Woorden van Leven – alleen God

Exodus 20 : 2, 3
Matth. 6 : 19 – 34 

Ik ben de Heer, Uw God die u uit Egypte, uit de slavernij heeft bevrijd. Vereer naast Mij geen andere goden. 

‘Verzamel voor jezelf geen schatten op aarde. Mot en roest vreten ze weg, en dieven breken in om ze te stelen. Verzamel schatten in de hemel, daar vreten mot noch roest ze weg, daar breken geen dieven in om ze te stelen. Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn. Het oog is de lamp van het lichaam. Dus als je oog helder is, zal heel je lichaam verlicht zijn. Maar als je oog troebel is, zal er in heel je lichaam duisternis zijn. Als het licht in jezelf verduisterd is, hoe groot is dan die duisternis! Niemand kan twee heren dienen, hij zal de eerste haten en de tweede liefhebben, of hij zal juist toegewijd zijn aan de ene en de andere verachten. Jullie kunnen niet God dienen én de mammon. Daarom zeg Ik jullie: “ Maak je geen zorgen over jezelf en over wat je zult eten of drinken, noch over je lichaam en over wat je zult aantrekken. Is het leven niet meer dan voedsel en het lichaam niet meer dan kleding? Kijk naar de vogels in de lucht, ze zaaien niet en maaien niet, en vullen geen voorraadschuren, het is jullie hemelse Vader die ze voedt. Zijn jullie niet meer waard dan zij? Wie van jullie kan door zich zorgen te maken ook maar één el aan zijn levensduur toevoegen? Maak je geen zorgen over je kleding. Kijk eens naar de bloemen op het veld. Ze werken niet en ze maken geen kleding. Toch zijn ze prachtig. Ja, zelfs nog mooier als koning Salomo in zijn mooiste kleren. Het gras dat vandaag op het veld staat wordt morgen gebruikt om een vuur aan te maken. En toch versiert God het gras met prachtige bloemen. Dan zal God zeker voor jullie zorgen! Waarom vertrouwen jullie dan niet op Hem? Maak je dus geen zorgen. Zeg niet: “ Hoe komen we aan eten? “ Of: “ Hoe komen we aan drinken? “ Of: “ Hoe komen we aan kleren? “ Met die dingen houden de mensen zich bezig die God niet kennen. Je Vader in de hemel weet echt wel dat je al die dingen nodig hebt. Houdt je bezig met Gods nieuwe wereld en doe wat God van je vraagt. Dan zal God je al die andere dingen ook geven. Maak je geen zorgen over morgen. Bewaar die zorgen maar voor morgen. Je hebt het al moeilijk genoeg met vandaag.’ 

De Israëlieten waren door een Goddelijke kracht uit Egypte weggeleid. Ze waren er slaven geweest onder het harde juk dat de farao hen opgelegd had. Er waren zeven vreselijke plagen aan hun exodus voorafgegaan. Uiteindelijk had de dood van alle eerstgeborenen de halsstarrigheid van de farao gebroken. Gesmeekt had hij of de Israëlieten weg wilden gaan. Maar nauwelijks vertrokken werden ze al weer achtervolgd door een geweldig leger Egyptenaren. God had door een natuursprake alle Egyptenaren gedood. Opgetogen waren de Israëlieten verder getrokken. In hun gedachten waren ze al in het beloofde land! Maar alles liep anders. Het water raakte op. Ze morden en mopperden en het leek er alsof ze Mozes en Aäron wilden doden. De Elohim wist dat ze Zijn Wetten nodig hadden omdat ze er geen notie van hadden hoe ze zich moesten gedragen. In Egypte hadden ze naast hun eigen oude wetten ook te maken gehad met de bijgelovige godsdienst van de Egyptenaren. Osiris, de god van de dood, de opstanding en de vruchtbaarheid. Isis, een machtige tovenares die mensen en goden moest beschermen tegen allerlei ziekten. Anoebis, de beschermgod van het graf. Horus, de heerser over de kosmos en Ra, de zonnegod die elke dag stierf en weer opstond. 

Na al die jaren in dat vreemde land waren ze daar vertrouwd mee geraakt. De Heere verafschuwde dat feit. Geen wonder dat Hij Zijn heilige wet begon met de verklaring van Zijn unieke Godheid. Door van Israël te eisen dat het Hem als zijn enige God erkende bevrijdde de Heere het volk van de vervreemdende afgoden van alle andere volken. Door de eeuwen heen bleef het hard nodig dat de Elohim Zijn volk waarschuwde. Hoewel we nergens meer iets over de Egyptische goden lezen, bleven er duizend-en-één andere afgoden over. Toen Jezus op aarde was heeft hij Zijn leerlingen onafgebroken gewaarschuwd. ‘ Ieder mens heeft iets, het één of ander wat hij tot zijn schat maakt ‘ zei Hij. Jezus wilde de mensen niet alles wat mooi en goed is afpakken, maar Hij waarschuwde hen wel. De discipelen hadden alles verlaten om Jezus te volgen. Jezus nam Zijn jongeren als voorbeeld en wilde dat de mensen geen aardse schatten zouden zoeken als het allerbeste en mooiste. Hij wilde al helemaal niet dat de mensen hun vertrouwen daarop zouden stellen. Alles hier op aarde is namelijk aan verval en bederf onderhevig. Hoe mooi het ook is, het gaat voorbij, niets is blijvend. Het is nodig om over deze feiten na te denken en ons te realiseren dat het veel beter is om hemelse, eeuwige en blijvende schatten te zoeken. We moeten ons niet zoveel zorgen maken over de dingen van deze wereld. God heeft beloofd dat Hij in alle dingen zal voorzien. 

IJver is een goede zaak, maar mag niet ontsporen. De ambitie om in de ogen van God en mensen uit te blinken kan onze relatie met God laten ontsporen. Ook hebzucht kan deze verhouding bederven. Hebzucht is een dwaze misrekening die de helderheid van onze blik teniet doen en tot afgoderij leidt. Een leerling van Jezus moet leren waarderen wat bestendig is en wat voor altijd blijft. Hij moet leren zien wat bestendig en wezenlijk is en de keuze voor God maken. Een grote vijand is bezorgdheid. Bezorgdheid – kommer en kwel – werpen de hiërarchie van waarden en normen omver. Achter bezorgdheid kan zomaar hoogmoed opduiken, angst om te falen. Voordat we het beseffen zijn we aan het verdwalen. Onze blik moet altijd gevestigd blijven op God. Hij is niet één van die heidense goden die we moeten dwingen om ons te helpen of ons tegemoet te komen. God de Vader is de Heer van de schepping, van wie elk schepsel afhankelijk is. Door het vertrouwen op God en het verlangen om Zijn gerechtigheid uiteindelijk in deze wereld te zien zegevieren wordt onze zorg voor de dag van morgen weggenomen! ( alle woorden zijn afkomstig uit SBijbels en kanttekeningen )