1 Korintiërs 11

 

De apostel Paulus had de moeilijke taak op zich genomen om gemeenten te stichten onder de heidense volkeren. Het hieronder beschreven schriftgedeelte gaat daarover.

‘Maar luister, als een vrouw in de kerk hardop bidt of een boodschap van God vertelt, moet zij juist iets op haar hoofd hebben. Anders gedraagt zij zich niet zoals het hoort, en zo beledigt ze haar man. Dat is net zo erg als een vrouw die zich helemaal kaal laat scheren. Het is een grote schande als vrouwen hun haar helemaal laten afscheren. Maar het is net zo erg als een vrouw spreekt zonder iets op haar hoofd te hebben. Een vrouw die hardop bidt of een boodschap van God vertelt, moet iets op haar hoofd hebben. Als een man spreekt mag hij niets op zijn hoofd hebben. Want een man lijkt op God. En alles wat hij doet, moet tot eer van God zijn. Maar een vrouw moet juist alles doen tot eer van haar man. Want God heeft de vrouw gemaakt van een rib van de man, niet andersom. En God maakte de vrouw voor de man, niet andersom. Als vrouwen spreken in de kerk, moeten ze ervoor zorgen dat hun haar bedekt blijft. Want de engelen kijken toe. 

Christenen mogen zich niet gedragen alsof er geen verschillen zijn tussen mannen en vrouwen. Want God heeft mannen en vrouwen hun eigen plek gegeven. de vrouw is gemaakt van een rib van de man, en een man komt uit de buik van een vrouw. En al het leven komt van God. Wat vinden jullie trouwens zelf? Vinden jullie het netjes als een vrouw haar hoofd niet bedekt als zij hardop bidt? Nee toch? Jullie weten dat het niet normaal is als een man lang haar heeft. Niemand heeft respect voor een man met lang haar. Maar voor een vrouw is het juist normaal om lang haar te hebben. Zo heeft iedereen respect voor haar. God heeft vrouwen dat lange haar gegeven om daarmee hun hoofd te bedekken. En daarom moeten vrouwen die spreken in de kerk zelf ook iets op hun hoofd doen. Misschien vinden sommigen van jullie dat allemaal onzin. Maar die mensen zijn dan wel erg eigenwijs. Want overal hebben vrouwen iets op hun hoofd als ze spreken in de kerk. dat is de gewoonte hier bij mij en bij alle andere christenen. ‘ 

In dit Bijbelgedeelte heeft Paulus het over een situatie in de samenkomst van de gelovigen, waar ook de vrouwen in de gelegenheid waren om hardop te bidden of te profeteren. Het is niet duidelijk hoe we ons de door Paulus bedoelde hoofdbedekking ons precies moeten voorstellen. De Joodse vrouwen hadden als regel lang haar, dat werd gevlochten. Boven op het hoofd legden de vrouwen een doekje dat tot op het voorhoofd reikte, de zogenaamde kippah, waarover de vlechten werden teruggeslagen. Een soms rijk versierde hoofdband hield de vlechten en de kippah op zijn plaats. 

Het kapsel en de hoofdbedekking van de Griekse vrouwen was meer aan de heersende mode onderhevig, maar het is duidelijk dat Paulus wilde dat ook onder de Griekse christenen het door God gegeven scheppingsverschil tussen mannen en vrouwen zichtbaar was. 

Vervolgens bracht de apostel Paulus de man ter sprake. Hij mocht zich niet aan de vrouw gelijk maken. Paulus greep bij zijn betoog terug op de scheppingsorde uit Gen. 1 : 26, 27, waar we lezen dat de mens naar het beeld van God geschapen is. De man op zijn beurt is het beeld van God, en moet daarom het karakter van God weerspiegelen. De vrouw is niet het beeld van de man, maar de heerlijkheid van de man. Paulus ontkent niet dat zij ook naar het beeld van God geschapen is, maar de hier gebruikte uitdrukking doxa theou betekent dat zij meer datgene is wat God verheerlijkt, wat Hem tot eer strekt. 

De vrouw is de eer van de man omdat zij uit en om de man geschapen werd. ( zie Gen. 2 : 18 ) Uit deze uitleg van Paulus kun je concluderen dat Paulus de plaats van man en vrouw in de gemeente niet baseerde op de man-vrouw verhouding uit het huwelijk, maar deze terugvoerde op de schepping. 

De in het openbaar biddende of profeterende vrouw moest een hoofdbedekking dragen om de door God ingestelde scheppingsorde, die door Gods engelen wordt bewaakt. 

Het is duidelijk! Paulus deed zijn uiterste best om de harmonie binnen de gemeente in te stellen en te bewaren. Overeind bleef staan dat zowel man als vrouw hun oorsprong in God vonden. . 

Nu ging Paulus een oratie aan over het haar van de man. De retorische vraag die hij stelde komt een beetje bijzonder over, omdat zowel het haar van de man als dat van de vrouw op een natuurlijke manier groeit. In sommige culturen wordt lang haar voor de man als eervol gezien. De uitdrukking van Paulus over: “ de natuur zelf “ is dan ook niet de natuurwet, maar het besef van wat er goed en normaal is. Uit beelden, mozaïeken en persoonsbeschrijvingen van de Grieks – Romeinse cultuur blijkt dat het hoofdhaar van mannen kortgeknipt werd, en dat lang haar als verwijfd werd aangemerkt. Binnen deze cultuur had men de indruk dat lang haar bij de man onnatuurlijk, oneervol en verwijfd was. Daar staat tegenover dat Joodse mannen en jongens lange krullen dragen langs hun oren. 

Hetzelfde besef voor wat natuurlijk en behoorlijk was, bepaalde dat wanneer een vrouw lang haar had, dit voor haar een eer was. Lang haar bij een vrouw geniet de instemming en waardering van haar omgeving. De Griekse vrouw droeg het lange haar in het openbaar niet los, maar binnenskamers of op de binnenplaats wel. Aangezien het lange haar voor de vrouw een bekleding was, hoefde zij in het openbaar geen hoofddeksel te dragen. Het lange haar was voldoende. 

Paulus vermoedde dat niet iedereen in Korinthe zich door zijn zienswijze zou laten overtuigen. In zijn ogen waren oppositionisten mensen die hun eigen gelijk wilden behalen. 

Korinthe was een heidense gemeente die tot geloof kwam. Er heerste helaas veel verdeeldheid en het was moeilijk om oude heidense gebruiken te veranderen. Helaas waren er partijschappen en heerste er verdeeldheid binnen de gemeente van Korinthe.  Dat was erg jammer. Verdeeldheid en ruzie, partijschappen en onenigheid zorgden ervoor dat een gemeenschap niet groeide en bloeide. 

Christenen doen er hun best voor om volgens de richtlijnen van de Bijbel te leven. Boven alles willen zij leven tot eer van God, en uit de liefde van Christus. Wie met zijn hele hart toebehoort aan de Heere Jezus zoekt altijd het beste voor iedereen.