Nadat Pilatus Barabbas vrijgelaten had, bleef er niets anders voor hem over, dan Jezus als een misdadiger te behandelen. Dus liet hij de Heere Jezus geselen. De geselingen van de Romeinen waren gewoonlijk heel streng, en niet – zoals bij de Joden – aan veertig slagen gebonden. Zonder een woord van tegenspraak onderwierp de Heere zich aan deze pijn en schande. Hij wist dat de Schriften vervuld zouden worden: “ de straf, die ons de vrede aanbracht was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden. ( Jesaja 53: 5 ) Hij had het Zelf voorzegd. ( Math. 20: 19 / Marcus 10: 34 / Lucas 18: 33 )
De soldaten vlochten een kroon van doorntakken, zetten die op Zijn hoofd en deden Hem een purperen mantel aan. Spottend brachten zij Hem eer, en als dwazen vermaakten ze zich met de Zoon van God. “ Wees gegroet, Gij Koning der Joden! “ riepen ze, en brachten Hem eer. En zij gaven Hem kinnebakslagen.
Laaghartige en onrechtvaardige Pilatus. Hij deed zijn soldaten – en zichzelf waarschijnlijk – een genoegen met een vrolijke gril. Het waren wrede daden van ongeloof. Net zoals Herodes en zijn soldaten dat hadden gedaan. Maar de boosaardigheid van de Joden kwam ook duidelijk aan het licht. Dit was het, wat zij wilden.
Het eerlijke geloof, de rechtvaardige daden van de Meester werden door de satan schijnbaar doodgegeseld.
Zie en bewonder het onoverwinnelijke geduld van Jezus, de Zaligmaker. Zijn goedheid en liefde strekten zich zo ver uit, en bleken zo diep, dat Hij niet alleen wilde sterven, maar zijn leven als een misdadiger wilde eindigen.
De intens wrede mishandeling van de Heere Jezus verklaart mogelijk waarom Hij sneller sterven zou dan de andere gekruisigden. ( Joh. 19: 33 )
( bronnen: SV, kantt, bijbel met uitleg, SBiP, MH )