Psalmen 68
Zing een lied voor God.
Als God verschijnt in de strijd
Vluchten Zijn vijanden.
Zijn tegenstanders verdwijnen.
God jaagt hen weg.
Ze verdwijnen,
Net als sneeuw die smelt in de zon,
Net als rook die wegwaait in de wind.
Maar mensen die God liefhebben zijn blij.
Zij juichen als God verschijnt,
Ze juichen van blijdschap!
( Psalmen 68 : 1 – 4 )
Het is niet helemaal duidelijk bij welke gelegenheid David psalm 68 geschreven heeft. De meeste verklaarders denken dat het was toen de ark van Obed Edom naar de tabernakel in Sion gebracht werd. ( 1 Kronieken 13 ) De ark werd door zingende en dansende mensen, omringd, en begeleid door muziek van lieren, harpen, tamboerijnen, cimbalen en trompetten. ( 1 Kron. 13 ) Koning Saul was verslagen, de vijand verdwenen. De koning ging het volk voor in blijdschap en dienstbetoon aan God.
Zoals David voor de aanwezigheid van de ark bad had Mozes dat ook gedaan. ( Numeri 10 : 33 – 36 ) “ Sta op Heer, en Uw vijanden stuiven uitéén. Zij vluchten voor U! “ Steeds als de ark stilhield bad hij: “ Keer terug Heer, naar Israël, keer terug naar de tienduizend maal tienduizenden! “ Dit zijn exact dezelfde woorden als die we vinden in psalm 68: 2 .
Geweldig mooi dat David zichzelf en zijn metgezellen opriep om een lied aan te heffen voor de Here. Zoals Gideon met zijn dappere strijders een overwinningskreet aanhief: “ voor de Here, en voor Gideon! “ zo riep David in een gebed dat tegelijk een overwinningskreet inhield hetzelfde uit: “ God verschijnt! “
God zou opstaan als rechter, zoals een krijgsoverste tegen zijn vijanden ten strijde trekt. God zou opstaan als de zon wanneer zij uitgaat in haar kracht! De kinderen van de duisternis zouden verstrooid worden, zoals schaduwen voor de zon verdwijnen.
David werd in psalm 68 profeet en leraar door de gebeden van Mozes aan te halen. Hij gebruikte deze woorden niet alleen om zichzelf te bemoedigen, maar ook om ons te leren gebruik te maken van de gebeden van de Bijbel, en die op ons eigen leven toe te passen. Hij leerde ons om wel voor alle mensen te bidden, maar toch te vragen of vijanden van God en Zijn heilige dienst verslagen mogen worden. Dat is geoorloofd omdat het aanslagen zijn die op het heerlijk Koninkrijk van God gepleegd worden.
Met dit bidden liet David alle ellende en narigheid die hij van de wrede en onberekenbare koning Saul had moeten verduren achter zich. Hij loofde God voor Zijn heerlijke aanwezigheid.
- De Here verscheen aan David als een oneindig groot God. ( vs 5 ) Hij bewoog zich voort op de wolken van de hemelen door Zijn Naam: Jahweh. Hij was de Bron van alle moves van de hemellichamen. Zoals een strijder in de oudheid zijn strijdwagen in beweging bracht, zo had en heeft de Here het opperbevel over de invloeden van de hemel. Hij is het die planeten, zon, maan en sterren hun baan voorschrijft. Hij is het die de wind te voorschijn laat komen. Die ijs heen werpt als grote brokken. Hij , de Schepper van hemel en aarde! Hij regeert alles door Zijn Naam Jahweh en duidt hiermee aan dat Hij een uit Zichzelf bestaand Wezen is, de Bron van alle zijn, volmaaktheid en macht. Jahweh, dat is Zijn eeuwige Naam.
- De Here verscheen aan David als een genadig God. Een God van ontferming en goedertierenheid. Hij was en is oneindig machtig, maar juist daarom gebruikt Hij Zijn kracht tot hulp van mensen die in benauwdheid verkeren. ( vs 6 en 7 ) Wezen, weduwen, eenzame of bedroefde mensen, die mogen extra ervaren dat Hij een machtig God voor hen is. Hoewel Hij de Heere der heeren is die met Zijn strijdwagens door de velden rijdt, beroemt Hij Zich op het feit dat Hij de Vader van de mensen zonder Toeverlaat is. Hij vindt het een eer om het zwakste, armste, kleinste en nederigste onder hen krachtdadig te helpen, te steunen en te bemoedigen. Al deze schepselen biedt Hij Zichzelf aan, en verleent hen het privilege om Hem “ Vader “ te noemen. –
- De Here verscheen aan David als een rechtvaardig God Die de verdrukten verloste. Die geboeiden bevrijdde en hen de glorie en eer verschafte die Hij hen waardig achtte. Glorie heeft een Naam!