Alfa en Omega

De Vader in de hemel is de Enige persoon in hemel en op aarde van wie het oordeel er uiteindelijk toe doet. Wat mensen van ons denken kan ons verdrietig maken of juist uit de put halen, maar uiteindelijk is het van weinig belang. Hoewel de Bijbel zegt dat een goede naam beter is dan grote rijkdom, kunnen een goede naam of grote rijkdom geen eeuwig geluk brengen. Jezus leerde Zijn onwankelbare onverschilligheid voor de goedkeuring van mensen. Jezus was gericht op Zijn Vader als op het centrale punt van Zijn leven. Hij week nooit af van Zijn koers. Dat moeten wij ook niet doen. Mensen met hun zondige aard hebben Jezus belasterd. ( Matth. 12 : 25 – 35 ) Elke zonde van ons doet daaraan mee.( Jesaja 59 : 1, 2 / Ef. 4 : 30 )  Onze geest en onze mond moeten gevuld worden met de waarheid van Christus. ( Psalm 34 : 1, 2 ) 

Jezus is de Alfa en de Omega. “ Ik ben de Alfa en de Omega, zegt God de Heer. Ik ben het Die is, Die was en Die komt, de Almachtige. ‘ ( Openbaringen 1 : 8 ) Jezus is het Brood dat leven geeft. “ Ik ben het Brood dat leven geeft. Uw voorouders hebben manna gegeten in de woestijn en zijn gestorven. Maar dit is het brood dat uit de hemel is neergedaald. Wie dit eet, sterft niet. Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald. Wanneer iemand dit brood eet, zal hij eeuwig leven. En het brood dat Ik zal geven voor het leven van de wereld is Mijn lichaam. “ ( Johannes 6 : 48 – 51 ) 

Een leerling van Jezus gelooft deze woorden. Ze brengen rust in zijn hart en zorgen voor een vast vertrouwen op God, die Zichzelf voor hen heeft overgegeven in de dood. ( Joh. 10 : 18 ) Aardse zaken komen in een ander perspectief te staan. Jezus wordt het Voorbeeld. Hij is geen God die naar willekeur bezig is om Zijn kinderen pijn te doen en te laten lijden. Hij belooft voorspoed en overvloed. ( Johannes 10 : 10 ) Een dief komt alleen om te stelen, te slachten en te verderven, maar Jezus is gekomen om ons het leven te geven in al zijn volheid. Jezus is de Goede Herder. De Herder die Zijn leven gaf voor de schapen. ( Johannes 10 : 11 ) Jezus was de Man die Zich zodanig in kon leven in rouw en verdriet dat Hij huilde bij het graf van Zijn vriend Lazarus. ( Joh. 11: 35 )

Maar hoe zit het dan met het lijden dat volgelingen van Jezus vaak moeten ondergaan?  De woorden uit de Hebreeënbrief over het lijden hebben betrekking op de definitie van het geloof dat begint in Hebr. 11 en geïllustreerd wordt met de bekende lijst van helden uit het oude verbond. Ondanks hun opvallende geloof en de Goddelijke goedkeuring hebben de mensen uit het O.T. nooit het nieuwe verbond gezien, en de vervulling gemist van de beloften die hun gedaan waren. ( Hebr. 11 : 39 – 40 ) Hun voorbeeld leidt tot een aansporing, gebaseerd op het beeld van een wedstrijd. ( Hebr. 12 : 1, 2 ) Dat beeld laat het verband zien tussen het geloof en ons uithoudingsvermogen in beproeving. 

Het leven van een christen is als een wedstrijd, geïnspireerd door het voorbeeld van anderen en geconcentreerd op Christus. Hij is Degene die de weg van het geloof opende om die tot volmaaktheid te volgen. Jezus is de bekroning van de lijst uit Hebr. 11. Het lijden van Christus was niet zinloos, maar maakte Hem tot de Bron van onze eeuwigdurende redding. Op dezelfde manier is het lijden van een gelovige niet zinloos, het is onderdeel van de leerschool waarmee God mensen wil brengen tot een leven in volkomen harmonie en vrede. Wie dit gelooft wordt anders gezind en heeft een gelukkige verwachting van het eeuwige leven. Niets kan scheiden van de liefde van God in Christus Jezus, hun Heere.