In de bergen wisselen warme zonnige dagen zich vaak af met korte felle onweersbuien. Knetterende blikseminslagen en regenbuien waarin je een douche kunt nemen beschrijven dit natuurfenomeen nog het best! Na zo`n bui gaat de zon weer helder op. Witte damp trekt omhoog en laat de schoonheid van het gebergte in al zijn ruige pracht tot zijn recht komen. We rijden richting Bassano del Grappa, een stadje dat aan de voet van de Vooralpen ligt. Dwars door de stad stroomt een rivier met een monumentale brug, de Ponte Vecchio. Archeologische vondsten hebben bewezen dat het gebied rondom Bassano al vanaf de tiende eeuw na Christus bewoond is. De huizen zijn in Romeinse stijl gebouwd, de kleur van de steensoort is nagenoeg identiek aan het omringende gebergte. Het geheel doet dromerig en folkloristisch aan.
De Eerste Wereldoorlog heeft grote gevolgen voor Bassano gehad omdat de stad in de frontlinie lag. Meer dan 7000 mensen moesten vanuit de stad geëvacueerd worden terwijl er op de nabijgelegen Monte Grappa hevig gevochten werd. Overal in de stad herinneren monumentale foto`s niet alleen aan deze vreselijke tijd, maar ze stralen vooral de absurditeit van oorlogvoeren uit. Chaos, rokende puinhopen en wanhopige mensen. Dode blikken uit soldatenogen staren ons aan. Meer dan honderd jaar lang blijft hun boodschap een ernstige waarschuwing tegen elke vorm van geweld.
Gelukkig is het historisch centrum van de stad ongeschonden bewaard gebleven. Fraaie pleinen en arcade-galerijen staan aan weerszijden van de woelige zaterdagse markt te pronken. Overal kerken en kapelletjes. Het zijn er veel te veel om binnen te gaan. Toch kunnen we het niet laten om de mooie San Francesco basiliek te bezoeken. Zij stamt uit 1292! De sober ingerichte kerk straalt rust en sereniteit uit. Het zonlicht straalt door de hoge raamopeningen naar binnen om schuin op het altaar neer te stralen. Vaak bouwde men een kerk zodanig dat het licht precies op de tijd van het morgengebed op het altaar neerstraalde. Hier binnen niets van het stadsgewoel, alle aandacht wordt automatisch op het gouden kruis boven het altaar gevestigd.
Het treft ons altijd weer, dat kruis. Overal op aarde herinnert het aan het bitter lijden en sterven van de Heere Jezus. Tevens is het een onweerlegbaar bewijs van de verstrekkende boodschap van Gods Woord. In zoveel talen en landen geopenbaard. Hoeveel inwoners van Bassano del Grappa zouden de stem van God hebben gehoord? Het Ave Maria wordt in vele talen uitgesproken. Veel Italianen gebruiken dit lied als wiegelied laat ik mij vertellen.
We verlaten de kerk. Buitengekomen knipperen onze ogen tegen het felle zonlicht. We drinken een cappucino en genieten van het radgesproken zangerige Italiaans. Fleurige bloemenkraampjes, mooie stoffen, en duizend en één andere zaken worden in de schilderachtige nauwe straatjes aan de man gebracht. Het fruit is hier sappiger, kleuriger en geuriger dan bij ons in Holland. Enge vissen kijken ons met gebroken ogen vanaf een ijsbed aan. Niets voor mij! Frans lacht. Hij koopt een heerlijke paëlla.
