Het is niet goed om te scheiden.
‘Ook voor mensen die getrouwd zijn heb ik regels. Die regels zijn trouwens niet van mij, maar komen van de Heer Zelf. Luister goed: Een man mag niet scheiden van zijn vrouw. En een vrouw mag niet scheiden van haar man. Maar stel dat een vrouw toch scheidt van haar man. Dan mag ze niet opnieuw trouwen, maar ze mag het wel weer goedmaken met haar man. ‘ ( 1 Kor. 7: 10,11)
Na zijn woorden aan de ongehuwden en weduwen ging Paulus in op vragen met betrekking tot mensen die getrouwd waren. Het ging om gehuwden die beiden gelovig waren. In de ogen van God was het huwelijk heilig, Hij kon niet anders dan het ten zeerste afkeuren wanneer twee gelovige echtelieden van elkaar scheidden ( Mal. 2: 16).
Toen Jezus op aarde was, heeft Hij zich daar nadrukkelijk tegen uitgesproken. ( Matth. 5: 31,32 / Matth. 19: 3-9 / Marcus 10: 11/ Lucas 16: 18). Hier in Korinthe kon Paulus direct verwijzen naar de woorden van de grootste Leermeester aller tijden. Hoewel het moeilijke thema`s waren om aan te snijden, was Paulus moedig genoeg om dat te doen. Hij wist zich voor alle dingen geïnspireerd door de Heilige Geest.
Maar hoewel de algemene regel duidelijk was, werd Paulus in Korinthe toch geconfronteerd met lastige situaties waarin sprake was van echtscheiding. Waarschijnlijk berustte zijn opmerkingen op een concrete situatie in Korinthe. ‘Indien zij echter toch gescheiden zijn’, schreef de apostel, ‘dan moet de gescheiden vrouw of man ongehuwd blijven, of zich met de ex- echtenoot verzoenen.’ Voor God blijft een huwelijk van kracht tot de dood mensen van elkaar scheidt. ( Rom. 7: 2,3).
Een wettelijke echtscheiding kon dan ook voor gelovigen geen automatische toestemming betekenen voor een ander huwelijk. Dan was er sprake van trouwbreuk ( zie Rom. 7: 3 / Matth. 5: 32 / 19: 9) Voor de gelovige gescheiden mens bleef er dus niets anders over dan voortaan ongehuwd te blijven, of zich alsnog met de gescheiden partner te verzoenen en het gebroken huwelijk weer in ere te herstellen.
Volgens alle bijbelverklaringen gelden de uitspraken van Paulus voor mannen en vrouwen. Een man mag zijn vrouw niet verstoten,en als dat toch gebeurt dan moet hij streven naar verzoening en herstel.
Paulus zette stap voor stap de gemeente van Christus met hun neus in de juiste richting. Heel precies werkte hij de situaties in Korinthe door, met de bedoeling om orde te scheppen en de gemeente op het pad van Gods geboden te krijgen.
Het huwelijk is voor het leven, volgens het bevel dat Christus ons zelf gegeven heeft. Echtgenoten horen geen ruzie met elkaar te zoeken, en als ze dat toch doen dan moeten ze zich snel weer verzoenen. Ze zijn voor het leven aan elkaar verbonden. Aldus Paulus.
Dit is een zeldzaam geluid. We zijn misschien geneigd om grapjes te maken over deze richtlijnen. Maar wat we beter kunnen doen is om in ons huwelijk te vertrouwen op Gods beloften. Toen Hij ons als man en vrouw samenbracht, beloofde Hij ons Zijn hulp en steun. Hij eerde het huwelijk, en heeft op een huwelijksdag Zijn eerste wonder verricht. ( Johannes 2: 1-12)
Door het wonder van het kruis vernietigde God alle muren die scheiding maakten tussen Hem en ons, maar ook tussen ons mensen onderling. Door voor ons te sterven gaf Hij een liefde zo groot, dat wij daar onszelf in mogen verliezen en op onze beurt voor altijd in vrede kunnen en mogen leven met elkaar. Juist binnen het christelijk huwelijk. God vond het zo belangrijk dat Hij het zelfs wilde gebruiken als voorbeeld van Zijn liefde.
‘ Volg dus het voorbeeld van God, als kinderen die Hij liefheeft. En ga de weg van de liefde, zoals Christus – die ons liefgehad heeft en zich voor ons gegeven heeft als Offer, als een geurige Gave voor God. ( Efeze 5: 1)