Walstraat 68, een roeping.
Walstraat 68 ziet er uitnodigend en gezellig uit! De deur staat open, enkele bezoekers komen de winkel binnen.Tonnie Dingemanse – de coördinator van dit prachtige Evangelisatieproject, – is druk bezig en voelt zich duidelijk in zijn element! Overal zie ik gezellige zitjes en banken vol kussens. We kiezen een rustige plek aan het eind van de winkel, ik open mijn laptop, zoek contact met het wifi-netwerk, en steek van wal.
Tonnie, zou je iets over de achtergrond van de ontmoetingsplek kunnen vertellen?
“Wij waren al jaren bezig met het idee van een inloophuis. We wilden graag iets op gaan zetten, en organiseerden een infoavond. Deze avond werd bezocht door mensen van Sta op Zorg die aangaven dat zij graag met ons wilden samenwerken. Deze organisatie wilde hier in Vlissingen eveneens een inloophuis opstarten. Daarom hielpen wij hen met het oprichten van het Sta op Zorg project. Toch was dit niet echt onze eigen droom. Wij zagen veel eenzame mensen in de stad. Addy kwam hen ook tegen in haar baan in de zorg. Voor ons was vooral ook de link met het Evangelie belangrijk. Eigenlijk was het bij Sta op Zorg niet zo eenvoudig om het evangelie te brengen. De bezoekers kwamen hoofdzakelijk voor een kopje koffie, een praatje en een gratis maaltijd, meer niet. Addy en ik bleven bidden en zoeken. Ik probeerde van alles, zocht naar gelegenheden, locaties en manieren om gestalte te kunnen geven aan onze roeping. Maar het lukte niet. Op een gegeven moment zei Addy: “We laten het los en wachten op wat de Heere gaat doen.”
De Heere deed het ook: Binnen enkele weken kreeg ik bezoek van iemand die de vraag stelde: “Zijn jullie nog steeds van plan om iets te beginnen in Gods koninkrijk?” Deze man kende iemand die een investering wilde doen om een christelijke boekhandel op te starten. Ik vertelde hem dat wij toch een iets ander idee hadden, maar dat zou geen probleem zijn. Addy kwam thuis, ik vertelde haar het hele verhaal, en ze zei: “Dit is de aanwijzing van de Heere!”
“Zo zijn we met onze bezoeker, die onze sponsor wilde zijn, om de tafel gaan zitten en we hebben deze ideeën verder uitgewerkt. De winkel moet een ontmoetingsplek worden voor iedereen. We proberen een relatie op te bouwen met de bezoekers van onze winkel. Onze missie is niet dat we een kerkplanting willen realiseren. Onze hoofdbedoeling is dat wij het Evangelie – de blijde boodschap van de Heere Jezus die gekomen is om mensen te redden – uitdragen. Dat kan op allerlei manieren. Door woorden, en gedrag. Misschien is dat wel eens het probleem van de kerken. Dat ze teveel woorden gebruiken, terwijl mensen door daden aangeraakt moeten worden. De winkel is de basis, maar we willen vooral iedere bezoeker een luisterend oor bieden. Eventueel verwijzen wij mensen door naar hulpverlening op allerlei gebied. Je ontmoet mensen die direct met hun verhaal komen, soms steeds hetzelfde. Daar luisteren wij naar. We proberen vanuit het verhaal een verbinding te leggen.
De stichting van Hoop voor Vlissingen is geen kerkelijke stichting meer. Het is een stichting op persoonlijke titel geworden. Omdat wij op persoonlijke titel werken, kunnen we een snelle besluitvorming realiseren. In de statuten staat dat wij bestuursleden kiezen op basis van hun lidmaatschap van kerken van gereformeerd belijden. Medewerkers hebben een christelijk visie en stemmen in met de statuten. Hierdoor kunnen wij vrijwilligers van alle kerken in Vlissingen inzetten.”
.Ik typ alles razendsnel op en vraag vervolgens : “Wat is het toekomstidee voor de ontmoetingsplek? ““ We willen graag als Kerk van Christus in het centrum van de stad aanwezig zijn. Ons project zou uit kunnen gaan lopen tot vreemdelingendiensten of wat dan ook. Op dit ogenblik zoeken we naar projecten die de Heere Jezus centraal stellen en Hem als het ware naar de mensen toebrengen. Het is moeilijk om projecten te zoeken die binnen onze roeping vallen. Er zijn altijd woorden nodig, zo alleen kunnen mensen geraakt worden. Mensen moeten aangesproken worden. We hebben een paar keer contact gehad met de Raad van kerken van Vlissingen. Zij hebben een werkgroep “ armoede” . Deze biedt hulpverlening in nood. Bij deze werkgroep zijn wij nu ook betrokken. Op deze manier krijgen we interkerkelijke contacten en hopen we dat er wegen geopend worden”
Geweldig mooi!
“Welk soort mensen bezoeken Walstraat 68?”
“Natuurlijk komen er heel veel gewone kopers. Touristen. Het leuke daarvan is dat ze een praatje beginnen. “ Wat leuk, is dit ook een restaurantje?” Dit geeft aanleiding tot een gesprek en het aanbieden van een folder. Dat vinden mensen mooi. Zo krijgen we steun van mensen die binnenkomen. Maar iedereen is welkom! Er zijn mensen die vaste klant bij ons worden. Mensen vinden de sfeer warm en leuk! Dat merk je. We willen meer bieden dan een kopje koffie.Soms komen mensen steeds vaker langs. Ze vertellen dan elke keer een stukje van hun leven. We horen verhalen over verlies, scheiding, kinderen die geen contact meer willen met hun ouders. We vinden aanknopingspunten, zodat we iets voor die mensen kunnen betekenen. Het aantal mensen dat hier komt omdat het een rustig plekje is, groeit. Als die ontmoeting er maar eenmaal is! Eenzame mensen kunnen gemakkelijk alcoholist worden en dan steeds verder afglijden. Verslaafden en criminelen kunnen we eigenlijk niet in de winkel hebben. Krijgen wij deze toch binnen, dan proberen wij ze door te verwijzen naar Sta op Zorg en onze plek veilig blijft voor mensen die clean geworden zijn.”
Mogen jullie zegeningen opmerken over dit project? Zouden jullie daar iets over willen vertellen?
“De belangrijkste zegeningen zijn dat wij merken dat er een relatie met mensen opgebouwd wordt. Dat is de basis. Maar we krijgen ook hulp vanuit verschillende kerken. Met de bouw kwamen er veel mensen vrijwillig helpen. Er was een budget van 70.000 Euro nodig voor verbouw en inrichting. Dit konden we betalen omdat mensen gratis kwamen helpen en kerken en bedrijven giften gaven. Bedrijven hielpen tegen gereduceerde tarieven of gratis. Rotico heeft de verf geleverd en spoot alles gratis. De balie is door de meubelmaker Rottier gemaakt. De kussens zijn gemaakt door een vrijwilligster uit de kerk. Zo is er ontzettend veel met liefde gedaan! Er werd door een vrouw uit de gemeente spontaan geopperd om iets te bakken voor bij het gratis kopje koffie dat de bezoekers aangeboden wordt, hierdoor wordt nu bij toerbeurt door zusters uit de gemeente plaatkoek verzorgd” Ik zie het! Want Tonnie komt aanlopen met twee schuimige bakjes cappuccino, er ligt een heerlijk stukje boterkoek met een kruidachtig smaakje bij. Elke week krijgen ze op donderdag een hoeveelheid lekkers die voor het weekend toereikend is. Wat leuk!
Tonnie vertelt verder: “We zijn ook voor de gemeente een belangrijke binding. Regelmatig komen er alleenstaande en eenzame mensen vanuit de gemeente langs om even een praatje te maken.”
Denken jullie ook na over zaken zoals iets te ondernemen voor ouderen, of met kinderen? Of over het geven van bijvoorbeeld opvoedingscursussen naast de Bijbelcursus?
“Hier hebben we nog niet over nagedacht. Het is een toekomstige optie. We hebben helaas geen uitbreidingsmogelijkheden. Overdag is de winkel open. De cursussen moeten `s avonds plaatsvinden. In de winkel lopen allerlei projecten. We houden projectdagen waarop we quilten, of muziek maken. Zo willen we wat naamsbekendheid opbouwen. We denken ook aan een sing – in. Hans mijn broer is dichter. Hij kan gedichten voordragen. Terwijl zijn collega piano speelt. Zo organiseren we kunstprojecten. De mogelijkheden zijn legio. oen ik afscheid van school nam hebben Addy en ik een lied gezongen. Dit lied verwoordt precies onze roeping. “U bent de God die roept”. Joh. 15: 16 is onze roepingstekst. Het is lied 210 op toonhoogte. ( sela )
Ons gesprek zou nog veel langer kunnen duren, maar er loopt een man binnen, die graag de piano uit wil proberen. Tonnie moedigt hem aan om dit te doen. En ja hoor, het lukt! De piano speelt een vrolijk lied. De man wil best een praatje maken ook, dat is duidelijk. Ik wil niet langer storen, en sta op.De winkel is gevuld met fleurig uitziende boeken, die uitnodigen om te kopen en te lezen. Bijbels in alle soorten en maten vullen de schappen. Moderne theologie, maar ook oude wijze Statenvertalingen staan zij aan zij. Mooie, ontroerende, grappige en fleurige kaarten staan in mooie standaards. En dan heb je nog ontelbare kleine hebbedingetjes. Voor elk wat wils. Ik ben ervan overtuigd dat het hier goed toeven is. Voor een Woord, een verantwoord kado en voor de verspreiding van het Woord van God. Tonnie en Addy, God bless!
