Schrijf jij weleens een brief? Wat zet je daar dan in? Een brief aan je opa en oma bijvoorbeeld. Of een brief aan je beste vriend of vriendin?
Zit er weleens een briefje in je schooltrommel met: “eet smakelijk!”?
Of leg je een briefje in je trommel als je wat over hield ? “ sorry mam, maar ik kon het echt niet op.”?
Soms hebben ze hele erge dingen gedaan. Ze hebben gestolen, of andere mensen doodgeschoten.
Er zijn ook heel veel mensen die in de gevangenis zitten terwijl ze helemaal niets kwaads gedaan hebben. Zo zijn er landen waar je niet in de Bijbel mag lezen. En niet over de Heere Jezus mag spreken. Als je dat toch doet, dan ga je de gevangenis in.
Er zijn ook mensen die vinden dat de regering verkeerde regels geeft. Daar zijn ze het niet mee eens. In veel landen moeten zulke mensen de gevangenis in.
Maar het gebeurt ook dat mensen gearresteerd worden omdat ze een andere huidskleur hebben, of omdat ze anders leven of anders zijn.
Hier in Nederland wordt heel veel voor gevangenen gedaan. Maar dat is lang niet overal zo! Er zijn landen waar veel te veel mensen bij elkaar in een kleine ruimte gepropt worden.
Er zijn landen waar gevangenen gemarteld worden.
Of waar ze veel te weinig eten en drinken krijgen.
Soms moeten ze voor straf hun hele leven in de gevangenis blijven.
Soms krijgen ze een brief. Daarin lezen ze over het leven buiten de gevangenis.
Ze lezen dat er andere mensen zijn die aan hen denken, en voor hen bidden.
Als ze zo`n brief gelezen hebben, is het net of er een klein sprankeltje hoop in hun hart gebracht is.
Ze weten dat er aan hen gedacht wordt. Voor hen gebeden. Dat er mensen zijn die hun best doen om hen uit de gevangenis te krijgen.
Hij was een evangelist en had veel nieuwe kerken gesticht. Natuurlijk bleef hij aan die kerken denken, ook al ging hij zelf weer dóór om het Woord van de Heere God uit te delen.
Omdat Paulus het erg druk had met zijn preken, had hij bijna geen tijd om zelf brieven te schrijven.
Dat was best een probleem, want de nieuwe kerken wisten ook nog niet alles. Er waren veel vragen bij de mensen die in de Heere Jezus gingen geloven.
Ze schreven een brief aan Paulus waarin hun vragen stonden.
De secretaris van Paulus – dat is iemand die brieven voor je schrijft – schreef een brief terug.
Daar zette Paulus zijn handtekening onder, en snelle boden brachten de brief over land en zee naar de wachtende kerken.
Op een keer schreef Paulus een brief aan de gemeente van Kolosse. Een kleine stad in Turkije. In Kolosse werd veel wol gesponnen en verkocht. De mensen van Kolosse heetten Phrygiërs . Er woonden verder nog wat Griekse kolonisten en Joden. Paulus had in Kolosse het Woord van God gepreekt toen hij op één van zijn zendingsreizen was.
Na kortere of langere tijd kwam de brief van Paulus in Kolosse aan. Als een lopend vuurtje ging het nieuws de gemeente rond. Iedereen kwam naar de kerk omdat de brief daar voorgelezen zou worden.
De mensen luisterden ingespannen en erg benieuwd wat ze te horen zullen krijgen.
Hoor eens wat er komt:
In al onze gebeden danken wij God, de Vader van onze Heere Jezus Christus voor u want we hebben gehoord dat u in Christus Jezus gelooft, en alle heiligen liefhebt omdat u hoopt op wat in de hemel voor u gereedligt. “
Wat een mooie woorden! De mensen kijken elkaar eens blij aan. Ze denken aan de schat die ze zullen ontvangen als ze bij de Heere Jezus zullen zijn!
Dan gaat de brief weer verder.
Er wordt voor hen gebeden horen ze. Of ze verder mogen groeien in het geloof in de Heere Jezus. Paulus vertelt verder. Heel precies beschrijft hij wie de Heere God is. De mensen luisteren ademloos.
Hij, de Heere God is het hoofd van de Kerk. Hij is het Begin, de Oorsprong. Hij is de Eerste die uit de dood is opgestaan. Hij is van alles en van iedereen de Eerste.
In alles wat bestaat is God te vinden. Door de Heere Jezus en voor de Heere Jezus kan ook alles weer goed komen. Hij heeft alles en iedereen, alles op aarde en alles in de hemel met zich willen verzoenen.
Want Hij heeft vrede willen brengen met Zijn bloed aan het kruis. “
Er staat nog veel meer in de brief van Paulus. Hij beschrijft precies wat hij bidt voor de mensen in Kolosse. Hij bidt of ze de wil van God steeds beter mogen begrijpen. Of ze wijsheid mogen ontvangen. En of ze goed voor elkaar mogen zijn. Het niet op zullen geven als het moeilijk is. Want zo zullen ze met blijdschap en dankbaarheid het Koninkrijk van God ontvangen.
Wat een mooie brief was dat!
De mensen zijn er erg blij mee, en druk pratend lopen ze weer naar huis. De inhoud van de brief gaat het hele stadje door. Mensen die niet in de kerk konden zijn horen het nieuws en worden óók blij. Ze hopen weer met nieuwe hoop en moed. Ze zien ineens weer wat beter Wie de Heere Jezus voor hen is. Eigenlijk is het net als met het strooien van graankorrels. Het valt in de aarde en er komen nieuwe plantjes op. Plantjes van geloof, hoop en liefde.
Als wij zo`n brief schrijven, dan doen we eigenlijk hetzelfde. We brengen ergens anders een klein beetje geloof, hoop en liefde. Daar maken we niet alleen mensen blij mee. Maar vooral de Heere Jezus Christus.