Vandaag was het een bijzondere dag want ik heb een nieuwe baan! Vanaf januari hoop ik een dag of wat per week les te gaan geven aan een Christelijke Havo / VWO. Vanmorgen was het tweede gesprek.
Wat mij – naast het christelijke karakter – opviel aan de school stond in het beginseldocument te lezen. Zomaar een zin die mijn hart trof:
Wij zien in onze samenleving op allerlei terreinen een tweedeling ontstaan. Wij zien dat mensen elkaar veroordelen, waardoor groepen mensen die elkaar uiteindelijk nodig hebben, tegenover elkaar komen te staan.
Wij kunnen deze twee-deling niet aanzien omdat wij geloven dat alle mensen in Gods ogen even waardevol zijn en dat elk mens in de samenleving van betekenis is.
Dat spreekt mij aan! Nu is een document gewillig en woorden zijn dat ook.
Maar de sollicitatiecommissie is helder en duidelijk.
Er worden op een positieve manier kritische vragen gesteld. Het klikt.
Nóg een zin die me aanspreekt :
“bij ons mag elke leerling één keer vaker opstaan dan vallen.”
Nou? Niet gek!
De school ziet er gezellig uit, vooral leerlingen en de bekende geur van tassen en school.
Vijftig procent is niet kerkelijk.
Andere jongeren.
Als ik naar de uitgang loop zie ik ze al zitten. Op de grond, aan tafeltjes en op het plein.
Ik heb er zin in.
`s Middags wordt ik gebeld. Ik heb de baan! Er wordt me een vraag gesteld. Of ik er blij mee ben.
Ik zeg: “ jazeker, heel erg blij zelfs!”
“ U liet er niets van merken in het gesprek.” zegt de beller ietwat verbaasd.
“ Omdat ik eerst moest weten of de Weg hier naar deze school leiden zou” antwoordt ik eerlijk.
“ Maar nu weet ik dat zeker. Wie weet nog waarom. “
Het blijft even stil aan de andere kant van de lijn.
Dan zegt de andere kant: “ Ik dacht precies hetzelfde.”
Ein neues Jahr hat neue Pflichten
Ein neuer Morgen ruft zu frischer Tat.
Stets wünsche ich ein fröhliches Verrichten
Und Mut und Kraft zur Arbeit früh und spät!
Man kann das Leben nur rückwärts verstehen
Aber man muss es vorwärts leben.