Bloggen onderweg ( 2 )


 
We bevinden ons in een schitterende omgeving ter hoogte van de zuidelijke Dolomieten in Italië. Een gebergte dat werkelijk een parel van de natuur is en tegelijkertijd een deel van de wereldgeschiedenis met haar eeuwenoude tradities en kunst in zich verbergt. De Monte Grappa is in het Dolomieten Gebergte een 1775 meter hoge rots die tussen twee rivieren ingesloten wordt. Belluno, Vicenza en Treviso zijn zonovergoten provincies die aan de voet van de Monte Grappa grenzen. Het spiegelgladde oppervlak van het meer, het getsjilp van de vogels en de ontwakende zon laten er geen twijfel over bestaan dat er een stralende dag aangebroken is!
We ontbijten in de schaduw van de mimosa. De pittige roast van Italiaanse espresso maakt ons klaarwakker en biedt de start die we nodig hebben voor een eerste verkenning van de omgeving.
Frans zet de route uit. De vallei lijkt zich om het stuwmeer heen gevormd te hebben. Fleurige bloemen steken hun vrolijke kopjes overal boven uit. Een scala aan kleuren en heerlijke aroma`s omarmt het geheel en maakt het tot een betoverend mooie plek! Het is niet voor te stellen dat er tijdens de Eerste Wereldoorlog fel gevochten is rondom de Monte Grappa. Meer dan 12.000 Italiaanse en 10.000 Oostenrijkse soldaten vonden hier hun graf, lezen we.
We kiezen een pad naar het stuwmeer en duiken de stille groene rust van het bos in. Af en toe staan we stil om naar namen van bloemen en planten te gissen. “Oregano, wilde aardbeien, scabiosa, seringen, mimosa en hibiscus “ weet Frans. Daarnaast zijn er nog vele namen van onbekende bloemen. Kleine witte vlinders doen zich tegoed aan het water van een plas op het pad. Het lijkt alsof de tijd hier stil heeft gestaan. We zien door de zon verweerde houten huizen en nostalgische kudden schapen en ezels. De dieren lopen alsof ze aan een marathon meedoen! We wringen ons door de blatende roedel heen tot we achter de reden van hun haast komen. Een grote jeep met een moderne herder die de schapen naar een andere plek wil leiden. Hij doet dat niet met border collies maar heeft een moederschaap met een lam gevangen. Ze zit stilletjes in een kooi, en de hele kudde draaft er achter aan. Zo kan het ook!
We lopen tot de stijgende zon en temperatuur ons waarschuwen dat het tijd wordt om het water en de schaduw op te zoeken.
Als we het bos achter ons laten ontdekken we een eenvoudig Christusbeeld voor de ingang van de camping. De inscriptie bevat een gebed dat om bescherming voor reiziger en wandelaar smeekt. Ernaast een simpele houten bank die gelegenheid biedt om even te mediteren. In de zitting is een inscriptie uitgesneden:  “ Al Cristo de Gajole “ de Christus van Gajole. Het tafereel leidt onze gedachten op tot de Heere Jezus Christus. Hij kent ook ons, pelgrims. Vandaag geeft Hij ons rust in Zijn heerlijke natuur!

 

2 responses to “Bloggen onderweg ( 2 )

Geef een reactie