Johannes 20
De leerlingen van de Heere Jezus waren overal in het land bekend geworden. “ De twaalf “ werden ze genoemd. Ook toen Thomas niet bij de verschijning van de Heere Jezus was, werd deze algemene term gebruikt. ( Joh. 20 : 24 / 1 Kor. 15: 5 )
Het nieuws van de opstanding kon zijn hart in vervoering noch in aanbidding brengen.
“ Als ik de wonden van de spijkers in Zijn handen niet zie en voel, en mijn hand niet in Zijn zijde leggen kan, zal ik niet geloven. “ was zijn reactie. Vulde spijt zijn hart, omdat hij niet bij de eerste verschijning was? Of was zijn hart zo vol rouw en gemis dat hij niet uit de neerwaartse spiraal van zijn verdriet kon raken? De Bijbel zegt er niets over. Maar het moet een moeilijke tijd voor deze trouwe discipel geweest zijn. Thomas was bereid geweest om met Christus te sterven toen deze groot gevaar liep. Dat was toen Lazarus stierf en Jezus naar hem toe wilde gaan. Een levensgevaarlijke escapade, want de Joden zochten de Heere Jezus en wilden Hem stenigen. Diepe liefde bij Thomas voor de Heere! Vandaar dat hij uiteindelijk mee wilde gaan om met Hem te sterven. Enorme stress en spanning had hij uitgestaan. Desondanks was hij gevlucht in die vreselijke nacht van het verraad! Koortsachtig maalden sindsdien Thomas` gedachten, de wrede tonelen en de uiteindelijke dood van Jezus als dieptepunt van zijn verwarring. Op de bodem van verdriet en wroeging zat deze man nu op de puinhopen van zijn geloof.
Dat wist de Heere zoals Hij al onze gedachten kent! Op Gods tijd zal Thomas de Heere terug zien!
De daaropvolgende week waren de discipelen opnieuw bij elkaar. Thomas incluis. Terwijl de deuren gesloten waren, kwam Jezus Zelf in hun midden staan. Genade en goedheid vulden het vertrek.“ Vrede wens ik jullie! “ klonk het helder. Als Jezus komt, dan neemt Hij alles mee. Er was vrede bij Hem! Hij straalde vrede uit! Toen richtte Hij Zich tot Thomas. “ Leg je vingers hier en kijk naar Mijn handen. Leg je hand hier in Mijn zijde. Wees niet langer ongelovig, maar geloof! Thomas, Ik ken je gedachten en kom jouw twijfel tegemoet.”
Nergens vermeldt de Bijbel dat Thomas deze opdracht van Jezus werkelijk uitgevoerd heeft.
“ Mijn Heere, Mijn God! “ klonk als echo uit Thomas` mond en hart. Een verklaring van de proloog van het Evangelie in Johannes 1: 1 – 18: “ Niemand heeft ooit God gezien, de Eniggeboren Zoon – die Zelf God is – die aan het hart van de Vader rust, heeft Hem doen kennen.” De Heere Jezus maakte niet alleen Zichzelf, maar ook Zijn Vader voor Thomas en voor ons zichtbaar in het Evangelie en door Zijn voorbeeld! Voor Thomas is de Heere Jezus opnieuw Zijn bezit geworden. Het kostbaarste wat voor zijn ziel te verkrijgen was. Diep gelukkig maar ook beschaamd kon hij niet anders dan gelovig aanvaarden wat hij waarnam.
Jezus wist van het ongeloof. Had Hij er begrip voor? Dat blijkt niet uit Zijn woorden.
“ Omdat je Mij gezien hebt, geloof je Thomas! Gelukkig zijn zij die niet zien, en toch geloven. “ Alle volgende generaties van gelovigen hebben geloofd zonder te hebben gezien. Zij ontvingen reeds hier ( Math. 20: 29 ) een zegen van de Heere Jezus omdat hun geloof berusten zou op het getuigenis van de apostelen. Geloven dat Jezus de Messias is, de Zoon van God! Opgestaan uit de doden en meer dan Overwinnaar over zonde, dood en graf! Niet alleen DE Messias, maar die van mij! Wat zou je anders aan Zijn bitter lijden en sterven hebben?
Jezus deed nog veel meer tekenen en wonderen die niet allemaal opgeschreven zijn. Wat Hij echter op liet schrijven heeft Hij voor ons bedoeld. Voor u en mij! Opdat de mens gelooft dat Jezus de Messias is, de Zoon van God. En dat wij door te geloven, het eeuwige leven zouden ontvangen in Zijn Naam! ( Math. 20 : 30 ) Zodat alle knie zich voor Hem buigen zal.
