Bronnen van troost ( 3 )

Bronnen van troost
De God die troost.
1 Kor. 2 : 3 

Geprezen zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, de Vader die Zich over ons ontfermt, De God die ons altijd troost en ons in al onze ellende moed geeft, zodat wij door de troost die wijzelf van God ontvangen, anderen in al hun ellende moed kunnen geven. 

De apostel Paulus was in de grootste zwakheid bemoedigd door Christus. Realiseer je dat God in de eerste plaats als de ‘ God en Vader van onze Heere Jezus Christus ‘ aangeduid wordt. Je kunt deze uitdrukking zo lezen, dat God zowel de God als de Vader van de Heere Jezus is. Je kunt dat ook oplezen uit Efeze 1 : 17. Tegelijkertijd is Hij de Vader van Jezus, wat de innige relatie tussen die beiden aangeeft. 

Daarna komt de troost ter sprake. Paulus noemde God de Vader van alle barmhartigheden en de God van alle vertroosting. Paulus was diep onder de indruk van God vertroosting ( vs 4 – 7 ). Aan de ene kant omdat hij niet lang daarvoor aan levensgevaar ontsnapt was, aan de andere kant door de bemoedigende berichten die hij van zijn geliefde medewerker Titus ontvangen had. ( vgl. 2 Kor. 7 : 6, 7, 13 ) 

De uitdrukking ‘ Vader van de ontfermingen ‘ of ‘ barmhartigheden betekent meer dan alleen ‘ barmhartige Vader. ‘  Deze uitdrukking karakteriseert God als de bron van alle barmhartigheden. ( vgl. Rom. 12 : 1 ) Deze God van alle barmhartigheden was degene die Paulus troostte in al zijn verdrukkingen. 

Het Griekse woord voor verdrukking ( thlipsis ) kan zowel betrekking hebben op innerlijke benauwdheden als op verdrukking van buitenaf, vervolging dus. Het deelwoord ‘ de vertroostende ‘ geeft aan dat het hier om een voortdurende troost gaat. Het gaat namelijk om één van Gods eigenschappen. ( vgl. 2 Kor. 7 : 6 ) En dat blijkt wel, want in de verzen 3 t/m 7 komt het woord maar liefst 10 keer voor. De troost waarover hier gesproken wordt, was zowel inwendig als uitwendig. Inwendig, omdat God onder alle omstandigheden troost bewerkte. Uitwendig, omdat God Paulus uit levensgevaar gered heeft. Op zijn beurt kon Paulus getuigen van de troost en uitreddingen die hij ervaren had. Zo troostte en bemoedigde hij de mensen uit Korinthe. 

Wat een zegen om de Heere te kennen in Zijn karakter als de bron van alle barmhartigheden. Zijn troost en nabijheid sterkt meer dan de meest uitgelezen spijze. Deze troost stelde de christenen in Rome in staat om zingend de arena binnen te lopen, toen ze ter dood veroordeeld werden. Gods troost geeft mensen bovennatuurlijke kracht.
Hij sterkt de ziel.