Nehemia 6 : 1 – 9

Zo had Nehemia de muren van Jeruzalem weer opgebouwd. Er zaten geen gaten meer in, maar er moesten nog wel deuren komen. Nehemia en de Joden hadden geen totaal nieuwe muur gebouwd. de muur was bij de val van Jeruzalem niet helemaal vernietigd. De Babyloniërs hadden delen ervan intact gelaten. Bovendien waren er al eerdere reparaties aan verricht. ( Ezra 4 : 12 ) Het werk van Nehemia`s bouwteam bestond uit het repareren van gaten en het weer opbouwen van de delen die verdwenen waren. Dat verklaart waarom het werk in 52 dagen kon worden voltooid. 

De vijanden hadden gehoord dat alle breuken van de muur gedicht waren, en beseften dat ze nu of nooit de kans hadden om Nehemia van zijn opbouwende werk weg te krijgen. Daarom probeerden ze hem met een list weg te lokken uit Jeruzalem, en nodigden ze hem uit voor een ontmoeting in het erfdeel van Benjamin. “Kom, laten we een vergadering beleggen over de gemeenschappelijke belangen van onze provincie “ stelden ze voor. “ We nodigen jullie uit om naar Kefirim te komen.” Kefirim was een onbekende plaats in de vlakte van Saron ten noorden van Lydda, ongeveer 12 kilometer ten zuidoosten van Joppe in het meest westelijke deel van de streek die door de gerepatrieerden was bezet. Deze plaats werd als optie genoemd omdat het een soort neutraal terrein was. Maar Nehemia voelde aan dat het een valstrik was.  

Daarom wees hij de uitnodiging resoluut van de hand. Hij wist dat het werk direct stil zou vallen als hij er maar even vandoor ging. Bovendien kende hij de Arabieren Sanballat en Gesem, hij vertrouwde ze voor geen cent. Daarom stuurde Nehemia boodschappers met een bericht waarin stond dat hij zich niet van zijn werk kon laten houden, omdat het bijzonder belangrijke zaken waren waarmee hij zich bezighield. Sanballat en Gesem drongen erg aan, maar hoe heviger ze dat deden, des te minder vertrouwen kreeg Nehemia in hun goede bedoelingen. Tot vier keer toe sloeg hij hun verzoek af.

De vijfde keer dat Gesem en Sanballat met een brief aan kwamen zetten, was anders dan de vorige keren. De dienaar die de brief bij Nehemia afleverde had een onverzegeld document bij zich. In die tijd werden brieven op papyrusbladen of op leer geschreven en daarna opgerold en verzegeld met een zegel van klei waarop het stempel stond om de autenticiteit te garanderen. Daarna werd de brief in een zijden etui gedaan. Door een onverzegelde brief te sturen wilde Sanballat Nehemia  beledigen en angst aanjagen. Hij wilde hem ook boos maken door ervoor te zorgen dat iedereen de brief kon lezen. 

De brief bevatte de volgende mededeling: “ We hebben u niet veel goeds te zeggen. Gesem heeft gehoord dat u en de Judeeërs in opstand willen komen tegen de koning. U laat zelfs profeten optreden die met een verwijzing naar u in Jeruzalem verkondigen dat Juda een koning heeft! Als deze feiten de koning ter ore komen, zal hij daar op zijn zachtst gezegd niet blij mee zijn. “  De Perzische koningen waren erg aan hun koninklijke monopolie gehecht en tolereerden geen enkele troonpretendent in de onderworpen landen. De brief ging verder: “ Er wordt verteld dat u profeten de opdracht geeft om overal in Jeruzalem bekend te maken dat u opruiende plannen heeft. Maar koning Artaxerxes zal dat  te weten komen. Het is maar het beste dat we overleg plegen hoe we dit probleem zo spoedig mogelijk op kunnen lossen. Dus kom maar gauw naar Kefirim. “ 

Nehemia verblikte of verbloosde niet bij het horen van deze aantijgingen. Hij stuurde direct antwoord “ Wat u zegt is niet waar, u heeft alles verzonnen. “  En zo was het. De vijanden van de herbouw van Jeruzalem probeerden Nehemia en zijn volk bang te maken. Ze hoopten dat het werk gestopt zou worden, Het enige wat ze bereikten was dat Nehemia met nog grotere moed en krachten verder werkte. Nehemia voelde aan dat de boodschap van Sanballat en Gesem niet van God vandaan kwam. Dit gegeven is een belangrijk criterium in onze omgang met andere mensen en met de waardering van hun opinie. Moedige Nehemia! Rustig, onverstoorbaar en onvermoeibaar bouwde hij verder. Zijn God aan zijn zijde. Hij vertrouwde voor honderd procent op de God van hemel en aarde, die voor alles zorgde dat hij nodig had.