Waarom de opstanding? ( 4 )

Johannes 20
De lege plaats die Judas achtergelaten had, was ontzettend groot. Hij was er altijd geweest, niemand had zijn rampzalige einde kunnen vermoeden. Johannes heeft het nog steeds over ‘ de twaalf ‘ wanneer hij de verschijning van de Heere Jezus aan één van Zijn leerlingen bekendmaakt. 
Jezus was gekomen en had Zich geopenbaard. Opvallend feit is dat Hij niet meer aan ongelovigen verscheen, alleen aan Zijn volgelingen. Jezus had niet langer de intentie om ongelovigen te bewijzen of tegenstanders te dwingen om in Hem te geloven. Maar Thomas was daarbij niet aanwezig geweest. Het doel van de komst van de Meester – het geloof van Zijn leerlingen sterken en vernieuwen – was aan hem voorbijgegaan. Het begin van de uitstorting van de Heilige Geest óók. Waarschijnlijk heeft de Heere Jezus net als bij de voetwassing een profetisch symbolische handeling verricht om de gave van de Heilige Geest aan te kondigen, want de discipelen waren nog even bang als tevoren en hielden de deuren hermetisch afgesloten. ( vs 26 ) Ze gingen nergens verkondigen dat de Heere Jezus echt was opgestaan!
Thomas had een uitzondering uitgemaakt. Hij was nergens bij aanwezig geweest. Thomas was één van hen, een broeder. Hij moest het nieuws weten. Maar Thomas was helemaal niet blij, hij reageerde nogal korzelig.

De blijde opstanding en het grote nieuws lieten hem eerder ongeloviger worden. “ Alleen als ik de wonden van de spijkers in Zijn handen zie, en met mijn vingers voelen kan, en als ik mijn hand in Zijn zijde kan leggen, zal ik geloven.” zei Hij. Dat was nogal een extreme uitspraak. Eigenlijk valt zijn reactie goed te begrijpen. Het was een realistische uitspraak. Thomas was net zo verdrietig als de anderen. Maar het moet eerlijk gezegd worden dat hij in tegenstelling tot zijn broeders niets van Jezus gehoord of gezien had. Dat deed pijn. Waarom de anderen wel en hij niet? Had het verdriet om het verlies van de Heere Jezus hem laten vereenzamen? Ieder mens verwerkt verdriet weer anders. Veel mensen zoeken elkaar op. Maar anderen verwerken rouw liever alleen.
De Bijbel geeft er geen verklaring over. Het lijkt heel waarschijnlijk dat het geloof van Thomas beproefd werd. Die beproeving duurde een hele week. Jezus nam de tijd en liet Thomas wachten. Pas een week later verscheen Hij opnieuw. De leerlingen waren bij elkaar, Thomas was er nu ook bij. Nu zou blijken dat Zijn kinderen altijd hoort. Waar ze ook zijn, en wat er in hun hart omgaat.
Terwijl de deuren gesloten waren, kwam Jezus in hun midden staan. Hij kwam, op Zijn tijd. Opnieuw klonk Zijn liefelijke groet. “ Shalom, Ik wens jullie Mijn vrede. ‘

Jezus bleef staan. Jezus kwam altijd gelijk tot de kern van de zaak. Hij liet er geen gras over groeien, en ging gewillig in op het verzoek van Thomas.
“ Leg je vingers hier, en kijk naar Mijn handen. Leg je hand in Mijn zij. Wees niet langer ongelovig, maar geloof! “ Ja, en als Jezus komt, dan neemt Hij alles mee voor de mensen die Hij liefheeft. Op deze dag nam Hij geloof mee voor Thomas.
“ Mijn Heere, Mijn God. “ antwoordde Thomas.
Dat paste precies bij zijn karakter. We lezen niets over een blijde uitroep, over neervallen aan Jezus` voeten, over aanraken of over uitbarsten in tranen. Best een wonder dat de Heere Jezus zo precies tegemoet kwam aan zijn karakter. Thomas die alles alleen wilde verwerken, kreeg een persoonlijk antwoord. Wat een pastorale behandeling.

Zacht verwijtend antwoordde Jezus:  “ Omdat je mij gezien hebt, geloof je. Gelukkig zijn zij die niet zien, en toch geloven.”
Latere lezers van het Evangelie van Johannes en alle volgende generaties geloofden zonder te hebben gezien. Daar horen wij ook bij. Deze zegen is voor iedereen die gelooft. De Heere Jezus dacht bij Zijn opstanding al aan ons. Dat is een wonder. Ons geloof rust op het getuigenis van de apostelen, en het getuigenis van alle mensen die dit Woord verkondigen.
Hierna deed de Heere Jezus nog veel wonderen. Dingen die de engelen graag in zouden zien, maar die niet opgetekend staan in het Evangelie van Johannes.
“ Maar deze dingen zijn opgeschreven opdat u gelooft dat Jezus de Messias is. De Zoon van God. En opdat u door te geloven leven zult door Zijn Naam.’