Zijn ouders gingen jaarlijks voor het pesachfeest naar Jeruzalem. Toen Hij twaalf was, maakten ze weer hun gebruikelijke pelgrimstocht. Na afloop van het feest vertrokken ze naar huis, maar Jezus bleef in Jeruzalem achter zonder dat zijn ouders het wisten. In de veronderstelling dat Hij zich bij het reisgezelschap bevond, reisden ze een hele dag voordat ze Hem overal onder hun verwanten en bekenden begonnen te zoeken. Toen ze Hem niet vonden, keerden ze terug naar Jeruzalem om Hem daar te zoeken. Na drie dagen vonden ze Hem in de tempel, waar Hij tussen de leraren zat, terwijl Hij naar hen luisterde en hun vragen stelde. Allen die Hem hoorden stonden versteld van Zijn inzicht en Zijn antwoorden. Toen Zijn ouders Hem zagen, waren ze ontzet, en Zijn moeder zei tegen Hem: “ Kind, wat heb je ons aangedaan? Je vader en ik hebben met angst in het hart naar je gezocht. Maar Hij zei tegen hen: “ waarom hebt u naar me gezocht? Wist u niet dat ik in het huis van mijn Vader moet zijn? “ Maar ze begrepen niet wat Hij tegen hen zei. Hij reisde met hen terug naar Nazaret en was hen voortaan gehoorzaam. Zijn moeder sloot alles wat er gebeurd was in haar hart. Jezus groeide verder op en Zijn wijsheid nam nog toe. Hij kwam steeds meer in de gunst bij God en de mensen. ( Lucas 2 : 41 – 52 )
De Joodse wet schreef drie jaarlijkse bedevaarten voor. De pelgrimstocht voor het pesachfeest werd door de meeste mensen daadwerkelijk uitgevoerd. Hele gezinnen begaven zich naar Jeruzalem, waar de bevolking tijdens het Pesachfeest enorm toenam. Jezus was inmiddels 12 jaar oud geworden. Hoewel het een lange reis was en Josef en Maria in materieel opzicht niet rijk waren, trokken ze naar Jeruzalem. Een kind van dertien jaar werd een zoon der wet genoemd omdat hij sinds zijn jeugd en door de besnijdenis een zoon van het verbond was. Een bijzonder deel van de geestelijke opvoeding betrof het meebeleven van het Paasfeest. Op deze manier maakten Joodse jongens zichtbaar dat ze gewillig waren om zich door hun eigen inzet bij de Heere te voegen.
Het Pesachfeest duurde zeven of acht dagen en begon op de avond van de 15e dag van de maand Nisan. Nisan is de eerste maand van het Joodse jaar. Elk jaar begon Nisan met nieuwe maan. Het Pesachfeest was gebaseerd op de teksten uit Exodus 12.
Het accent van het feest lag op de bevrijding van het volk Israël uit de slavernij van Egypte. Alle Joden trokken op naar Jeruzalem om daar hun offers te brengen. Tijdens de regering van koning Salomo ging het bergafwaarts met het houden van de voorschriften en feesten. In 621 voor Christus herstelde koning Josia de tempeldienst en ook het pesach. Opnieuw werden de Mozaïtische voorschriften voor het feest ingevoerd. Na de ballingschap overheerste in het begin de vreugde over de terugkeer uit Babel, maar geleidelijk aan kwam het accent weer op de eerste exodus te liggen. Toen werd het pesach opnieuw het oorspronkelijke pelgrimsfeest. Jozef en Maria waren onder degenen die daar blij om waren, en zich trouw hielden aan de oude regels van God!
Nadat de laatste rituele handelingen verricht waren, en de duizenden offers gebracht keerde de onafzienbare stoet pelgrims naar hun woonplaats terug. De gesprekken cirkelden om de gebeurtenissen tijdens de dagen die in Jeruzalem doorgebracht waren. Jozef en Maria verkeerden in de veronderstelling dat Jezus zich ergens in het gezelschap bevond. Onwillekeurig speurden hun ogen de groepen familieleden en bekenden af want ze dachten dat hun zoon zich daar wel ergens op zou houden. Wat ze niet vermoedden – hoewel ze het hadden kunnen weten – was, dat Jezus in de voorhof van de tempel achtergebleven was. Dit was de plek waar schriftgeleerden hun kennis onderwezen. De meeste lessen ontstonden spontaan en bestonden hoofdzakelijk uit gesprekken met hun toehoorders.
Na een dag reizen daagde de overtuiging in Jozef en Maria dat er iets niet in de haak was. Het was niets voor Jezus om hen zomaar in de steek te laten. Ze wisten niets anders te doen dan terug te gaan naar Jeruzalem. Het logement, de smalle straatjes en het hele tempelcomplex werden aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen. Na drie dagen vonden ze Hem. Het leek alsof Hij alles vergeten was wat met het gewone leven te doen had. Jezus zat tussen de schriftgeleerden en ging helemaal op in de geestelijke discussie die daar gevoerd werd. Hij luisterde en stelde vragen alsof Hij nooit anders gedaan had. Jezus gaf vooruitlopend op Zijn toekomstige rol als rabbi blijk van Zijn wijsheid en intieme band met God. Hij wilde dichtbij Zijn Vader zijn en voelde aan dat het hier in de tempel een uitgelezen plek was. Jezus gedroeg zich totaal anders dan Zijn leeftijdsgenoten. Hij had er veel meer behoefte aan om bij de leraren in de tempel te zijn dan met andere jongeren van 12 jaar. Of Hij nu vragen stelde als een leraar of als een leerling, dat staat niet in de Bijbel. Hij gaf echter antwoorden die verrassend en afdoend waren. ( vs 47 ). Zijn wijsheid en verstand bleken uit de vragen die Hij stelde, en uit de antwoorden die Hij gaf. Zodoende waren alle mensen die Hem hoorden ervan onder de indruk. Hiermee gaf Hij een indruk van Zijn Goddelijke wijsheid en kennis.
Jozef en Maria waren er helemaal ondersteboven van. Jezus zat rustig in de voorhof en had zelfs een plek tussen de vooraanstaanden gekregen. Ze merkten dat hun kind zoveel eerbied betoond werd, dat Hij midden tussen de schriftgeleerden mocht zitten.
Maria deed een appèl op Zijn kindschap toen ze Hem vroeg: “ Kind, wat heb je ons aangedaan? Je vader en ik hebben je met angst in ons hart gezocht. “
Maar het was de Zoon van God Die haar antwoordde: “ Waarom deed u dat? U wist toch dat Ik in de dingen van Mijn Vader moest zijn? “ Jezus was Zich volkomen bewust van de intieme band die Hij met Zijn Vader had. Lang vóór Zijn publieke optreden was Hij Zich reeds bewust van het Goddelijke Plan dat Zijn Levensmissie vormde.
Helaas, de consternatie, de angst, en misschien ook wel het gezichtsverlies als ouders dat Jozef en Maria geleden hadden sloten hun ogen voor deze realiteit. Ze werden niet indachtig aan de komst van de herders, aan Simeon, Anna, of de wijzen uit het Oosten. Ze zeiden alleen maar dat Hij mee moest komen naar Nazaret. En zo gebeurde het. Een klein gezelschap spoedde zich achter de grote karavaan pelgrims aan, terug naar huis.
Voortaan was Jezus Jozef en Maria onderdanig en deed niets wat zijn ouders niet begrijpen konden. Toch bleef Maria er over nadenken.
Jezus groeide op, Zijn wijsheid ontwikkelde zich verder. Zijn ontwikkeling vond plaats in een goede verstandhouding tussen God en de mensen. Het beeld van God scheen helderder in Hem dan toen Hij nog een zuigeling en kind was.
