Naar Pasen – lijdenstijd ( 2 ) Lucas 22
Vandaag moest het pesachlam geslacht worden! Het was de dag van het Ongedesemde Brood. Een weekfeest wachtte. Petrus en Johannes werden er op uitgestuurd om het pesachmaal klaar te maken. Petrus, de rots waarop Jezus Zijn kerk wilde bouwen. Later één van de apostelen, een belangrijke leider van de vroege kerk. Johannes de apostel van de liefde. Zijn gedachten zouden nog vaak teruggaan naar de maaltijd die het Laatste Avondmaal genoemd zou worden. Johannes zou de gebeurtenissen nauwkeurig vermelden in een Evangelie. Bovendien zou hij het boek Openbaringen aan de zeven gemeenten bekendmaken. Jezus wist precies wie Hij uitkoos.
Naar Zijn bevel begonnen deze bijzondere leerlingen gehoorzaam hun dienende taak. De voorbereidingen betroffen het offeren van het lam in de tempel, het klaarmaken ervan en de voorbereiding van de bijgerechten. “ Waar wilt U dat wij de maaltijd klaarmaken? “ vroegen zij. Ze wisten dat de Heere Jezus geen enkel besluit zomaar nam. Alles had een Doel en een bestemde tijd. “ Let op, wanneer jullie de stad ingegaan zijn zal er een man tegemoet komen die een kruik water draagt. Volg hem naar het huis waar hij binnengaat en zeg tegen de eigenaar: “ de Meester vraagt u waar het gastenvertrek is waar Hij met Zijn leerlingen het pesachmaal eten kan? “
“ Deze man zal jullie een grote ingerichte bovenzaal wijzen die helemaal klaarstaat. Daar moeten jullie de maaltijd bereiden.” De leerlingen gingen op weg en bereidden de Pesachmaaltijd naar eeuwenoud voorschrift. Het Laatste Avondmaal! Een terugblik naar de tijd dat het volk van Israël wegtrok uit Egypte. ( Exodus 12 ) Tevens een voorafspiegeling van het Messiaanse feestmaal bij de komst van het Koninkrijk in al Zijn volheid.Daar had de profeet Jesaja het al over gehad! ( Jesaja 25: 6 ) Direct na Zijn opstanding zou de Heere Jezus opnieuw met zijn leerlingen de maaltijd gebruiken. ( Lucas 24 : 42, 43 ) Delen van gedachten en van de rijkdommen van de aarde is goed. Jezus zelf gaf ons dit voorbeeld.
Tedere zorg en trouwe liefde tot aan Zijn laatste ogenblikken hier beneden. Op deze rustige plek zou er gewijde tijd en ruimte voor Zijn laatste troostvolle woorden en adviezen zijn. Het is opvallend dat Lucas – de nauwkeurige waarnemer en voormalig arts – niets opgeschreven heeft. Johannes heeft dat wel gedaan. Was Lucas door emoties overmand? De Bijbel geeft er geen antwoord op. Johannes beschreef de grootheid van Zijn Meester in het troosten en bemoedigen van Zijn leerlingen. ( Johannes 13 – 17 ) Dit waren woorden genoeg om een weekfeest mee te vullen! Alles gericht op Zijn Vader, en op Zijn leerlingen.
“ Rechtvaardige vader, de wereld kent U niet. Maar IK ken U en zij weten dat U Mij hebt gezonden. Ik heb hun Uw Naam bekendgemaakt, en dat zal Ik blijven doen, zodat de liefde waarmee U Mij liefhad in hen zal zijn, en Ik in hen.” ( Johannes 17: 25 ) Kan het mooier? Nee, het kan niet mooier. Hoe gruwelijk de Weg ook zou blijken te zijn.
Met ernst en eerbied vervuld hebben Petrus en Johannes gedaan wat hen opgedragen was. Alle dingen waren gereed, de Maaltijd kon beginnen.
