Psalmen 3
De Heere is mijn Herder, het ontbreekt mij aan niets. Hij laat mij rusten in groene weiden en voert mij naar vredig water. Hij geeft mij nieuwe kracht en leidt mij langs veilige paden tot eer van Zijn Naam.
Al gaat mijn weg door een donker dal, Ik vrees geen gevaar want U bent bij mij. Uw stok, en Uw staf, zij geven mij moed. ( Psalm 23 : 1 – 4 )
Het voor David vertrouwde beeld van de herder komt vaak voor in de Bijbel. Israël was een volk van schaapherders. Het lot van de schapen was bij de herder veilig en gegarandeerd. De goede naam van een herder was afhankelijk van het welzijn en de gezondheid van zijn kudde.
De herder riep zijn schapen bij hun naam en leidde hen door de deur van de schaapskooi naar buiten. De deurwachter had de herder al herkend, en de deur van de schaapskooi voor hem geopend. Nadat de schapen hem naar buiten gevolgd waren, liep hij voor hen uit. De herder riep tijdens het voortgaan naar zijn schapen, of hij zong een lied. De kudde herkende zijn stem feilloos, en volgde. ( Johannes 10 : 3, 4 ) Dit beeld vormt een briljante overeenkomst met de volmaakte kwaliteiten van de Heere Jezus Christus.
De trouwe en beschermende aanwezigheid van de Herder – Heere biedt ons houvast in mooie en vreugdevolle, maar ook in donkere tijden van ziekte of sterven.
De uitrusting van de herder openbaart ons schitterende lessen. De stok staat voor autoriteit ( zie psalm 2 : 9 / 45 : 7 ) De herder gebruikte de stok om schapen te tellen en te controleren. De staf daarentegen was een lange staaf die in een krul eindigde. De herder dreef met deze staf de schapen bijeen zonder hen aan te raken, en wendde er bovendien het gevaar van doornen of distels mee af.
Zo gebruikt de Heere Zijn Woord ook. Het is ons nu eens gegeven om daardoor te leren, te vermanen, en te bestraffen, dan weer om te bemoedigen, te troosten en te leiden. Dat is toch geweldig?
Een goede herder stelde zijn hele leven in dienst van de schapen. Hij stierf er zelfs voor als dat nodig was. Zo schiep de goede herder het beeld van de Heere Jezus. Hij heeft de hemel verlaten om af te dalen naar de mensen. Op aarde gekomen heeft Hij de gestalte van een dienende herder aangenomen. Hij heeft zichzelf vernederd tot de dood aan het kruis.
Heel Zijn leven was een wonder. Alles ademde uit dat er gebeurde wat eigenlijk niet kon. En zo is het ook met onze eeuwige Redding.
“ En ziet, de maagd zal zwanger worden, en een Zoon baren. En men zal Hem de naam Immanuël geven – God met ons! “ ( Math. 1 : 23 )
Hij zei: “ Ik ben het Licht voor de wereld. Wie Mij volgt, loopt nooit meer in het duister, maar heeft licht dat leven geeft. “ ( Joh. 8 : 12 )
“ Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn Eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verderven zal, maar het eeuwige leven hebbe. “
“ God heeft Zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om een oordeel over haar te vellen, maar om de wereld door Hem te redden. “ ( Joh. 3 : 16 – 17 )
“ Moest de Messias al dat lijden niet ondergaan om Zijn glorie binnen te gaan? “ ( Lucas 24 : 26 )
Wanneer wij over psalm 23 mediteren , dan zien we de Heere Jezus Christus daar hoog uit oprijzen. Genade, liefde en vrede op Zijn lippen uitgestort. Zoals een afgemat schaap in groene graslanden en aan stille waterpoelen bijkomt, zo liet de Heere David bijkomen. Maar er is meer! De eeuwigheid zal openbaren hoeveel moede pelgrims na hem door de woorden van deze psalm verkwikt, bemoedigd en vertroost gevaren trotseerden, zorgen vergaten, en hernieuwde levensmoed ontvingen. En hoeveel zielen met deze psalm op de lippen zingend de doodsjordaan doorgedragen zijn.
