Op weg naar Pasen ( 25 )

De leiders brachten Jezus naar Pilatus, de Romeinse bestuurder. Bij Pilatus begonnen ze allerlei slechte dingen over Jezus te vertellen. Ze zeiden: ‘ Jezus wil dat het volk in opstand komt. Want Hij zegt dat je geen belasting moet betalen aan de keizer van Rome. En Hij zegt dat Hij de beloofde koning is. ‘Pilatus vroeg aan Jezus: ‘ Bent u de koning van de Joden? ‘ Jezus antwoordde: ‘ u zegt het zelf. ‘ Toen zei Pilatus tegen de priesters, en tegen alle andere mensen die erbij waren: ‘ volgens mij is Jezus onschuldig. ‘ Maar de mensen luisterden niet, en zeiden nog een keer: ‘ Jezus probeert met Zijn ideeën het volk in opstand te brengen. Hij begon in Galilea, daarna ging Hij heel Judea door, en nu doet Hij hier hetzelfde. ‘ Toen Pilatus hoorde dat Jezus uit Galilea kwam, stuurde hij Hem naar Herodes. want Herodes was de koning van Galilea, en hij was op dat moment in Jeruzalem. Herodes was blij om Jezus te zien. Hij wilde Jezus al lang ontmoeten, want hij had veel over Hem gehoord. Hij hoopte dat Jezus een wonder zou doen. Herodes stelde Hem veel vragen, maar Jezus gaf geen antwoord. Intussen bleven de priesters, en de wetsleraren Jezus beschuldigen. Toen begonnen ook Herodes en zijn soldaten Jezus te beledigen. Ze bespotten Hem, en trokken Hem een koninklijke mantel aan. Zo stuurden ze Hem terug naar Pilatus. Herodes en Pilatus waren altijd vijanden van elkaar geweest, maar op die dag werden ze vrienden. Pilatus riep de priesters, de leiders en het volk bij elkaar. Hij zei tegen hen: ‘ Jullie hebben Jezus naar mij toegebracht met de klacht dat Hij het volk in opstand brengt. Daarom heb ik Hem hier vragen gesteld. Daar waren jullie zelf bij. Maar volgens mij klopt het niet wat jullie zeggen. Jezus is dus onschuldig. En Herodes vindt dat ook, want hij heeft Jezus naar mij teruggestuurd. Jezus heeft niets gedaan waarvoor Hij gedood zou moeten worden. Dus zal ik Hem straffen, maar daarna laat ik Hem vrij. ‘ Maar de mensen schreeuwden allemaal: ‘ Weg met Jezus! Laat Barabbas vrij! ‘ Barabbas zat in de gevangenis omdat hij iemand vermoord had tijdens een opstand in Jeruzalem. 

Opnieuw zei Pilatus tegen de mensen dat hij Jezus wilde vrijlaten. Maar de mensen schreeuwden: ‘ Jezus moet dood! Hij moet aan het kruis!’ Toen zei Pilatus voor de derde keer: ‘ waarom moet ik Jezus laten doden? Hij heeft toch niets verkeerds gedaan”Ik zal Hem straffen, en dan laat ik Hem vrij. ‘ Maar de mensen begonnen nog harder te schreeuwen: ‘ Jezus moet aan het kruis!’ 

Omdat de mensen zo schreeuwden besloot Pilatus te doen wat ze wilden. Hij liet Barabbas vrij, de man die iemand vermoord had tijdens een opstand. En Jezus gaf hij aan zijn soldaten mee om gedood te worden. Want dat was waar de mensen om vroegen. ‘ ( Lucas 12: 1 – 25 ) 

Pilatus was stadhouder over Judea. Hij stond onder bevel van de pro-consul van Syrië, die op zijn beurt weer onder keizer Tiberius stond. Pilatus was dus de hoogste gezagsdrager van de Romeinen in de provincie Judea. 

Buiten zichzelf van opwinding en woede hadden ze Hem naar de vijand gebracht en ze begonnen hun grief en gram te uiten. De Joden begonnen hun aanklacht met een politiek gekleurde beschuldiging. Jezus zou het Joodse volk afkerig maken van het Romeinse bewind. Hij zou de mensen opgejut hebben om de belastingen aan de keizer niet meer te betalen. Bovendien zou Hij Zichzelf als koning hebben bestempeld. Een gezalfde koning zelfs. Deze aanklacht sloot perfect aan bij de roddelpraatjes die de ronde deden onder de bevolking. ( Lucas 19 : 38 / Joh. 7 : 26 / 9 : 22 ) Daarover hadden ze al vaker met Jezus geredetwist ( Lucas 22 : 67 – 71 ). 

Pilatus luisterde belangstellend. Als deze aanklachten echt waar zouden zijn, dan was de stille figuur die ze meegesleept hadden, gevaarlijker dan dat Hij eruit zag. Rebellie tegen de keizer! Jezus gaf hem niet direct antwoord, maar bevestigde wel zijn uitspraak. Door dit te doen legde hij de conclusie over de beschuldigingen bij Pilatus neer. Tijdens het gesprek kwamen er steeds meer mensen dichterbij. Niemand nam het voor Jezus op, ze bevestigden allemaal de ingebrachte beschuldigingen. 

Pilatus deelde de Joodse Raad en de toegestroomde menigte in enkele woorden mee wat hij uit Jezus` mond gehoord had. Hij heeft geen enkel steekhoudend argument kunnen vinden, waarom hij Jezus ter dood zou moeten brengen. Het is opvallend, maar ook choquerend om de verwikkelingen gade te slaan. De Vader in de hemel heeft ervoor gezorgd dat Pilatus drie keer zou zeggen dat Jezus onschuldig was, voordat Hij ter dood gebracht werd. Meerdere mensen zouden verklaren dat Hij totaal onschuldig was. Zodat wij, die eeuwen later zijn geboren, van Zijn status overtuigd zouden zijn: Hij was werkelijk de Zoon van God. Zondeloos, en rein. 

De Joodse leiders gingen door. Opnieuw werd Jezus fel beschuldigd van oproermakerij. Dit oproer zou Hij hebben bewerkstelligd door het geven van onderwijs aan het gewone volk. Zijn leer – die tot oproer zou leiden – had Hij door het hele Joodse lang verkondigd. Hij was begonnen in Galilea, en had nu zelfs Jeruzalem met Zijn leer vervuld.‘ Komt u uit Galilea? ‘ vroeg Pilatus rechtstreeks aan Jezus. Dat bood perspectief. Galilea hoorde niet tot zijn rechtsgebied, hij zou van de hele zaak Jezus af zijn als dat waar was. 

Toen bleek dat Jezus uit Galilea kwam, liet Pilatus Hem dan ook onverwijld afvoeren naar Herodus Antipas, één van de zonen van Herodus de Grote. Pilatus haalde opgelucht adem, want hij hoefde geen eindoordeel te vellen in deze bizarre rechtszaak. Lucas is de enige evangelist die deze rechtszaak beschrijft. Misschien heeft hij het verhaal gehoord van Johanna, de vrouw van de rentmeester van Herodus ( Lucas 8 : 3 ), die later tot bekering gekomen is ( Hand. 13 : 1 ) , en zeker van deze zaak afgeweten heeft.  

En zo kon het gebeuren dat Herodus die waarschijnlijk ook naar Jeruzalem gekomen was vanwege het Pesachfeest, een droevige stoet naderbij zag komen. In eerste instantie was Herodus blij dat hij eindelijk Jezus eens zou ontmoeten. Hij had al veel over Hem gehoord en popelde om deze bijzonder Man eens te zien, en wonderen te laten verrichten. Herodus had niets met zijn eigen hart, en begreep net als de meeste mensen niets van het hemelse perspectief dat Jezus Hem had kunnen geven. Gewichtig begon hij een uitgebreid verhoor. Hij stelde Jezus vele vragen, maar kreeg nergens antwoord op. 

Jezus zweeg. De leden van het Sanhedrin, vormden een schril contrast. Ze riepen en schreeuwden overal doorheen. Onafgebroken klonken hun aantijgingen aan het adres van de Messias. Maar Herodus was niet dom. Hij begreep al spoedig dat er feitelijk geen enkel steekhoudend argument bestond om Jezus te veroordelen. Opnieuw stond de Hoogste Rechter in voor de zuiverheid en heiligheid van Zijn Zoon. De hele wereld moest het weten, dat Jezus onschuldig was. Herodus raakte gefrustreerd. Geen woorden en geen wonderen. Hij gooide het over een andere boeg en begon Jezus te bespotten, daarbij de hulp van zijn soldaten inroepend. 

Spot en hoon zijn machtige instrumenten van de satan. Ze beroven een mens van zijn waardigheid, en maken alle pure intenties kapot. De soldaten bespotten Jezus en deden Hem bij wijze van grap een schitterend kleed om alsof het een koningsmantel was. Jezus onderging dat alles zonder een enkele reactie te geven. Zo stuurde Herodes Jezus terug naar Pilates. Hij wilde van het gebeuren een klucht maken. En door dit gebeuren werden twee leiders die elkaar constant in de haren zaten – concurrenten van hun eigen macht en gezag – vrienden. 

Hun bevindingen waren identiek: Jezus was onschuldig. Helaas heeft hun vriendschap niet tot zegen geleid, later zouden ze eensgezind de gemeente van Christus vervolgen. ( Hand. 4 : 26 – 28 ) Pilatus zag het gezelschap met gemengde gevoelens terugkomen. Hij wist niets beters te doen dan het gewone volk bij de zaak van Jezus te betrekken. Hoopte hij erop dat zij Jezus onschuldig zouden verklaren? Het zou maar al te zeer blijken dat niemand onder de menigte muiters Jezus dankbaar was voor de genezingen of wonderen die Hij gedaan had. 

De stadhouder richtte zich bij het opnieuw verklaren van Jezus` onschuld tot de Joodse leiders. Er was tijdens zijn eerste verhoor geen enkel bewijs naar voren gekomen om Jezus ter dood te laten brengen. Bovendien was Herodes tot dezelfde conclusie gekomen. Twee belangrijke mensen van het wettige gezag waren overtuigd van Jezus` onschuld! Pilatus wilde Jezus laten geselen en Hem daarna loslaten. Eigenlijk bizar, een onschuldige die gegeseld moest worden om aan het geschreeuw en de eisen van een woedende menigte tegemoet te komen. Je ziet wat de publieke opinie voor kwaads aan kan richten. Het was de gewoonte dat Pilatus tijdens het Pascha een veroordeelde misdadiger losliet. Elk jaar was het weer een spannend gebeuren waarin de vraag centraal stond wie de gelukkige was die zijn veroordeling ontkwam. 

Maar Pilatus vond het een sublieme gedachte om dit gebruik nu voor de vrijspraak van Jezus aan te wenden. Voor alle zekerheid stelde hij een echte misdadiger aan als Jezus tegenkandidaat. Barabbas, een moordenaar, dat wist iedereen. Waarschijnlijk was hij een Zeloot, iemand van een bekende groep fanatieke vrijheidsstrijders die fel tegen de Romeinse overheersing gekant waren. 

‘Wie zal ik met Pesach loslaten? ‘ vroeg hij: Jezus of Barabbas? ‘ Wat een vreemde manier van rechtspreken. Pilatus gaf feitelijk zijn integriteit als rechter op, door de keuze bij het volk te laten. En zo kon het gebeuren dat het Joodse volk, opgehitst door hun Joodse leiders, als schreeuwend en roepend voor Barabbas koos. Pilatus voelde haarscherp aan dat hij een totaal verkeerde rechterlijke beslissing genomen had. Maar de volkswoede steeg tot ongekende hoogte. En door het geschreeuw en geroep, en door zijn eigen falen in het nauw gedreven, gaf hij bevel om Barabbas los te laten, en de Heere Jezus te laten kruisigen. 

Want dat was waar de mensen om vroegen.