Handelingen 19
Apollos was alweer een tijdje in Korinthe. Terwijl hij preekte, werkte en nadacht over het feit hoe hij op grond van de Schriften aan kon tonen dat de Heere Jezus de Messias was, naderde vanuit het binnenland de apostel Paulus de stad Korinthe. Eenmaal binnen de muren van de stad aangekomen, ontmoette hij daar enkele leerlingen. ( Hand. 19: 1 ) Het waren leerlingen van Johannes de Doper, die wisten hoe belangrijk de Heere Jezus was zonder dat zij christenen geworden waren. ( vs 4 – 6 )
Deze mensen waren van Joodse origine. Door hun nauwe verbondenheid met Johannes de Doper hadden zij kunnen weten dat de Heilige Geest op de Pinksterdag uitgestort was. Johannes had dat immers al voorzegd? ( Joh.1: 32 – 34 ) Maar, het tegendeel blijkt uit het vervolg van het verhaal.
Hoewel de apostel Paulus blij was met iedere leerling van de Heere Jezus, bleef het uiterst belangrijk voor hem om te weten of dit geloof ook samenging met de uitstorting van de Heilige Geest in het hart.
“ Hebben jullie de Heilige Geest ontvangen toen jullie het geloof aanvaard hebben?” was dan ook de eerste vraag die hij de leerlingen stelde.
Wat een teleurstelling! “ Nee, we hebben zelfs niet eens gehoord van het bestaan van een Heilige Geest” luidde het antwoord van de leerlingen. ( vs 2 )
“ Hoe zijn jullie dan gedoopt? “ vorste Paulus.
“ Met de doop van Johannes.” De doop van Johannes! Op zich was daar niets mis mee!
΅Ik ben de stem van de roepende in de woestijn! Maak de weg van de Heere recht! Ik doop met water, maar in uw midden is Iemand die u niet kent, Hij die na mij komt! Ik ben het niet eens waard om de riem van zijn sandalen los te maken! Na mij komt iemand die méér is dan Ik. Op Hem heb ik de Geest zien nederdalen als een duif, en hij bleef op Hem rusten! Zelf wist ik niet eens Wie Hij was, maar Hij die mij gezonden heeft om met water te dopen, Die heeft mij Hem aangewezen. Hij zei tegen mij : “ Wanneer je ziet dat de Geest op iemand neerdaalt en blijft rusten, dan is dat degene Die niet met water doopt, maar met de Heilige Geest. Dát heb ik gezien, en ik getuig dat Hij de Zoon van God is! “ ( Joh. 1: 24 – 34 )
Johannes wees de mensen dus op Christus, maar hij deed méér. Hij drong er niet alleen ernstig op aan dat zij een nieuw leven moesten beginnen. Zich van hun huidige leven moesten afkeren en onder aanroeping van de Naam van de Heere Jezus vergeving moesten vragen voor hun zonden, maar predikte hen tevens dat zij daardoor de Heilige Geest zouden ontvangen! ( Hand. 2: 38 – 40 )De leerlingen luisterden ernstig naar deze uitleg en oproep van Paulus. Daarna lieten zij zich dopen in de Naam van de Heere Jezus. Paulus legde hen de handen op, en het grote Pinksterwonder vernieuwde zich!Opeens daalde de Heilige Geest met grote kracht op deze twaalf mensen neer. Handelingen 2: 4 en 10: 46 herhaalden zich. Het Geschenk van de Heilige Geest liet de leerlingen in klanktaal spreken en God prijzen! Zo profeteerden zij, zo prezen zij Gods grote en nooit genoeg volprezen Naam! De volgende drie maanden bezocht Paulus regelmatig de synagoge, waar hij vrijmoedig met de bezoekers sprak over het koninkrijk van God. Met alles wat in z`n vermogen lag, probeerde hij iedereen te overtuigen van de waarheid van zijn boodschap. En, het optreden van Paulus en zijn medewerkers in en rond Efeze werd door de Heere bijzonder gezegend! 1 Kor. 16: 8 – 9 zegt daarover dat de deur wijd openstond voor zijn werk.
Helaas bleven er ook veel tegenstanders, mensen die zijn boodschap afwezen. De Weg van God werd zelfs belachelijk gemaakt. Daarom vertrok Paulus op een gegeven ogenblik, en nam de leerlingen met zich mee.Samen trokken ze verder en verkondigden uiteindelijk alle inwoners van Asia de boodschap van de Heere Jezus. Joden zowel als Grieken werd het Grote Nieuws van Redding bekend gemaakt!
( wordt echt vervolgd )
