Na Pinksteren ( 5 )

De Heilige Geest werkte wonderen en wilde daar Petrus` woorden voor gebruiken. Ooggetuigen van Jezus` kruisiging en dood begrepen niet alleen de afschuwelijke, maar ook de heerlijke uitwerking van het lijden en sterven van de Heere Jezus. De bevrijdende kracht van de Heilige Geest zorgde ervoor dat de menigte van zorg ontslagen God ging roemen, terwijl hun harten zich met grote blijdschap vulden.
Het heilige en plechtige gebruik van de doop had als adembenemend gevolg  dat er 3000 mensen als leerlingen van Christus bij de gemeente kwamen. Een immens groot aantal! Deze eerste christenen vulden hun kennis vanuit het Oude Testament aan met het onderwijs van de Heere Jezus, en het werd beschreven, uitgelegd en toegepast door de apostelen. De tijd van de vervulling van de beloften van God was aangebroken! ( Joël 2: 29 )
De onderlinge verbondenheid met de genade van de Heere Jezus, het gemeenschappelijk geloof, en de wetenschap dat hun zonden vergeven waren bracht de mensen dichter bij elkaar. Er heerste grote saamhorigheid. Het gemeenschapsaspect nam een belangrijke plaats in binnen het leven van de gelovigen. De krachtige werking van de Heilige Geest bleek helder en duidelijk. Elke dag werd in geloof het brood gebroken. Het waren gemeenschappelijke maaltijden waarbij het Heilig Avondmaal gevierd werd. Bovendien wijdden de mensen zich ernstig aan het gebed.
Wederzijdse solidariteit vormde in alles de kern van het dagelijks leven. Dat viel op. Verwachtte men de wederkomst al spoedig? De mensen leefden alsof de hemel dichtbij was, en zo was het ook!
Overvloedige dankzegging steeg op naar de Heere, allen die geloofden waren bij elkaar. Er ontstonden eeuwigheidsbanden. Er was zo’n bereidheid om elkaar te helpen dat het delen van goederen en bezittingen heel gewoon was. De grote troost die de Heilige Geest gaf maakte alle harten ruimhartig en vrijgevig.
Er werd een fonds voor liefdadigheid opgericht. ( Hand, 2 vs 45 ) De mensen verkochten hun goederen en bezittingen en gaven weg wat zij missen konden. De Heere gaf er direct Zijn zegen over door vele tekenen en wonderen te verrichten. Op deze manier gaf Hij duidelijk blijk van Zijn heerlijke aanwezigheid.
Iedereen was eenvoudigweg ontzettend blij en dankbaar. De maaltijden werden vol vreugde gebruikt. God werd onophoudelijk geloofd en gedankt. Alle mensen vonden het fantastisch mooi. Ze stonden bij het hele volk in de gunst. En de Heere breidde het aantal gelovigen dagelijks uit met mensen die gered wilden worden.
Opvallend feit is dat de gelovigen van Jeruzalem niet radicaal met de tradities van het oude verbond braken. ( Hand. 3: 3 / 5: 12/ 5: 20 – 21 / 5: 42 ) zoals de Heere Jezus dat Zelf óók niet had gedaan. Het waren door God Zelf ingestelde gebruiken die door hun symbolische karakter van grote betekenis bleven, en in waarde gehouden moesten blijven. ( Handelingen 21: 23 – 24 )
Ongekunstelde vroomheid en blijde vrijgevigheid oefenden respect en aantrekkingskracht uit op iedereen om hen heen..
Het glanzende geloof van de eerste gemeente was ontegenzeggelijk een wonder van God! 
Aan Hem was alle lof, dank, en eer gewijd! ( SV met uitleg, SB, kantt SV, MH ) 
 

 
 

Geef een reactie