorns van de bok groeide een kleinere hoorn die onstuitbaar leek. De hoorn groeide naar het het zuiden, het oosten en richting het mooiste land op aarde. Ze groeide zelfs naar boven uit, en reikte tot aan de hemel. Het was één en al agressie wat er aan het dier te bespeuren was. De hoorn viel zelfs de sterren van de hemel aan. Sommige sterren gooide hij op de aarde om ze vervolgens aan gruzelementen te trappen. De hoorn groeide door en verzette zich tegen de God van hemel en aarde, omdat Hij de Schepper en de Koning van de sterren was. 

Daniël merkte dat de hoorn allerlei menselijke handelingen ten uitvoer bracht. Hij verbood in de tempel de offers die elke dag aan God gebracht werden. De tempel had voor hem geen enkele waarde, hij begon met een eigen godsdienst. Bovendien hield hij de mensen tegen die de tempel bezochten om de God van hemel en aarde offers te brengen. De wetten van de Elohim vond hij maar niets, hij verachtte ze. En het absurde was dat hij overal in slaagde om dat te doen. 

Daniël vroeg zichzelf ontzet af wat dit allemaal te betekenen had. Gelukkig hoorde hij twee engelen met elkaar praten. Tot zijn opluchting hadden ze het over het visioen dat hij in zijn dromen gezien had. “ Hoe lang zal dat allemaal duren? “ verzuchtte de ene engel. “ Wanneer mogen er weer offers gebracht worden? Hoe lang duurt de opstand tegen de wetten van God nog voort? Wanneer zal er weer respect zijn voor de tempel en de ware godsdienst? “ Dat vroeg Daniël zich ook af. Gespannen wachtte hij op antwoord. Het kwam direct. “ Nog 2300 dagen, dan mag de tempel weer gebruikt worden zoals hij bedoeld is. “ antwoordde de andere engel. 

Daniël voelde zich eenzaam, verward en ontdaan. Het liefste en heiligste dat hij kende en aanbad was voor zijn ogen in rook opgegaan! Was dit een herhaling van de gebeurtenissen in Jeruzalem? Zou er nog ergens een sprankeltje hoop zijn voor Jeruzalem en voor de tempel? Koortsachtig probeerde hij zijn gedachten te ordenen om de droom te begrijpen. 

Plotseling kwam er uit de apocalyps een menselijke gestalte naar voren, iemand die eruitzag als een man. Daniël herkende de engel Gabriël. Hij voelde zich iets vrolijker worden want de engel was heilig en stond in heerlijk contrast tot de horror-achtige beelden die hij tot dan toe gezien had. Er schalde een stem over het water, die riep: “ Gabriël! Zorg ervoor dat hij de droom begrijpt! “ 

Toen Daniël dat hoorde schrok zo erg dat hij bewusteloos op de grond viel. Gabriël kwam dichter naar hem toe en raakte hem voorzichtig aan. Vervolgens hielp hij Daniël overeind. Daniël had de steun van de engel nodig en kwam met betraande ogen weer op zijn voeten te staan. De engel was totaal niet boos op hem gelukkig. Vertrouwelijk zei hij: “ Dit moet je weten Daniël, de droom gaat over de toekomst. Luister, ik vertel je wat er zal gaan gebeuren, dit gruwelijke gaat voorbij. Eens komt er een nieuwe tijd!

Toen deed Gabriël Daniël haarfijn uit de doeken welke koninkrijken er met de machtige strijdende dieren bedoeld werden. Het ging over de koningen van de Meden en de Perzen, met hun vreselijke herinneringen aan de wet die Daniël in de leeuwenkuil hadden doen belanden. Na deze regeringen kwam het machtige Griekse rijk, en daarna weer vier andere koninkrijken die steeds iets aan macht in zouden boeten. 

Daniël luisterde geboeid en begreep dat hij waardig geacht werd om de toekomst in te mogen kijken. Zijn hart klopte als een razende toen hij besefte dat het er niet zo best voor stond met de wereld. Er zou weer een andere koning aantreden die met niemand rekening wilde houden, iedereen zou bedriegen, en door zijn bedrog veel macht zou krijgen. Deze koning zou in slechtheid ver boven alle anderen koningen uitsteken. Alles wat hij deed zou hem lukken, en hij zou veel mensen de dood injagen, op een moment dat niemand dat verwachtte. Gelukkig zou de Heere Zelf een eind aan zijn leven maken. 

Daniël stond daar maar. De vreselijke tonelen draaiden in een razend tempo om hem heen. Hij voelde zich duizelig worden. De engel zei: “  De droom die je had, vertelt de waarheid. Alles wat er gezegd is, gaat echt gebeuren. Ik gebied je om deze openbaring geheim te houden. 

Stom knikte Daniël. Het was hem vreemd te moede. Hij voelde zich doodmoe en ziek worden. Hij moest zich ziek melden van ellende en had een paar dagen nodig om bij te komen. Na die dagen pakte hij zijn werk voor de koning weer op. Hij kon het hele visioen niet overzien en begreep er niets van, hoewel GabrIël het hem had uitgelegd.