“Ik die gevangen zit omwille van de Heer, vraag u dan ook dringend de weg te gaan die past bij de roeping die u hebt ontvangen. Wees steeds bescheiden, zachtmoedig en geduldig en verdraag elkaar uit liefde. Span u in om door de samenbindende kracht van de vrede de eenheid te bewaren die de Geest u geeft. Eén lichaam en één geest, zoals u één hoop hebt op grond van uw roeping. Eén Heer, één geloof, één doop, Eén God en Vader van allen die boven allen, door allen en in allen is.
En Hij is het Die apostelen heeft aangesteld, profeten, evangelieverkondigers, herders en leraren om de heiligen toe te rusten voor het werk in Zijn dienst. Zo wordt het lichaam van Christus opgebouwd, totdat wij allen samen door ons geloof en door onze kennis van de Zoon van God een eenheid vormen. De eenheid van de volmaakte mens, van de tot volle wasdom gekomen volheid van Christus. ( Efeze 4 ) “
In de eerste hoofdstukken van de Efezebrief beschrijft de apostel Paulus de christelijke voorrechten die de Heere Jezus aan het smadelijke kruishout van Golgotha voor ons verworven heeft. Als burgers van het Koninkrijk van God zijn we vanuit ons vroegere verloren begin in een geestelijk rijk terechtgekomen. Maar wat wij in Christus Jezus ontvangen hebben mogen we niet voor onszelf houden. Het geloof en onze levenswandel ondersteunen elkaar en gaan als het goed is uit naar de wereld om ons heen. Hoewel Paulus zelf vanwege zijn gevangenschap ernstig in zijn vrijheid beknot was spoorde hij vanuit de gevangenis te Rome de mensen in Efeze aan om zich als goede christenen te profileren. Christenen moeten recht doen aan hun naam en leven volgens hun roeping. Het keurmerk van een christen moet liefde zijn. Onderlinge liefde is de gulden wet van het koninkrijk van Jezus, de les van Zijn school en het kenmerk van Zijn familie. Zoals Christus in de wereld was, vervuld met de Geest. Een vreemdeling met een uitnemend Goddelijk volmaakt karakter.
Ootmoedigheid, zachtmoedigheid en lankmoedigheid – daarin moeten christenen uitblinkers zijn volgens Paulus. Ootmoedigheid is nederigheid die het tegenovergestelde is van hoogmoed. Zachtmoedigheid is de uitnemende gezindheid van de ziel die mensen onwillig maakt om de woede van anderen op te wekken. Lankmoedigheid is een geduldig dragen van onrecht, zonder op wraak te zinnen. Bij deze geweldig mooie kwaliteiten moeten wij elkaar ook nog eens in liefde verdragen, zonder ooit kwaad of narrig te worden De beste christenen hebben er behoefte aan om het beste van elkaar te denken, en niet het slechtste schreef Matthew Henry.
Zonder deze schitterende gezindheid kan de eenheid in de gemeente namelijk niet bewaard worden. De eerste stap naar eenheid is nederigheid. Hoogmoed en hartstocht verbreken de vrede en wekken onrust op. Nederigheid en zachtmoedigheid herstellen de vrede. Hoe meer nederigheid en ootmoedigheid er ergens is, hoe meer gelijkgezindheid de harten binnen zal stromen.
Het centrum van de christelijke eenheid bevindt zich in ons hart, en in onze geest. Deze soort eenheid is niet te vinden in gelijkheid van gedachten, en ook niet in een overeenkomstige manier van aanbidden, maar in het één zijn van hart en ziel. Wij moeten er ons uiterste best voor doen om deze eenheid tot stand te brengen en te bewaren. Vrede is een band. Veel dunne twijgjes worden sterk als ze samengebonden worden. Zo is het ook met het tot stand brengen of behouden van vrede. De band van de vrede vormt de kracht van een gemeenschap.
Als christenen moeten we één van hart zijn, want de gemeente is één lichaam, en één Geest. ( vs 4 ) Als we bij Christus horen, worden we door één en dezelfde Geest bezield.. Er is één Christus op Wie wij hopen, en één hemel waarheen wij op weg zijn. Het heerlijk Evangelie heeft ons één en dezelfde genade gebracht waardoor wij gered zijn. Wij weten bovendien dat ook alle mensen die nog gered zullen worden dezelfde genade nodig zullen hebben.
Paulus ziet het helemaal voor zich en komt nu pas goed op gang. Hij voert als een goede herder de gemeenteleden van Efeze verder langs de weg van het geloof. Het is de bedoeling dat ze volwassenen zullen worden, zodat ze geworteld en gegrond zullen zijn in Christus Jezus. De eenheid in de gemeente zal door de juiste houding van haar leden gegarandeerd blijven. Dit impliceert een onderwerping aan het onderwijs dat de mensen van de dienaren van het Woord ontvangen. ( vs 11 – 15 ) Iedereen binnen de gemeente zal op deze manier in staat blijken te zijn om mee te helpen de gemeente in liefde en geloof te laten groeien. Dat allemaal via de taak waartoe ieder afzonderlijk geroepen is. Deze roeping is een roeping door God Zelf. Zij werkt krachtig in de innerlijke mens. ( Rom. 8 : 30 )
In vers 4 t/m 6 herhaalt Paulus zeven keer het woord “ een “ . De eerste drie keer geldt die herhaling voor eerder genoemde thema`s uit de Efezebrief: één lichaam ( 2 : 14 – 17 / één Geest ( 2 : 18 – 22 ) en éeń hoop ( 1 : 11 – 14/ 1 : 18 – 23 ) De waarheid van Christus vormt de basis van deze eenheid. Iedereen die via de doop belijdt dat hij Christus wil volgen hoort bij Gods volk. Het maakt niet uit of die persoon Joods of niet- Joods is. ( Gal. 3 : 27 ) We kunnen “ één doop “ ook geestelijk vertalen als de doop met de Heilige Geest. ( 1 Kor. 12 : 13 ) Eén God en Vader boven allen, door allen en in allen duidt op de drie- eenheid van de Vader, Zoon en Heilige Geest.
Wat een wijsheid, inzicht en genade heeft Paulus van de Heere ontvangen om het Evangelie van Gods genade zo duidelijk uit te leggen! Vanaf vers 11 geeft hij bovendien een schitterende toepassing voor de gemeente. Hij benadrukt het feit dat Christus` hemelvaart vooronderstelt dat Hij eerst naar de aarde afgedaald is. Dat wil zeggen dat Hij mens geworden is, maar ook weer naar Zijn Vader terugkeerde om alles in de hemel en op de aarde met Zijn aanwezigheid te vervullen.
Deze uitnemende God heeft de gemeente haar plaats, en de gemeenteleden hun gaven gegeven Hij stelde apostelen, profeten, evangelieverkondigers, herders en leraren aan om Gods kinderen toe te rusten voor het werk in Zijn dienst. Christus is de Overwinnaar! Het is een Unieke Triomfator die Zijn overwonnenen niet aan de dood prijsgaf, integendeel. Hij overwon voor hen de dood, en schonk hen aan de gemeente ten nut en voordeel van de andere gemeenteleden. En niet alleen in de gemeenten. Als christen zullen zij bovendien uitgaan in de wereld om op alle plaatsen waarheen de Heere hen zenden zal hun taak te vervullen. Is dat niet bijzonder? We zijn als apostelen, profeten, boodschappers van het Goede Nieuws, leraren en leiders een geschenk van de Heere Jezus om andere gelovigen te helpen goede christenen te worden. Het is onze taak om de kerk van Christus sterk te maken. Net zo lang tot wij allen hetzelfde geloof hebben, en dezelfde kennis van de Zoon van God. Totdat wij samen als christenen volwassen zullen zijn. Totdat de kerk volmaakt is, net als Christus zelf. Zonder Christus kan de kerk niet bestaan, en geen eenheid blijven. De dienaren van de kerk hebben de kracht van Christus in Zich. Ze helpen bovendien om die kracht door te geven. Iedereen in de kerk krijgt zo een deel van die kracht. De kerk kan alleen groeien als iedereen in liefde samenwerkt.
De kerk zal zo immuum zijn voor mensen met slechte bedoelingen die de gemeenteleden willen bedriegen. Ze zal daar niet meer naar luisteren omdat haar leden geen onmondige kinderen meer zijn, maar mensen die trouw zijn aan de waarheid, en van elkaar houden. Op die manier zullen ze allen steeds meer op Christus gaan lijken. Hij is het Hoofd van de Kerk!
