Het is als met een kind dat volwassen wordt. Een kind praat en denkt nog als een kind. Maar als het volwassen geworden is, zijn al die kinderlijke dingen verdwenen. Net zo zal straks alles wat onvolmaakt is verdwenen zijn.
Een kind praat, denkt en overlegt op een manier die past bij zijn leeftijd. Daar is niets vreemds aan, we lachen hoogstens vertederd wanneer we zo’n kind zien of horen.
Paulus koos voor het voorbeeld van een kind om zich te verduidelijken en het voorbeeld te verlevendigen. Hij deed dat niet om zichzelf met een kind te vergelijken of om zichzelf in de uitwerking ervan als een volwassene voor te stellen.
“ Sinds ik een man ben, ben ik weggedaan wat er bij het kind hoort” schreef de apostel. Een volwassene spreekt, denkt en overlegt op een manier die bij de volwassenheid hoort. Het voorbeeld heeft geen verdere uitleg nodig: we begrijpen dat spreken, denken en overleggen van een volwassene op een hoger niveau ligt dan dat van een kind.
Zoals deze levensfasen van elkaar verschillen, zo geldt dat ook voor het leven binnen de christelijke gemeente. Bij het stadium voor de wederkomst van Christus horen de gaven van het spreken met tongen en talen en van profetie en kennis. Het stadium na de wederkomst wordt gekenmerkt door een volmaakte gemeenschap met de Heere God. Zo is er ook een vergelijkbaar verschil tussen de tijd voor de wederkomst en die erna. Een recht-geaard christen ziet dan ook vol verlangen uit naar die tijd.